نصرتی: کاش دست‌مان می‌شکست و آن نامه را در مورد کوزه‌گری امضا نمی‌کردیم/ هندبالی که رویای شیرین شب‌هایم بود، امروز کابوسم است
ملی‌پوش هندبال کشورمان گفت: هندبالی که یک روز خواب شیرین من بوده، امروز به کابوس شب‌هایم تبدیل شده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، تغییر در راس فدراسیون هندبال و استعفای سید ابوالحسن مهدوی از ریاست فدراسیون هندبال باعث شد تا برگزاری لیگ هندبال با شرایط سختی روبه‌رو شود و بسیاری از ملی‌پوشان در فاصله کمتر از یک ماه مانده تا آغاز مسابقات بدون تیم مانده‌اند.
شاهو نصرتی در خصوص شرایط هندبال ایران و نگرانی‌ها بابت برگزاری لیگ ستارگان با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم گفت‌وگو کرد که مشروح آن در زیر آمده است:
تسنیم: شرایط لیگ هندبال پیش رو و هندبال کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در همه جای دنیا ملی‌پوشان آن کشور برند ورزش محسوب می‌شوند اما برای من جای سوال است که چرا در ایران ملی‌پوشان نباید در کشورشان لیگ داشته باشند؟ چرا هیچ تیمی به سراغ آنها نمی‌رود اگر هم تماسی بوده است 20 برابر کمتر از فصل گذشته است. چرا هندبال باید نابود شود؟
همه انگشت به دهان مانده‌اند که چرا هندبال به این حال و روز افتاده است. اینکه فقط به نوجوانان و جوانان توجه شود، کافی نیست بلکه همیشه بزرگسالان ویترین هر رشته است. این نسل طلایی هندبال ما راهی جز اینکه هندبال را کنار بگذارند و به دنبال شغل دیگری باشند، چاره‌ای ندارند. ما به جز هندبال کار دیگری بلد نیستیم و حتی به خاطر حضور در اردوهای تیم ملی نتوانستیم در دانشگاه درس بخوانیم و مدام با حذف ترم رو به رو بودیم.
من متاهل هستم اما نمی‌توانم برنامه‌ای برای زندگی خودم داشته باشم. بر اساس چه منبع درآمدی باید زندگی کنم؟ واقعا جای تاسف دارد که ملی پوشان هندبال کشور باید چشم انتظار تماس باشگاه‌ها باشند و حتی یک تماس هم نداشته باشند. البته تیمی هم در لیگ حضور ندارد که با ما تماس بگیرد. هر سال هم بدتر از قبل می‌شود.
تسنیم: یعنی برای فصل جدید لیگ هنوز تیم ندارید؟
من با تیمی در ترکیه قرارداد داشتم و به خاطر کودتا در این کشور قراردادم را لغو کردم و به همین دلیل هم پیشنهادهایی که از قبل از اروپا داشتم را نیز از دست دادم و باید تا نیم فصل منتظر باشم و باید چشم انتظار کشورهای عربی باشم.
نمی‌دانم در شرایطی که همه بازیکنان ملی پوش بدون تیم هستند لیگ چگونه قرار است از 26 مهر ماه آغاز شود؟ در حال حاضر تیم‌هایی هم که در لیگ هستند به دنبال بومی‌سازی هستند و با مبالغ پایین بازیکن گرفته‌اند. مس کرمان هم که همیشه بازیکنان می‌گرفت در حال انحلال است. نمی‌دانم چه کسی قرار است این درد هندبال را درمان کند.
با این شرایط نمی‌دانم چگونه می‌خواهند برای احقاق حقوق بازیکنان به تیم‌ها سختگیری کنند چون مطمئنا تیم‌ها در برابر سختگیری‌ها از لیگ انصراف می‌دهند و راه و چاه را می‌دانند و بدون سختگیری در لیگ شرکت می‌کنند. همه از هندبال دوری می‌کنند در حالی که این رشته پتانسیل بالایی دارد و نایب قهرمان آسیا است.
تسنیم: آیا با توجه به تغییرات صورت گرفته در فدراسیون به حل مشکلات هندبال امیدوار هستید؟
مهدوی که با سابقه هندبال و برنامه آمده بود نتوانست برای درمان هندبال کاری کند. نمی‌دانم یک سرپرست چگونه می‌خواهد این مشکلات را حل کند. ما نمی‌دانیم در چه شرایطی هستیم. بازیکن ملی‌پوش که تیم ندارد فردا با چه برنامه و تمرینی در اردوی تیم ملی حاضر می‌شود؟
تیم ملی هر سال یک مربی عوض می‌کند و می‌بینیم در راس فدراسیون هم شرایط به همین گونه است و وقتی برنامه‌ای وجود ندارد هر روز در راس فدراسیون تغییرات داریم. ما می‌گفتیم بالاتر از مهدوی در هندبال نیست و وی با ما شخصا صحبت کرد و قول‌های زیادی داد که همه آنها حرف بود و حتی نتوانستیم لیگ خوبی داشته باشیم و هیچ کاری انجام نشد. من در مورد توانایی سرپرست اظهار نظر نمی‌کنم اما آیا این عقلانی است که در مدت یک ماه از حضور سرپرست بتوان انتظار لیگ خوبی داشت؟
تسنیم: آیا با سرپرست جدید فدراسیون جلسه‌ای برگزار کرده‌اید؟
ما دوست داشتیم با اکبری، سرپرست تیم جلسه داشته باشیم و حداقل دردهای جامعه هندبال را بشنود و بداند که چه چیزهایی را پیگیری کند. کلا در چند ماه اخیر هیچ تماسی از طرف فدراسیون با ما صورت نگرفته است و همیشه اینگونه بوده است که ما با فدراسیون ارتباط می‌گیریم.
تسنیم: آیا در این مدت تمرینات خود را ادامه داده‌اید؟
من 2 ماه تمرین نداشتم. بعد از اینکه در قطر مسابقه دادم برای آمادگی خودم روزی 2 جلسه تمرین می‌کنم که با هزینه شخصی است. نمی‌خواهم بدنم افت کند و تنها برای دل خودم تمرین می‌کنم. البته من به جز هندبال کار دیگری بلد نیستم و می‌بینیم که با این رشته هم اینگونه رفتار شده است. امرار معاش ما تنها با قرض کردن است البته خداراشکر می‌کنم که این فرصت برای من ایجاد شد که در قطر بازی کنم اما در 6 ماه گذشته فقط پول قرض کردم. الان هم نه پولی هست و نه باشگاهی با حداقل پیشنهاد مالی با من تماس گرفته است.
تسنیم: با این شرایط مشکل هندبال را در کجا می‌دانید؟
مدیریت مهم ترین مشکل ماست، به علاوه کسانی که در اطراف مدیر هستند مشکل دارند. مدیر نباید تنها وعده دهد بلکه باید عمل کند. در رشته‌های موفق صد درصد مدیریت موثر بوده است. ما ملی‌پوشان هم تنها هندبال سالم می‌خواهیم و مدیری می‌خواهیم که مثل پدر در کنار بازیکنان و بالای سر نوجوانان و جوانان باشند.
ما امروز بازیکنان جوان و با استعدادی در هندبال داریم که ما را الگوی خود می‌دانند اما اگر ما واقعیت‌های هندبال را به آنها بگوییم مطمئن باشید که از این رشته دلسرد خواهند شد و آن را رها می‌کنند.
تسنیم: به نظر شما ایمان جمالی کار اشتباهی کرد که از هندبال ایران رفت؟
به نظر من وقتی مدیریت وجود ندارد، طبیعی است که بازیکنان از ایران می‌روند. وقتی آذربایجان بهترین امکانات را در اختیار ورزشکار قرار می‌دهند معلوم است که ورزشکاران از ایران می‌روند. خود من می‌خواهم هندبال را کنار بگذارم و پیشنهاد می‌کنم که مسئولین کلا هندبال را از رشته‌های ایران حذف کنند. همیشه اوج موفقیت یک ورزشکار حضور در تیم ملی است اما در هندبال ایران حضور در تیم ملی هم هیچ سودی ندارد و در نهایت آن درآمدی وجود ندارد.
تسنیم: در خصوص مطالبات گذشته خود نیز توضیح دهید.
هنوز از سال‌های قبل مطالبات زیادی دارم که پرداخت نشده است در این 9 سال حضورم در لیگ برتر هر سال 30 تا 40 درصد قراردادم را نگرفتم و بالای 100 میلیون تومان طلب دارم. اما این 2 سال اوج نابودی هندبال بود و این موضوع کاملا واضح است.
همیشه در هندبال فدراسیون از باشگاه‌ها حمایت کرده است و نگران شرایط بازیکنان نبوده است. منیزیم قهرمان لیگ شد اما تنها 30 درصد قرارداد بازیکنان را پرداخت کرده است. اینها مشکلاتی است که باید یک نفر برای حل آن تلاش کند.
تسنیم: پس با این شرایط هر سال سطح لیگ پایین‌تر می‌رود؟
ما نسل طلایی هندبال ایران هستیم اما می‌بینید که تیم نداریم. باشگاه‌ها هم وقتی می‌بینند توان جذب ما را ندارند به دنبال بازیکنان ضعیف‌تر می‌روند که درنهایت باعث می‌شود که لیگ هر سال ضعیف‌تر از قبل باشد. تا لیگ خوبی نداشته باشیم تیم ملی خوبی نداریم با این اوضاع هم تا چشم بر روی هم بگذاریم نوبت به مسابقات آسیایی می‌رسد و با تیم ملی نا آماده‌ای رو به رو خواهیم شد.
من همیشه قبل از خواب به هندبال فکر می‌کردم اما این روزها اصلا دوست ندارم هندبال را در ذهنم داشته باشم. هندبالی که خواب شیرین من بوده است امروز کابوس من است. کاش دست‌مان می‌شکست و آن نامه را در مورد کوزه‌گری امضا نمی‌کردیم. در آن زمان حداقل نان و آبی در هندبال بود.
انتهای پیام/
