چهار خودروی چینی نه چندان موفق در بازار ایران

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، همان طور که می‌دانیم چند سالی است هجوم محصولات چینی به گونه‌ای افسارگسیخته دنیا را تسخیر کرده است. از محصولات ابتدایی کشاورزی همچون دسته‌بیل و داس گرفته تا حساس‌ترین قطعات و لوازم در عرصه پزشکی. بازار خودرو نیز از این یورش در امان نمانده است. هرچند روزهای ابتدایی این حضور با اما و اگرهای زیادی از سوی مصرف‌کنندگان روبه رو بود، اما به مرور زمان این حس غریبگی شدت خود را از دست داد و مردم وقتی دیدند این محصولات به روز و مملو از تجهیزات را با قیمتی معادل محصولات تکراری داخلی می‌توانند داشته باشند، آغوش‌شان را به روی این گونه محصولات باز کردند تا آنجا که امروز شاهد حضور بسیار پررنگ آنها در خیابان‌ها و جاده‌ها هستیم. میان انبوه این خودروها مدل‌هایی نیز بودند که با اقبال مصرف‌کنندگان روبه‌رو نشدند که علت آن شاید نا آشنایی روزهای اول مردم با این محصولات بود یا ناشناخته بودن نمایندگی‌هایی که سعی داشتند آنها را میان مردم راه دهند. برخی از این مدل‌ها نیز آن‌قدر برای حضور در ایران عجله داشتند که فراموش کردند حداقل تجهیزات را با خود همراه بیاورند. امروز با تعدادی از آنها آشنا می‌شویم.

سابرینا

این خودرو چینی محصول شرکت بایک است. بایک به عنوان یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان چینی، محصولاتی را با همکاری شرکت‌های خارجی همچون مرسدس بنز، جیپ و هیوندای طراحی و تولید می‌کند. چندی پیش نیز بخشی از فناوری مهندسی شرکت ورشکسته شده سوئدی به نام SAAB‌ را خرید.
خودروی سابرینا توسط شرکت دیار خودرو که در گلپایگان است به بازار ایران معرفی شد و شاید یکی از دلایل موفق نبودن در بازار فروش‌اش به خاطر ناشناخته بودن همین شرکت ایرانی در بین سایر رقبای خود باشد.

سابرینا با ورود خود به بازار بینندگان خود را به یاد سری B مرسدس انداخت. این تشابه فقط به ظاهر این خودرو مربوط است و در بخش فنی خبری از فناوری مدرن آلمان در آن نیست. موتور و گیربکس آن از شاهکارهای شرکت میتسوبیشی ژاپن است. البته شاید بتوان بین ظاهر سابرینا و مشخصات فنی‌ آن رابطه‌ای برقرار کرد و آن همکاری شرکت میتسوبیشی با دایملر کرایسلر است تا جایی که این خودرو را به میتسوبیشی کلت بسیار شبیه کرده است.
در نمای داخلی این خودرو نیز فضاسازی مرسدس بنز خودنمایی می‌کند. ارگونومی مناسب، زیبایی و راحتی، ارمغان مهندسی آلمانی است که سرنشینان سابرینا آن را بخوبی لمس خواهند کرد. داشبورد آن تلفیقی از الگوی طراحی اشتوتگارت و ساخته شده از پلاستیک خشک و ارزانقیمت است و فرمان آن نیز بی‌شباهت به ب‌ام‌وهای جدید نیست. فضای داخلی آن بخصوص در قسمت عقب به اندازه کافی بزرگ و مناسب است و با فضای تنگ و خفه 206 اصلا قابل مقایسه نیست. تنها شباهت سابرینا با 206 را شاید بتوان ندیدن درِ موتور توسط راننده عنوان کرد. در این خودرو نیز راننده اگر سر خود را به سقف هم بچسباند خبری از درِ موتور و جلوی خودرو نیست، اما به دست آوردن ابعاد خودرو کار چندان مشکلی نیز نخواهد بود. گیربکس اتوماتیک آن بخوبی می‌تواند قدرت موتور 113 اسب بخاری را به چرخ‌های جلو منتقل کند و تعویض دنده‌ها را به نرمی انجام می‌دهد. سیستم تعلیق آن نیز به شکل باورنکردنی‌ نرم و کاراست و در آن از کوبش‌های آزاردهنده بخصوص در قسمت عقب اثری نیست.

طراحان چینی از نظر تجهیزات جانبی نیز برای این خودرو چیزی کم نگذاشته‌اند و انبوهی از تجهیزات را برای آن در نظر گرفته‌اند. کروز کنترل، کیسه هوای راننده و سرنشین جلو، سیستم تهویه مطبوع، سانروف برقی، محفظه سردکن، سیستم ایمنی سانروف و شیشه‌ها در مقابل اشیا، سنسور باران، سنسور دنده عقب، چراغ‌های قابل تنظیم از داخل، صفحه نمایشگر لمسی با امکان مکان‌یاب ماهواره‌ای و آینه‌های جانبی برقی و تاشو از جمله این تجهیزات هستند.

ولکس C30

این خودرو محصول شرکت گریت‌وال چین، یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان خودرو در این کشور است که توسط دیار خودرو به بازار مصرف ایران معرفی شده است. این سدان کوچک دارای یک موتور چهار سیلندر 5/1 لیتری مجهز به فناوری VVT است؛ به این معنی که زمانبندی حرکت سوپاپ‌ها را به صورت هوشمند انجام می‌دهد. توان تولید شده توسط این موتور 105 اسب بخار است و گشتاور آن نیز 138 نیوتن‌متر است.
برای ولکس دو نوع گیربکس قابل سفارش است؛ یکی دستی و دیگری اتوماتیک CVT. ترمزها در هر چهار چرخ دیسکی و مجهز به سیستم ضد قفل و ضد لغزش است. به گفته سازندگان این خودرو مصرف بنزین ولکس به طور متوسط 5/6 لیتر در هر صد کیلومتر برای گیربکس دستی و 8/6 لیتر در هر صد کیلومتر برای گیربکس اتوماتیک است.

گنجایش صندوق بار آن 510 لیتر است که فضای مناسبی برای یک خانواده به شمار می‌رود.
قیمت جهانی این خودرو در مدل پایه حدود 10 هزار دلار و در مدل لوکس با گیربکس اتوماتیک 12 هزار دلار و در گران‌ترین مدل که دارای تمام امکانات و تجهیزات است نیز 13 هزار و 200 دلار است. این خودرو نیز دارای تجهیزات رفاهی قابل ملاحظه‌ای است که می‌توان به تعدادی از آنها همچون کیسه هوای راننده و سرنشین، سیستم ترمز ABS‌ و EBD، صندلی‌های چرمی، گرم‌کن صندلی‌ها، سیستم ردیاب ماهواره‌ای و ... اشاره کرد.

با نگاه به سوابق این خودرو و نظرات افرادی که از آن استفاده کرده‌اند می‌توان بخوبی به این نکته دست یافت که کیفیت ساخت این خودرو در کنار استهلاک پایین قطعات آن سطح رضایتمندی بالایی را برای کسانی که مدتی از ولکس C30 استفاده کرده‌اند به وجود آورده است؛ اما شاید نپرداختن به جایگاه واقعی این خودرو سبب شده نتواند مانند سایر رقبای چینی موفقیت‌های لازم را به دست بیاورد.
هافی لوبو

منشأ اصلی این خودرو به شرکتی با مسئولیت محدود به نام HAFEI در چین برمی‌گردد که اطلاعات چندان روشنی از آن در دست نیست شاید دلیل آن وابستگی این شرکت به صنایع نظامی چین باشد. برخلاف ظاهر عجیب و مثلثی شکل لوبو شاید عجیب باشد بدانید طراحی آن را تیم پنین فارینا انجام داده است. تیم قدرتمندی که برای شرکت‌های معروفی همچون کادیلاک، ولوو، فیات و فراری نیز خودروهای محبوب و ماندگاری طراحی کرده است. در مورد طراحی غریب خودرو، فورچین کوکی، نویسنده معروف مجله ماشین در آفریقای جنوبی به شوخی چنین نظر داده است که شاید مهندسان پنین فارینا کار طراحی این خودرو را به منشی خود سپرده باشند تا آن را در وقت ناهار و هنگام صرف غذا طراحی کند!

طراحی داخلی این خودرو نسبت به نمای بیرونی آن در تضاد است و برای دفاع از خود حرف‌های زیادی دارد. نشانگرهای لوبو همانند تویوتا یاریس در وسط داشبورد نصب شده است. تزئینات داخلی و پوشش صندلی‌ها که به رنگ روشن است، باعث ایجاد فضای مناسبی برای سرنشینان جلو و عقب شده است. فهرست بلندبالایی از تجهیزات نصب شده در این خودرو نیز کمک زیادی می‌کند تا ظاهر عجیب و غریب آن را فراموش کنیم. فرمان هیدرولیک، قفل مرکزی، کیسه هوای ایمنی، بالابرهای شیشه‌های جلو و ترمز ABS از جمله تجهیزاتی است که لوبو از آنها بهره می‌برد.

سیستم تعلیق این خودرو به طرز بی‌نظیری پایداری و چسبندگی خاصی به این خودرو داده و امکان فرمان‌پذیری آن باعث شده از حرکت با این خودرو در سرپیچ‌ها و جاده‌های ناهموار لذت ببریم. لوبو این برتری تعلیق را مدیون شرکت انگلیسی لوتوس است. این خودرو که 900 کیلوگرم وزن دارد، دارای یک موتور چهار سیلندر 1/1 لیتری با 16 سوپاپ است که با تولید قدرت 65 اسب بخار می‌تواند سرعت و شتاب مناسبی به سرنشینان خود هدیه کند. طبق نظر مصرف‌کنندگان این خودرو، لوبو در هر صد کیلومتر شش تا 5/6 لیتر بنزین مصرف می‌کند. این خودرو اواخر سال 88 با قیمتی در حدود 5/10 میلیون تومان به بازار ایران عرضه شد. اما پس از دو سال و در حالی که دو میلیون تومان افزایش قیمت پیدا کرده بود، به دلیل نداشتن استانداردهای یورو 4 از خط تولید پایین آمد و دیگر امکان حضور در بازار را به دست نیاورد.

Z300

زوتی یا Z300 خودرویی است که در زمان نامناسبی از سوی سایپا معرفی شد. نامناسب از این جهت که با رقابت با خودرویی همچون جک G5 و قیمت پایین‌تری که این خودرو برای خود در نظر گرفته بود، نتوانست چندان مقاومت کند و به حاشیه رانده شد.
شرکت خودروسازی ZOTYE در سال 2005 تاسیس شد. این شرکت کوچک، تلاش‌های زیادی برای بالا بردن رتبه خود میان سایر تولیدکنندگان چینی انجام داد، اما چندان موفق نبود. طبق آمار، کل فروش این شرکت در سال 2013 برابر 102 هزار و 920 دستگاه بوده که از این لحاظ رتبه سی و پنجم را میان سایر برندهای داخل چین به دست آورده است. خودروی Z300 در سال 2012 به بازار چین معرفی و در کشور چین با انتقادات فراوانی روبه‌رو شد؛ زیرا آن را کپی ناشیانه‌ای از مدل ALLION تویوتا می‌دانستند که سال 2007 تولید شده بود.

این خودرو در سال اول ورود دارای یک موتور 5/1 لیتری ساخت میتسوبیشی بود که 113 اسب بخار تولید می‌کرد و به یک گیربکس پنج سرعته دستی مجهز بود؛ اما به دلیل ضعف‌هایی که داشت این موتور را با یک موتور 6/1 لیتری دیگر جایگزین کرد که آن هم ساخت شرکت میتسوبیشی است. این بار قدرت آن به 120 اسب بخار رسید و گیربکس چهار دنده تیپ‌ترونیک نیز برای آن در نظر گرفته شد. آن طور که از اخبار غیررسمی می‌توان برداشت کرد قرار است برای این خودرو یک موتور توربوشارژ معرفی شود که می‌تواند قدرت 150 اسب بخار تولید کند.
هرچند فضای داخلی و حجم فضای بار و صندوق عقب زوتی برای یک خانواده معمولی قابل قبول به نظر می‌رسد، اما کیفیت ساخت قطعات و تجهیزات داخل اتاق چندان قابل قبول نیست و همچنین شاید طراحی داشبورد آن با دنیای امروز صنعت خودرو همخوانی نداشته باشد. اما استفاده از یک صفحه نمایشگر هفت اینچی که به دوربین دید دنده عقب نیز مجهز است و استفاده از صفحه نمایشگر تهویه مطبوع در پایین آن همراه چیدمان منظم و منطقی دکمه‌های تنظیم رادیو و پخش سیستم صوتی، فضای کنسول و میانه داشبورد آن را تا حد بسیار زیادی بهبود بخشیده است. بخصوص اگر استفاده از رنگ نقره‌ای را برای پوشش دور آن میان انبوهی از رنگ‌های سیاه و مات داشبورد در نظر بگیریم، می‌توان به روز نبودن فضای کلی داشبورد را چندان جدی نگرفت.

این خودرو از لحاظ ایمنی توانسته است از موسسه یوروان‌کپ تمام ستاره‌ها را دریافت کند و این نکته برای کسانی که به ایمنی خودرو اهمیت زیادی می‌دهند می‌تواند حائز اهمیت باشد. همچنین برای Z300 امکاناتی همچون شش کیسه هوای ایمنی و سیستم ABS، EBD و BOS در نظر گرفته شده است.

منبع: جام جم

انتهای پیام/