«شمس» آن و جانِ تنبور را روایت می‌کند / بازخوانی شاهکارهای دهه‌ی ۶۰ و ۷۰
نشست خبری گروه تنبورنوازان شمس با اعلام این خبر که در کنسرت پیش‌رو آثار ماندگار دهه‌ی ۶۰ و ۷۰ را بازخوانی می‌کنند، برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست خبری کنسرت گروه موسیقی «شمس» به سرپرستی کیخسرو پورناظری روز گذشته 28 تیر 1395 در موسسه بارانا برگزار شد. در این نشست کیخسرو، سهراب و تهمورس پورناظری حضور داشتند که در بخش نخست این نشست توضیحاتی درباره کنسرت پیش‌رو ارائه شد و در بخش دوم نیز سهراب و تهمورس پورناظری درباره حاشیه‌های حضورشان در سی‌ویکمین جشنواره موسیقی فجر صحبت‌هایی کردند.
تهمورس پورناظری در ابتدای این نشست گفت: کنسرتی که قرار است طی روزهای سی‌ام و سی و یکم تیر ماه در تالار وحدت تهران برگزار شود شامل اجرای رپرتوارهایی از گروه موسیقی شمس در سه بخش است. در بخش اول، آثار کیخسرو پورناظری با همراهی سازهای کوبه‌ای و با حضور آیین مشکاتیان اجرا خواهد شد. در بخش دوم نیز آثاری در قالب سه نوازی و بداهه نوازی توسط خانواده پورناظری متشکل از کیخسرو پورناظری، بنده و سهراب پورناظری اجرا می‌شود. در بخش سوم نیز گروه شمس با حضور تمامی اعضا قطعه‌هایی اجرا می‌کند.
بازخوانی آثار دهه‌ی 60 و 70 گروه شمس
تهمورس درباره حضور خواننده در این کنسرت گفت: این اجرا خواننده ندارد اما بی‌کلام هم نیست. پایه و اساس کنسرت فقط تنبور است و ما اصرار داریم که تمامی قطعات اجرا شده برگرفته از ملودی‌های گروه در دهه‌های 60 و 70 باشد.
این نوازنده و آهنگساز در ادامه این نشست خبری بیان کرد: آثاری که روی صحنه اجرا می‌شود همه متعلق به آثار پدر است که با اوضاع و احوال روحی ایشان تولید شده است بنابراین به طور طبیعی آثار من و سهراب در این کنسرت اجرا نخواهد شد چرا که ممکن است از دهه 80 تا دهه 90 تغییراتی را در عرصه آهنگسازی تجربه کرده باشیم که ارتباط چندانی با حال و هوای پدر نداشته باشد. به هر حال همین فرم‌ها نیز بسیار جذاب است و جزو معدود‌ترین آثار موسیقی بعد از انقلاب است که هنوز مخاطب دارد.
با توجه به این که بسیاری از آثار شناخته شده‌ی گروه تنبورنوازان شمس را شهرام ناظری خوانده است، این پرسش برای خبرنگاران پیش آمد که چرا از شهرام ناظری برای حضور در این اجرا دعوت نشده است. تهمورس پورناظری در پاسخ به این پرسش گفت: به هر حال اگر قرار بود استاد ناظری در این برنامه حضور داشته باشد ما نیازمند مقدماتی بودیم که به طور طبیعی زمان بر هستند. ما در این کنسرت یک نگاه نوستالژیک به آثار داریم که شنونده برای شنیدن آهنگ یک عادت قبلی داشته و دوست دارد دوباره آن صدا را بشنود.
«تنبورنوازان شمس» آن و جانِ تنبور را روایت می‌کند
کیخسرو پورناظری سرپرست گروه «تنبورنوازان شمس» گفت: در قسمت اول من تکنوازی می‌کنم و دوتا از مقام‌های تنبور را اجرا خواهم کرد بیشتر سعی کرده‌ام فرم مقام‌ها را حفظ کنم و در بداهه نوازی‌ها نیز سلیقه خود را به کار برده‌ام و ابداعاتی نیز به کار رفته است. چند خط شعر نیز خوانده می‌شود، یک قسمت هم بدون کلام با ریتم و بی‌ریتم داریم.
وی افزود: در کلام خوانی شعر فارسی از حضرت مولانا چند بیت از یک غزل آمده است که در مقامی خوانده می‌شود که از لحاظ محتوا و مدلاسیون یک مقام در خور توجه در فواصل موسیقی خاص است و از آنجایی که در موسیقی ایرانی این فاصله‌های خاص سابقه ندارد به نظر من این یک چیز غریب و مقام کمال یافته است که شاید در طول قرون به این تکامل و تنوع رسیده باشد.
کیخسرو پورناظری با اشاره به محوریت قرار دادن ساز تنبور در اغلب آثار گروه «شمس» توضیح داد: آنچه که ما در این کنسرت و کنسرت‌های قبلی گروه ارائه دادیم اجرای فضای جدید از موسیقی مبتنی بر ساز تنبور است که امیدواریم مورد پسند تماشاگران قرار گیرد.
وی درباره آغاز فعالیت‌های گروه شمس و تاکید بر روی تنبور، بیان کرد: قبل از گروه ما چند گروه دیگر نیز بودند که فعالیت‌های ملی داشتند و همنوازی در تنبور از سال‌ها قبل بوده و در خیلی از مراسم به تعداد تنبور نوازان آن منطقه دور هم جمع می‌شدند و می‌نواختند از اینرو این یک سنت قدیمی ست و ما آن را به صورت اکتیو‌تر ادامه دادیم. ما کارهای زیادی روی تنبور انجام دادیم و از هیچ ظرفیت، ظرافت، زیبایی و آن و جانی که در ساز تنبور بوده غافل نشدیم.
در انتهای بخش نخست این نشست سهراب پورناظری دیگر نوازنده گروه شمس گفت: ما فرم متفاوتی برای این کنسرت طراحی کردیم که فعلا پخته نشده و در این چند روز باقیمانده به کنسرت همچنان مشغول کارهای آن هستیم. آنچه که ما برای این کنسرت طراحی کرده‌ایم بداهه نوازی در قالب آثار پدر است که با ترجیع‌هایی به هم وصل می‌شوند و مجددا با آهنگ‌های پدر به اتمام می‌رسند.
انتهای پیام/
