از سمیرم تا آسیا مثلثی به رنگ طلا/ ووشو اصفهان چشم انتظار المپیک

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، تا قبل از اینکه خدیجه آزادپور سانداکار وزن منهای 60 ووشو ایران بتواند در آبان‌ماه سال 89 نخستین مدال طلای بانوان ایرانی را از رقابت‌های آسیایی شکار کند نگاه آن چنان خاصی نسبت به رشته ووشو وجود نداشت اما این اتفاق سبب شد تا نگاه ورزش ایران به سمت این رشته تغییر پیدا کند.

البته آزادپور بعد از این اتفاق بزرگ به خاطر هیجان بیش از حد رسانه‌ای که در رفتار خودش ایجاد شده بود از این عرصه محو شد اما این روزها بار اصلی ووشو ایران در رده بانوان بر روی دوش خواهران منصوریان ووشوکاران اهل سمیرم اصفهان است که چند سالی است در میادین مختلف می‌درخشند تا نام ووشو اصفهان زنده بماند.

به هر حال در همان دوره‌ای که آزادپور مدال طلا را صید کرد الهه منصوریان هم موفق شد یک برنز ارزشمند در کارنامه خودش ثبت کند اما این موفقیت منصوریان نه تنها او را از صحنه ورزش محو نکرد بلکه او خواهرانش را هم وارد این عرصه کرد و تا به امروز نام منصوریان‌ها تیتر اول اخبار ووشو بوده است و اکنون درخشش هر 3 خواهر در مسابقات ووشوی قهرمانی آسیا در کشور چین تایپه مهر تاییدی بر عملکرد خوب آنها زد.

اصفهانی‌ها شکارچی طلا

اما تیم ملی ووشو ایران در شرایطی با کسب 15 مدال رنگارانگ در 2 بخش ساندا و تالو بعد از چین به عنوان نایب قهرمانی دست پیدا کرد که با قاطعیت می‌توان گفت ووشوکاران اصفهانی نقش اول را در این اتفاق ایفا کردند و 5 مدالی که توسط اصفهانی‌ها کسب شد مهر تاییدی بر شایستگی آنها زد.

چراغ اول طلای اصفهان را محسن احمدی در رشته تالو روشن کرد که به همراه امیر خلف‌زاده و امیر محمدرضایی موفق شد به مدال طلا دست پیدا کند. تالوی ایران با این تک مدال طلا و 2 مدال نقره‌ای که در بخش فردی از خودش به جا گذاشت به نوعی رکورد کسب مدال را هم شکست.

اما در بخش ساندا یا همان مبارزه شرایط بسیار خوب پیش رفت و اصفهانی‌ها با کسب 3 مدال طلا و یک برنز در این بخش قدرت خودشان را به رقبا نشان دادند.

در روز شنبه سهیلا منصوریان در وزن منهای 52 کیلوگرم با وجود اینکه موفق شده بود در دور اول حریف قدرتمند کره‌ای خودش را با شکست روبرو کند در نیمه نهایی به حریف چینی خودش باخت تا با کسب مدال برنز به کار خودش پایان دهد.

اما ضلع اصلی خواهران منصوریان یعنی الهه مطمئن و بدون اشتباه عمل کرد و در وزن منهای 56 کیلوگرم با شکست رقبای خودش از ویتنام و چین بر مدال ارزشمند طلا بوسه زد. قهرمانی منصوریان از یک جهت دیگر هم ارزشمند بود چون او به عنوان نماینده بانوان ووشکار ایراین موفق شد حریفی از کشور چین را شکست دهد که در این سال‌ها باختی را در مقابل بانوان ووشوکار ایرانی تجربه نکرده بودند.

اما عصر روز یکشنبه طلای دیگری هم در کارنامه ووشو ایران ثبت شد و این بار مرتضی عظیمی دیگر ووشکار اصفهانی در وزن به اضافه 90 کیلوگرم با شکست 2 رقیب قدرتمند خود از قرقیزستان و قزاقستان سومین طلای اصفهانی‌ها را در این مسابقات به ثبت رساند.

در نهایت روز پایانی هم پیام‌آور شادی برای ووشو ایران بود و سنگین‌وزن‌ترین خواهر مثلث منصوریان یعنی شهربانو برای اینکه به مانند بقیه اعضای خانواده‌اش با دست پر از این مسابقات بازگردد طلای ارزشمند دیگری را به کلکسیون افتخارات خانواده‌اش اضافه کرد.

او در وزن منهای 65 کیلوگرم با شکست رقبای فیلیپینی و ویتنام چهارمین طلای ورزش اصفهان از مسابقات قهرمانی آسیا را به ارمغان آورد تا در نهایت ووشوی ایران با ثبت 7 مدال طلا توسط  تیم دوئلین (محسن احمدی ، امیر محمدرضایی و رضا خلف‌زاده)، مرتضی عظیمی، یزدان میرزایی ، معین تقوی، عرفان آهنگریان، شهربانو منصوریان و الهه منصوریان  مسابقاتی طلایی را پشت سر بگذارد.

سعید فاضلی، رضا خلف‌زاده و فرشاد عربی 3 نقره گرفتند، سهیلا منصوریان، مریم هاشمی، صدیقه دریایی، مهدی محمدی  و اشکان دلفانی هم با 5 مدال برنز عملکرد موفق ووشوی ایران را تکمیل کردند.

در انتظار المپیک

به هر حال خواهران منصوریان نقش خود را برای مطرح کردن نام ورزش اصفهان ایفا کردند اما با این وجود باید امیدوار بود تا ووشو بتواند مجوز لازم برای حضور در مسابقات المپیک را کسب کند و در ادامه کاروان ورزش ایران با دستی پرتر راهی المپیک 2020 توکیو شود.

کسب مدال برنز کیمیا علیزاده در المپیک ریو 2016 نگاه‌ها را نسبت به بانوان المپیکی ایران تغییر داد و خواهران منصوریان هر 3 نفر این شایستگی و توانایی را دارند تا با رسیدن به المپیک در آن مسابقات هم تاریخ‌ساز شوند.

انگیزه و پشتکار این خانواده که از شهرستان سمیرم و نه از مرکز استان به این جایگاه رسیده‌اند بسیار قابل احترام است و امروز می‌توان از این شهرستان به عنوان یک استعداد بالقوه برای پرورش قهرمانان یاد کرد.

البته این اتفاق در صورتی عملی می‌شود که حمایت‌های لازم از این رشته و البته خواهران منصوریان در اصفهان صورت پذیرد تا آنها بتوانند بدون دغدغه کار خودشان را ادامه دهند.

در ورزش ایران بانوان همیشه مسیری بسیار سخت‌تر نسبت به مردان داشته‌اند ولی در حال حاضر خواهران منصوریان به نوعی چشم و چراغ ورزش اصفهان در عرصه ورزش‌های رزمی هستند که می‌توانند در سال‌های بعد باز هم تاریخ‌ساز شوند.

در سالی که سهراب مرادی موفق شد با کسب یک مدال از مسابقات المپیک آرزوی دور و دراز ورزش اصفهان را به مرحله واقعیت برساند خواهران منصوریان و البته 2 طلایی دیگر ورزش اصفهان در مسابقات ووشو قهرمانی آسیا تابستانی موفق و البته گرم را برای ورزش اصفهان در خاطره‌ها به جا گذاشتند.

انتهای پیام/