ایرانی‌ها هر پنج سال یک بار سینما می‌روند!
آمار جالبی از وضعیت مخاطب و فروش سینمای ایران و مقایسه آن با کشورهای دیگر ارائه کرده است. بر اساس این آمار، ۵۰ درصد از فروش سینمای ایران در سال ۹۴ متعلق به پنج سینما بوده و ایرانی‌ها به شکل متوسط هر پنج سال یک بار سینما می‌روند.
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، مجید مسچی مدیر موسسه سینما شهر در نشستی با عنوان «مخاطب و آمار فروش در سینمای ایران» که دیروز در مدرسه ملی سینمای ایران برگزار شد، آمار جالبی از وضعیت مخاطب و فروش سینمای ایران و مقایسه آن با کشورهای دیگر ارائه کرده است. بر اساس این آمار، 50 درصد از فروش سینمای ایران در سال 94 متعلق به پنج سینما بوده و ایرانی‌ها به شکل متوسط هر پنج سال یک بار سینما می‌روند.
مسچی در این نشست گفته است: «به جای پرداختن به آمار و ارقام خام، به نظرم استناد به شاخص‌های معین که از این آمار به دست آمده باشد امکان مقایسه و ارزیابی را برای ما فراهم می‌کند.حدودا با 14 یا 15 شاخص سر و کار داریم که اولین شاخص، تعداد بیننده است که به شکل سالانه ارائه می‌شود.»
مهم‌ترین بخش‌های آمار ارائه شده توسط مسچی را مرور می‌کنیم:
- بالاترین تعداد بیننده در دنیا به مربوط به کشور هند است که سینمای آن در سال گذشته دو میلیارد و 100 میلیون فروش بلیط داشته است. سینمای ما اما در سال گذشته 13 میلیون و 400 هزار بیننده داشت که پیش‌بینی می‌شود تا پایان امسال به 25 تا 30 میلیون نفر برسد.
- رقم فروش سینماها در آمریکا بالغ بر 11 میلیارد دلار و چین 6 میلیارد و 800 میلیون بوده است. این در حالی است که فروش کل سینمای ایران در سال 94 حدود 20 میلیون دلار بوده است و احتمالاً تا پایان امسال با توجه به استقبال مخاطبان از فیلم‌ها، به 60 میلیون دلار می‌رسد.
- هر شهروند آمریکایی در سال 3.7 مرتبه به سینما می‌رود اما در سال 94 هر ایرانی 0٫2 مرتبه به سینما رفته است؛ یعی شهروندان ما بطور میانگین هر پنج سال یک‌بار به سینما می‌روند! این رقم با رشد خوبی که امسال داشته احتمالاً به نیم دفعه در سال می‌رسد.
- هزینه هر شهروند برای سینما رفتن هم فاکتور مهمی است، این که هر شهروند در سال بطور متوسط چقدر برای سینما رفتن پول می‌دهد. این رقم با تقسیم فروش کل بر تعداد جمعیت به دست می‌آید. در آمریکا هر شهروند 32 دلار در سال و در ایران حدود 0٫3 دلار در سال برای سینما خرج می‌کند که احتمالاً تا آخر سال به 0٫8 دلار می‌رسد.
- قیمت بلیت سینما در ایران 1٫7 دلار است در حالی که در انگلستان به 11 دلار می‌رسد. از طرفی در انگلستان در سال 220 بلیت برای هر صندلی سینمای فروخته می‌شود و در ایران پارسال 159 بلیت بود که رقم قابل توجهی است.
- پردیس سینمایی کورش با 11 سالن و دوهزار و 520 صندلی، پرفروش‌ترین سینمای کشور است و بعد از کورش، پردیس آزادی، پردیس ملت و پردیس هویزه مشهد قرار دارند. نکته جالب این است که به نظر می‌رسد عمر سینماهای تک سالنه به پایان رسیده باشد و اولین سینمای تک سالن در این رده بندی در رتبه هفدهم قرار دارد.
- 50 درصد از فروش سینمای ایران در سال 94 متعلق به پنج سینماست و 50 سینما بیش از 90 درصد گردش سینمای ما را به خود اختصاص می‌دهند. یعنی از حدود 250 سالن سینمای ایران، 200 سالن چیزی کمتر از 10 درصد گردش مالی کل را در اختیار دارند.
- سینمای کوروش در چهار ماه گذشته فروش ماهانه دو میلیارد و 600 میلیون تومان، پردیس آزادی با یک و نیم میلیارد تومان، پردیس ملت با 932 میلیون، پردیس هویزه مشهد با 931 میلیون و پردیس زندگی نیز 637 میلیون متوسط فروش ماهانه داشته‌اند.
در ادامه این نشست،علیرضا داوودنژاد در واکنش به حرف‌های مسچی تحلیلی از آمارها ارائه داد: «نکته مهم این است که از کل فروش هر فیلم بالاى نود و سه درصد، متعلق به کمتر از ١ سالن و کمتر از هفت درصد، متعلق به بیش از ٣ سالن است. و باز نکته قابل توجه اینکه این بالاى نود در صد فروش هرفیلم ایرانى متعلق به سیزده شهر کشور است. یعنى نود در صد مخاطبان فیلم‌هاى ایرانى متعلق به سیزده شهر کشور هستند و بقیه شهر‌هاى مملکت شامل کم تر از ده در صد مخاطبانى است که به تماشاى فیلم‌هاى ما مى‌روند.
جالب‌تر این است که از این نود در صد فروشى که متعلق به سیزده شهر کشور است، حدود هفتاد درصد آن متعلق به پایتخت یعنى تهران است. خیلی جالب‌تر این که سى در صد از فروش کل ایران متعلق به سه مجتمع سینمایى است که شناسایى وجوه مختلف این سه مجتمع و اصولاً بررسى دقیق‌تر مجتمع‌هاى سینمایى موجود درس‌هاى فراوانى دارد و قابل فهم است که چرا عده‌اى نمى‌خواهند ما این درس‌ها را بیاموزیم. چرا علاقه‌اى به تحقیق و بررسى و تحلیل و کار علمى وجود ندارد و از این گونه فعالیت‌ها استقبال نمى‌شود و در اصناف ما جز صداى لالایى به گوش نمى‌رسد!»
منبع: آی سینما
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
