ضیافتی به میزبانی خدا در لرستان/ مهمانی در ماه خدا با سنت افطاری‌های ساده
افطاری دادن در ماه خدا فضیلت بسیار فراوانی دارد و با سادگی و دوری از تجمل می‌توان به سفرهای افطاری عطر معنویت بخشید.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، ماه رمضان ماه خدا و بهار قرآن است؛ در این ماه لحظه‌ها ارزشی ورای تصور پیداکرده و مسلمانان روزه‌دار فرصت خوبی برای پاکسازی درون و اصلاح بیرون به دست می‌آورند که درنهایت می‌توانند رحمت و مغفرت خدای تعالی را کسب کنند.
آیات قرآن و روایات معصومین علیهم‌السلام سفارشات زیادی برای بهره هر چه بیشتر از تمام لحظات این ماه مبارک بیان کرده‌اند که دادن افطاری به هم نوعان یکی از مهم‌ترین این سفارش‌ها به شمار می‌رود.
سفره افطاری که با رعایت اصول و مبنای اسلامی و با نیت تقرب الی الله فراهم شود می‌تواند بنده خواری را نزد خدای تعالی گرامی‌کند و ثواب زیادی را به همراه داشته باشد.
پیامبر اسلام(ص) پیرامون بحث افطاری دادن به هم نوعان می‌فرمایند: هر کس یک مؤمن روزه‌دار را در این ماه افطارى دهد، پاداشى برابر با آزاد کردن یک بنده نزد خدا داشته و مایه آمرزش گناهان گذشته وى نیز خواهد بود، پس گفتند: یا رسول‌الله، همگى ما قادر بر افطارى دادن به روزه‌دارى نیستیم، پس فرمودند: خداى تبارک‌وتعالی چندان کریم است که به کسى از شما که نتواند جزء با جرعه شیر آمیخته با آبى، یا شربت آب گوارایى، یا چند دانه خرما روزه‌دارى را افطارى دهد و بر انفاق چیزى بیش از این قادر نباشد، همین ثواب را عطا می‌کند.
پاداش افطار یک مؤمن روزه‌دار برابر با آزاد کردن یک بنده
امام باقر(ع) نیز به یکی از یاران خود می‌فرمایند: اى سدیر! آیا می‌دانی چه شب‌هایی است این شب‌ها؟ سدیر گفت: بلى فدایت گردم این شب‌ها، شب‌هاى ماه رمضان است، مگر این شب‌ها چگونه است؟ امام علیه‌السلام فرمودند: آیا قدرت دارى هر شب از این شب‌ها ده بنده از فرزندان اسماعیل (ع) را آزاد کنى؟ پس سایر عرض کرد: پدر و مادرم به فدایت، ثروتم کفاف نمی‌دهد، پس امام پیوسته تعداد بنده‌ها را کم کرد، تا رسید به یکى در تمام این ماه، سدیر گفت: قدرت ندارم پس امام به او فرمودند: آیا قدرت ندارى هر شب یک مسلمان روزه‌داری را افطار دهى؟ سدیر عرض کرد: بلى تا ده نفر را هم می‌توانم افطارى بدهم، پس امام به او فرمودند: اى سدیر همان است که اراده کردى یعنى با افطارى دادن ده روزه‌دار به ثواب عتق و آزاد کردن ده بنده از اولاد اسماعیل (ع) نائل می‌گردی.
پیرامون همین سفارش‌ها پهن کردن سفره افطاری و میهمان کردن اقوام و آشنایان به یکی از سنت‌های رایج مسلمانان تبدیل‌شده است و هر کس در حد توان خود سعی در انجام این فریضه الهی دارد.
و اما نکته لازم به ذکر این است که مسئله افطاری و مهمانی اگر همراه با قصد قربت باشد عبادت محسوب می‌شود و ثواب و فضیلت ذکرشده به آن تعلق می‌گیرد ولی متأسفانه در جامعه کنونی شاهد ورود چشم‌وهم‌چشمی و اسراف در این عبادت الهی هستیم که ثواب و فضیلت آن را به حاشیه برده است.
توجه به الگوهای دینی، اولویت‌ها، وضعیت اقتصادی میزبان و بازتاب مهمانی‌ها در جامعه از جمله شئوناتی است که باید در افطاری دادن مدنظر قرار گیرد؛ بی‌تردید رفتار خلاف بر سیره ائمه معصومین علیهم‌السلام و بزرگان دین و افطاری‌های سنگین و پرهزینه در جامعه‌ای که وضعیت نیمی از جمعیت آن نابسامان است، علاوه بر مرتفع کردن ثواب و منفعت معنوی، سبب آزردگی خاطر و ناراحتی هم نوعان شده و از سویی سبب شرم دیگران درانداختن سفره‌های افطاری ساده می‌شود.
و این نکته را نیز نباید فراموش کرد که به‌طور یقین رسیدگی به فقرا و ایتام نسبت به سفره‌های رنگین و میلیونی اولویت بالاتری دارد؛ حال برفرض هم که از معایب ذکرشده برای این سفره‌های رنگین چشم پوشیم اگر این مهمانی‌های پرخرج همراه با اسراف باشد گناهی را به همراه داشته که بنا بر روایات آدمی را در کنار شیاطین قرار می‌دهد و از بهره و فضل الهی هم خبری نخواهد بود.
تناقض سفرهای افطاری پرخرج با سبک زندگی اسلامی
افطاری‌های پرخرج و همراه با اسراف با داشتن سبک زندگی اسلامی در تناقض است و همان‌طور هم که می‌دانیم تقویت و گسترش سبک زندگی اسلامی اصلی مهم در پایداری و انسجام جامعه مسلمان محسوب می‌شود که در چندساله اخیر به یکی از دغدغه‌های مهم رهبر معظم انقلاب تبدیل‌شده است.
مقام معظم رهبری در زمینهٔ موضوع موردبحث سفارش زیادی به کم کردن تشریفات و افزایش کمیت ضیافت شوندگان داشته‌اند و در چندین سخنرانی بحث افطاری ساده را مطرح کرده‌اند.
بررسی تأکیدات رهبر انقلاب بر موضوع افطاری ساده نشان می‌دهد که در حقیقت ایشان به دنبال بسط فرهنگ افطاری ساده و فرهنگ‌سازی در این مقوله‌اند؛ چراکه از طرفی افطاری ساده، در نقطه‌ی مقابل افطاری مسرفانه قرار دارد که ناشی از سبک زندگی مصرف‌گرای افراد است و از طرفی دیگر سبب فراگیری فرهنگ انفاق، یعنی انتقال توجه از خود به دیگران، و درنتیجه تغییر فضای شهری می‌شود.
ایشان در بیانات خود در خطبه‌های نماز عید سعید فطر در 10 مهر سال 87 فرمودند: "در ماه رمضان روحیه کمک به انسان‌ها، روحیه‌ی تعاون در میان مردم رواج پیدا می‌کند. خودخواهی‌های انسان به نفع دیگرخواهی‌ها مغلوب می‌شود. شما ببینید خوشبختانه در این سال‌های اخیر و همین امسال چقدر افراد، بدون نام و نشان، مساجد، حتّی خیابان‌ها را در مناطقی، مرکز ضیافت از بندگان خدا قراردادند. افطاری ترتیب دادند و مردم را بر سر سفره‌ی افطار خودشان دعوت کردند؛ بدون اینکه تعارفات معمولی وجود داشته باشد؛ بدون اینکه ملاحظات و رودربایستی‌هایی که در مهمانی‌های شخصی هست، وجود داشته باشد. این حالت تعاون، این حالت خیرخواهی برای مردم، بسیار چیزهای ارزشمندی است که به طهارت نفسانی انسان منتهی می‌شود."
پهن کردن سفره‌های افطار نشاطی در بین اقوام
سیده مریم خلفوند خانم میان‌سال و خانه‌داری است که در این رابطه به خبرنگار تسنیم اظهار داشت: پهن کردن سفره‌های افطاری در ماه مبارک رمضان علاوه بر ثواب و اجر الهی سبب نشاط در بین اقوام و آشنایان در ماه مهمانی خدا می‌شود.
وی افزود: این سفره‌ها هرچه ساده‌تر و به معیارهای الهی و اسلامی نزدیک‌تر باشد، به‌طور یقین رضایت بیشتر خداوند متعال را در پی دارد.
صغرا نوروزی خانم خانه‌دار دیگریست که در این رابطه به خبرنگار تسنیم گفت: سفره‌های ساده افطاری سبب می‌شود تمام افراد هرکسی با هر توان مالی از فیوضات این کار مستفیض شود.
وی افزود: اما وقتی سفره‌ها رو به تجمل برود کسانی که توان مالی تهیه این‌چنین سفره‌هایی را ندارند دچار احساس شرمندگی و خجالت می‌شوند که این با آموزه‌های دینی ما مغایر است.
حجت‌الاسلام احمدرضا غلامی معاون فرهنگی، آموزشی و پژوهشی اداره کل تبلیغات اسلامی لرستان در این زمینه در گفتگو با خبرنگار تسنیم ضمن تبریک حلول ماه مبارک رمضان، اظهار داشت: یکی از مستحبات ماه مبارک رمضان افطاری دادن است که از ثواب بسیار بالایی برخوردار است.
نهادینه شدن فرهنگ افطاری دادن
وی با اشاره به اینکه باید فرهنگ افطاری دادن در بین مردم به‌ویژه مردم لرستان که مهمان‌نوازی خصلت ارزشمند و ماندگار آن‌هاست نهادینه شود، افزود: هر فردی به روزه‌داری افطاری دهد در ثواب روزه‌داری او شریک خواهد شد.
معاون فرهنگی، آموزشی و پژوهشی اداره کل تبلیغات اسلامی لرستان نبود چشم‌وهم‌چشمی را شرط اصلی افطاری دادن دانست و عنوان کرد: سفره افطاری نباید پرهزینه و تجملاتی باشد که دیگران جرات افطاری دادن نداشته باشند.
وی با اشاره به اینکه در افطاری دادن باید هر کس هر چه دارد در طبق اخلاص بگذارد، بیان کرد: بهترین راه فرهنگ‌سازی افطاری دادن، ساده و سبک بودن آن است و هرکس هم‌توان مالی بالا دارد به‌جای تجمل‌گرایی سفرهای ساده داشته و به تعداد بیشتری افطاری دهد.
غلامی گفت: افطاری ساده اگرچه ساده است و ساده برگزار می‌شود اما دارای تأثیرات شگرف فردی و اجتماعی است که کمترین آن ایجاد روحیه گذشت و ایثار، توجه به دیگران و به‌مرور ساخت شهری بر مبنای شاخص‌های یک شهر اسلامی است؛ شهری که در آن، روابط اجتماعی افراد بیش از هر چیز دیگری بر مبنای دین و آموزه‌های دینی است.
امیدواریم این فرهنگ در استان ما هم به فرهنگی ثابت تبدیل‌شده و از آداب‌ورسوم غلط در مهمانی‌ها کاسته شود تا هر چه بیشتر بتوانیم به فرهنگ سبک زندگی اسلامی ایرانی شایسته ملت مسلمان نزدیک شویم.
گزارش از معصومه نوروزپور
انتهای پیام/
