روضه محمود ژولیده در رثای حضرت علی‌اکبر(ع)

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، زبان فارسی همواره محملی برای گفتن از آیین بوده است که البته سهم قابل توجهی از این موضوع به  اظهار ارادت شاعران به ساحت ائمه اطهار(ع) به ویژه امام حسین(ع) اختصاص دارد. این رویه در سال‌های اخیر روند رو به رشدی داشته است به طوری که به عنوان یکی از جریان‌های اصلی ادبیات انقلاب اسلامی محسوب می‌‌شود.

هر ساله همزمان با آغاز ماه خون، ماه محرم، هر یک از هنرمندان به بیان مصیبت اهل بیت(ع) در این واقعه با زبان هنر می‌پردازند که سهم قابل توجهی از این رویه به شاعران اختصاص دارد؛ شاعرانی که خود یکی از ارکان اجرای مناسک این ایام‌اند. حاج محمود ژولیده از جمله شاعران آیینی است که نامش با هیئت و اشک برای ائمه اطهار(ع) گره خورده است. وی همزمان با آغاز ماه محرم و فرارسیدن موسم عزای حسینی، اقدام به انتشار تعدادی از سروده‌های جدید خود در قالب «روضه دهه اول» کرده است.

سروده ذیل در وصف حضرت علی اکبر(ع) گفته شده که همزمان با روز هفتم محرم منتشر می‌شود:

ای علی جان چه شده؛ قامت تو تا خورده
نازنینم چقدَر بر بدنت پا خورده

روی جسمت چقدَر تیر و سنان می‌بینم
این همه زخمِ گِران بر دل بابا خورده

تا جوابم ندهی، دشمنِ من می‌خندد
به تو شمشیر، به من تیرِ تماشا خورده

چه دگرگون شده این چهره پیغمبری‌ات
چشم زخمی است که بر یوسف لیلا خورده

ارباً اربای همه لشکرِ خود را دیدم
چه بلائیست که بر این قدِ رعنا خورده

زرِهَت با بدنِ پاره گِره خورده بهم
همه ارکان تنت نیز به یغما خورده

آه، آیا بدنی خُردتر از این می‌شد؟
دنده‌هایت چقدَر ای پسرم جا خورده

عمه‌ات آمده تا زنده بمانم اما
با فراق تو دگر، رفتنم امضا خورده

جگرم سوخت علی جان، دل من ریخت بهم
این جگرخواریِ داغت، جگرم را خورده

همچو مادر، پسرم سینه شکسته شده‌ای
باز انگار لگد پهلوی زهرا خورده

بردنِ نعش تو تا خیمه که تنها نشود
قوَتم رفت ز زانو،کمرم تا خورده