اردوغان از مبارزه تا معامله

بسیاری از این معاملات ،موضوع بحث ما نیست.حتی معاملاتی که منتسب به فرزند مشارالیه است ، منظور نظر ما نیست.اما روزنامه های ترکیه طی چندروز گذشته از چندین معامله اردوغان خبر دادند که شاید عقبه ای هم داشته باشند ،اما فی الحال درحال منعقد شدن می باشند.در این مطلب به طور خلاصه به سه معامله اردوغان اشاره شده و یکی از آنها مورد بررسی قرار می گیرد.معامله با اروپا بر سر پناهندگان،معامله با روسیه برای نجات اقتصاد و معامله با رژیم صهیونیستی برای بهبود روابط که این معامله اخیر بیشتر مد نظر است.در خصوص روسیه ظاهراً هنوز تمام ابعاد معامله شکل نگرفته و بقول علما، ثمن و مثمن معامله هنوز کاملاًمشخص نشده اند و لذاست که اردوغان می گوید :"من نمیدانم روسها از من می خواهند چه گامهایی بردارم."در خصوص معامله با اروپا کافی است نگاهی به مقاله خانم بارچین اینانچ  در روزنامه حریت دیلی مورخ 31 می 2016 داشته باشیم.وی در مقاله ای با عنوان "داوداوغلو رفته است در حالی که اسد همچنان پیش می رود." می نویسد:"بزرگترین میراث داود اوغلو ،بحران مصیبت بار سوریه خواهد بود که اواز خود به یادگار گذاشت."
او در ادامه می نویسد:"در اولین روزهای جنگ داخلی سوریه ،او پیش بینی کرده بود که بشار اسد ظرف چند ماه آینده خواهد رفت.اما در حال حاضر،خود اوست که رفته است."این نویسنده روزنامه ،اردوغان را نیز خارج از موضوع نمی داند:"البته زمانی که داود اوغلو به عنوان وزیر خارجه یا نخست وزیر ،درگیر امور اجرایی بود،می توان گفت که بطور حتم این سیاست بدون رضایت اردوغان نه شکل می گرفت و نه پیش می رفت."به زعم نویسنده"این احتمال وجود داردکه اردوغان تمام تقصیرات را متوجه داود اوغلو کرده و به این بهانه سعی نماید نظم نوینی در سیاست این کشور نسبت به سوریه ایجاد نماید."وی در خصوص معامله اردوغان با اروپا براین باور است که:"به طور حتم،اروپائیها هر دو آنها رابه خاطر بحران پناهندگان ،مقصر می دانند.به هرحال نتیجه معامله ترکیه با اتحادیه اروپا از منظر سیاستهای آتی این اتحادیه در قبال پناهندگان  بسیار حیاتی خواهد بود."وی نظر مثبتی نیز به اروپائیها نداشته و معتقد است که:"البته به نظر نمی رسد که این معامله در پایتخت های اروپایی ،طرفداران زیادی داشته باشد.زیرا اروپائیها حاضرند مشکلات خود را با دیگران تسهیم کنند.اما حاضر به تقسیم رفاه خود با دیگران نیستند."
اما بزرگترین معامله اخیر اردوغان ،معامله با رژیم صهیونیستی است.اردوغان در تاریخ 31 می 2016 اظهار داشت که "روابط ما با اسرائیل رو به بهبود است. "در این خصوص مقاله مراد یتکین از روزنامه حریت مورخ 31می 2016عیناً نقل کرده سپس نقد می کنیم.این نویسنده در مقاله خود با عنوان "معامله ترکیه –اسرائیل در دستور کار "ضمن اشاره به عقبه و ابعاد موضوع می نویسد:"دو روز پیش(28 می) تظاهرات اعتراض آمیز گسترده ای در استانبول از سوی سازمان (غیر دولتی) کمکهای بشردوستانه علیه اسرائیل و در مخالفت با محاصره غزه صورت گرفت.سازمان کمکهای بشردوستانه همان سازمانی است که در سال 2010 با یک ناوگان کوچک در صدد شکستن محاصره نوار غزه بود.اما 6سال پیش در چنین روزهایی این موضوع با یک تراژدی به پایان رسید.کماندوهای اسرائیلی به کشتی مرمره یورش برده و 9نفر از شهروندان ترک را روی عرشه کشتی به قتل رساندند.در پی شکست مذاکرات آشتی جویانه ،روابط دیپلماتیک بین دو کشور به سطح دبیر دوم کاهش یافت و روابط سیاسی نظامی گذشته به حالت تعلیق درآمد.رئیس جمهور اردوغان ،سه شرط را برای عادی سازی روابط اعلام و برتحقق آنها تاکید کرد:غذرخواهی رسمی از طرف اسرائیل،پرداخت غرامت به خانواده های قربانیان کشتی مرمره ورفع محاصره نوار غزه به روی کمکهای بشردوستانه.عذرخواهی در تاریخ 24مارس 2013 از طرف بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل صورت گرفت.این عذرخواهی متعاقب فشار باراک اوباما در طول دیدارش از اسرائیل انجام شد.واشنگتن علاقمند است که دو متحد منطقه ای این کشور کمافی السابق در صلح وثبات باشند. این موضوع در دیدار 31 مارس2016اردوغان از کاخ سفید مجدداً از سوی اوباما مورد تاکید قرار گرفت.موضوع غرامت نیز در دورجدید مذاکرات که بین "فریدون سینیرلی اوغلو" معاون وزیر خارجه ترکیه و" دورا گولد "مدیرکل وزارت خارجه اسرائیل صورت گرفت ،کم و بیش حل و فصل شده است. هر چند این موضوع هنوز به صورت رسمی اعلام نشده است.
در خصوص محاصره غزه نیز،گزارشاتی که نه تایید و نه تکذیب می شوند حاکی از یک راه حل میانه برای حل و فصل موضوع هستند.طبق این راه حل کمکهای بشردوستانه و غیرنظامی ترکیه مستقیماً به غزه تحویل داده نمی شوندبلکه به بندر اسرائیلی اشدود تحویل می شوند که نزدیک گذرگاه ایزر در نوار غزه است.خلاصه نظارت اسرائیل اعمال می شود.بنابراظهارات طرفین ،مذاکرات در حال حاضر در مرحله نهایی خود قرار دارد.ولی هر دو طرف به خاطر تغییرات کابینه آنرا مسکوت گذاشته اند.در ترکیه داوداوغلو جای خود را به بن علی یلدیریم داد.در اسرائیل نیز وزیر دفاع این کشور موشه اولان که مخاف تعامل با آنکارا بود جای خود را به آویگدور لیبرمن داد.البته او نیز فردی تندرو است.اما موضع او در خصوص این معامله هنوز مشخص نشده است.
صدور مجوز به سازمان کمکهای بشردوستانه در 28 می در میدان تقسیم که قلب استانبول است می تواند هشداری باشد که اردوغان به طرفهای امریکایی و اسرائیلی فرستاده است .اما نظر غالب این است که هدف از این تظاهرات مصرف داخلی بوده است.یک منبع رسمی که نخواست نامش فاش شود اظهار داشت که اردوغان خواستار تکمیل معامله در اولین فرصت ممکن با اسرائیل است.در این راستا اردوغان آموزش لازم را به وزیر خارجه اش مولود چاوش اوغلوداده است.منابع دیپلماتیک در آنکارا می گویند که این معامله ممکن است ظرف چند هفته آینده مورد تایید رسمی قرار گیرد.البته اگر اسرائیل نیز آمادگی لازم را داشته باشد."
مراد یتکین در مقاله خود سعی می کند تمام عقب نشینی های اردوغان را توجیه نماید.پرواضح است که هیچ گونه تغییری در رفتار صهیونیستها نسبت به نوار غزه و حتی ترکها ایجاد نشده است.نویسنده نخواسته ویا نتوانسته علل واقعی عقب نشینی های اردوغان را تبیین نماید.
واقعیت این است که جسارت و گستاخی نظامیان صهیونیست در واقعه کشتی مرمره 2010 به هیچ وجه جبرا ن نشده و نخواهد شد.اقدام صهیونیستها خلاف تمام اصول روابط بین الملل ومبانی حقوق بین الملل بوده و صد البته چنین اقداماتی از سوی این رژیم به هیچ وجه غیرمنتظره نبوده ونیست.اما موضوع بحث ما کالبد شکافی این واقعه نیست.در حال حاضر اردوغان با کنار گذاشتن دادواوغلو اعلام کرده که سیاستهای منطقه ای این کشور با بن بست مواجه شده است.همانگونه که نویسندگان ترک نیز اقرار دارند داوداغلورفت ولی بشار اسد پابرجاست.رفتن داود اوغلو یعنی شکست همه آنچه که توسط وی و در زمان وی در قبال تحولات منطقه اتخاذ شده و حتی موجب و موجد این تحولات بوده است.جای تعجب نیست که وقتی داعش و دیگر تروریست ها در عراق و سوریه در بدترین تنگنای تاریخی خود قرارگرفته اند اردوغان دست نیاز به سوی صهیونیستها دراز کند.وقتی فلوجه عراق که محل تولد و رشد داعش است سقوط می کند وقتی تسلط ارتش سوریه و ارتش مردمی این کشور هر روز بیشتر می شود،وقتی معضلات آوارگان سوری که ترکیه و غرب موجد آن بوده اند دامنگیر خود آنها می شود، دیگر برای اردوغان چاره ای نمی ماند جز اینکه معمار همیشه خندان سیاست خارجی خود را برکنار نمایند تا خود بماند .بماند تا بتواند به شکست های سیاست خارجی خود سروسامانی داده و حزب متبوع خود را سرپا نگه دارد.
صدای شکسته شدن ستونهای اقتصاد این کشور مخصوصاً در عرصه توریسم به گوش می رسد. تحریمهای روسیه نیز تیر خلاص را به اقتصاد این کشور زده است.اقدامات شتابزده اردوغان در نزدیکی همزمان به روسیه ،اروپا و رژیم صهیونیستی حکایت از بی برنامگی این اقدامات دارد.ترکیه بدون اینکه غرامتی گرفته باشد وبدون اینکه کوچکترین گشایشی درغزه اتفاق افتاده باشد دست رفاقت به سوی صهیونیستها دراز می کند و باید منتظر بماند که آیا صهیونیستها تمنای وی را قبول می کنند یاخیر؟
شکست های متوالی سیاست منطقه ای ترکیه که به موازات پیروزی های منطقه ای ایران حاصل شد اردوغان را بر آن داشته تا با اعلام نزدیکی به اسرائیل باعث تغییرو انحراف کانون توجه افکار عمومی شده و شکست های منطقه ای خود را پنهان نگه دارد.اردوغان در مقطعی توانست با انحراف افکار عمومی فلسطینی ها در داخل و خارج ترکیه محبوبیتی کسب کند و حتی به عنوان ناجی فلسطین مطرح شود.بدون اینکه هزینه ای کرده باشد.اظهارات وی در اجلاس داووس و ژست قدرتمند وی در حادثه کشتی مرمره موجب شد که برخی از مادران فلسطینی نام اردوغان را برای فرزندان خود انتخاب کنند.
امروز بار دیگر برای فسطینی ها ثابت شد که ایران اسلامی تنها حامی واقعی مقاومت در منطقه است و نباید به اردوغان و امثال آن دل بست.
داود اوغلو امروز رفته واردوغان نیز ممکن است برود و بشار اسد پابرجا باشد.رفتن داود اوغلو گام اول است .اگر دستگاه قضایی ترکیه این سیاستمدار را به خاطر مصیبت هایی که برای منطقه و داخل ترکیه به بار آورده محاکمه نکند ،قطعاً افکا عمومی ترکیه وی را محاکمه خواهد کرد.زیرا روند تحولات در منطقه برخلاف منافع ترکیه در حرکت است.از شکست های متوالی میدانی در سوریه و عراق گرفته تا بحران آوارگان ،تا ناامنی در داخل ترکیه،تا تعطیلی تقریبی صنعت توریسم،تا تحریمهای شکننده روسیه،تا زنده شدن بحران قره باغ،تا درهای بسته اتحادیه اروپا،تا بحران همیشه موجود پ .ک. ک همه و همه ،چشم انداز چندان روشنی را پیش روی این کشور ترسیم نمی کند.
عجیب است که نویسندگان ترک که به وجود آزادی قلم و دموکراسی در این کشور می نازند، چشم خود را به روی همه این حقایق بسته و به توجیه اقدام اردوغان در نزدیکی به رژیم صهیو نیستی می پردازند.
دست ترکها به خون مردم عراق و سوریه آغشته است و ثروت این دو کشور توسط ترکیه قاچاق می شود تا مرهمی بر اقتصاد رو به زوال این کشور باشد.اگر نیرو و هزینه ای که از سوی ترکیه صرف سرنگونی دولت قانونی بشار گردید صرف مبارزه با رژیم صهیونیستی می گردید قطعاً چیزی از این رژیم باقی نمی ماند.اسرائیل ستیزی اردوغان پیش کش،وی هنوز خون بهای اتباع خود را نگرفته دست تمنا به سوی اسرائیل دراز کرده است.بیچاره مادر فلسطینی که با هزاران امید و آرزو نام فرزند خود را اردوغان گذاشت.

انتهای پیام/