تامین ۱۰ درصد برق ایران در دست شرکت ترکیه ای قرارمی‌گیرد

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از المانیتور، شرکت ترکیه ای یونیت اینترنشنال که مقر آن در بلژیک قرار دارد  توافقی 4.2 میلیارد دلاری با وزارت نیروی ایران برای ساخت 7 نیروگاه گازی سیکل ترکیبی در ایران به امضا رسانده است.
در حالی که این 7 نیروگاه گازی مطمئنا به بهبود روابط تجاری و اقتصادی ایران و ترکیه کمک خواهد کرد، یونیت اینترنشنال بازیگر نا آشنایی در بازار انرژی ایران و کشورهای دیگر نیست. این شرکت از سال 1982، 5 نیروگاه در ایران با مجموع تولید 3200 مگاوات برق ساخته و 5 نیروگاه نیز در ترکیه و 2 مورد در اروپا احداث کرده است.
انتظار می رود ساخت نیروگاه های جدید در سه ماهه نخست 2017 آغاز شود. بر اساس مجوزی که صادر شده، یونیت اینترنشنال، برای مدت 20 سال مدیریت این نیروگاه ها را در اختیار خواهد داشت. در 6 سال نخست پس از بهره برداری، این نیروگاه ها برق تولیدی خود را با قیمتی ثابت به ایران خواهند فروخت. پس از آن یونیت اینترنشنال برق تولیدی را به کشورهای همسایه صادر خواهد کرد تا اینکه آن را به مشتریان داخلی عرضه خواهد نمود.
نیروگاه های ساخت ترکیه در ایران موجب رشد قابل توجه شبکه برق ایران خواهد شد. به گفته اونال آیسال، موسس و رئیس هیئت مدیره شرکت یونیت اینترنشنال  و رئیس سابق باشگاه گالاتاسرای ترکیه، این نیروگاه ها با بیش از 60 درصد بازدهی فعالیت خواهند کرد (متوسط بازدهی در نیروگاه های ایران 32 درصد است) و با اضافه کردن بیش از 6 هزار مگاوات برق به شبکه توزیع برق ایران، 10 درصد از نیازهای برق این کشور را تامین خواهند کرد. یونیت اینترنشنال همچنین قصد دارد در یک نیروگاه گازی 840 مگاواتی در کردستان عراق سرمایه گذاری نماید.
همه اینها خبرهایی خوب برای ترکیه و ایران است. هرچند مبادلات تجاری ایران و ترکیه در سال 2012 به 21.9 میلیارد دلار رسید، اما تحریم های آمریکا و غرب علیه ایران و سردی روابط بین تهران و آنکارا به دلیل جنگ سوریه موجب شد تا این رقم در سال 2015 به رقم 10 میلیارد دلار برسد. در 16 ژوئن، وزیر گمرک و تجارت ترکیه اعلام کرد که آنکارا خواهان 3 برابر کردن حجم مبادلات تجاری با ایران و رساندن آن به رقم 30 میلیارد دلار در زودتری زمان ممکن است.
اما مشخص نیست که آیا پروژه های مهمی نظیر قرارداد شرکت یونیت ایترنشنال می تواند موجب همکاری های نزدیک تر انرژی بین ایران و ترکیه شود و با افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور وابستگی آنکارا به گاز روسیه را کاهش دهد یا نه.
ولکان امره، کارشناس مسائل انرژی و موسس پژوهشکده ورلد انرژی سکیوریتی انلیسیس در واشنگتن به این مسئله به دیده تردید می نگرد. امره می گوید: «هرچند ترکیه و ایران تلاش دارند به رغم همه اختلافات روابط انرژی شان را تقویت کنند، اما با توجه به عوامل خارجی و نوع روابط بین دو کشور و بخش خصوصی ایران و ترکیه، سخت است که ترکیه بخش بزرگتری از نیاز هیدروکربنی خود را از ایران تامین کند.»
امره افزود، یک تفاوت مهم بین دو کشور این است که «ایران تمایل دارد گاز خود را به شکل ال ان جی به بازارهای آسیایی و به ویژه هند ارسال کند، در حالی که ترکیه می خواهد گاز را به شکلی ارزان از طریق خط لوله دریافت نماید.» وی در ادامه گفت، مشکل بزرگتر وضعیت نامناسب زیرساخت های انرژی ایران است. امره گفت، مسئله اصلی زیرساخت های انرژی ایران، توسعه «ظرفیت تولید آن است؛ حوزه ای که شرکت های ترک نمی توانند زیاد از عهده آن برآیند.
محسن تحلیلگر و روزنامه نگار ایرانی در توضیح 2 چالش عمده سرمایه گذاری بیشتر ترک ها در بخش انرژی ایران می گوید: «دولت حسن روحانی می خواهد این سرمایه گذاری ها بسیار سریع اتفاق بیافتند. سرمایه گذاری ها باید در طی یک یا دو ماه شروع شوند، زیرا هرچند وضعیت اقتصاد ایران بهتر از سال 2013 است، اما روحانی برای انتخاب شدن مجدد در سال 2017 به عنوان رئیس جمهور به بهبود قابل توجه وضعیت اقتصادی نیاز دارد. شرکت های آمریکایی و اروپایی همچنان نگران تحریم های پابرجا هستند و نمی توانند سریعا وارد ایران شوند.»
محسن افزود، مسئله بزرگتر سوریه است. «تهران از آنکارا به ویژه درباره سوریه درخواست امتیاز خواهد کرد تا قراردادهایی را با شرکت های ترک منعقد کند و گاز بیشتری به این کشور بفروشد.»
انتهای پیام/166