مراسم گل‌گیری در بیجار، نماد اوج عزا و فضای حزن‌آلود دشت کربلا + تصاویر
در هر یک از نقاط ایران اسلامی آئین‌های ویژه ایام محرم، با شکوه خاصی برگزار می‌شود که یکی از آئین‌ها در این زمینه که ثبت ملی شده مراسم گل‌گیری در شهرستان بیجار است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیجار، با فرا رسیدن ماه محرم و صفر هر یک از شهرهای مختلف در استان کردستان مطابق با آئین‌ها و رسوم خاص خود به عزاداری امام حسین(ع) و یارانش می‌پردازند.
مردم این استان متدین که از پیروان دو مذهب تشیع و تسنن هستند، در ایام مختلف به‌ویژه در ماه محرم، با برگزاری مراسم و دسته جات عزاداری، ارادت خود را به سرور و سالار شهیدان، امام حسین(ع) ابراز می‌کنند و هم‌زمان با فرا رسیدن ایام سوگواری آن حضرت، جامه سیاه به تن کرده و بیرق های عزا و ماتم را بر سر در منزل خود نصب می‌کنند.
یکی از آئین‌ها و مراسم خاص این ایام، مراسم گل گیری در شهرستان بیجار است که در چهارمین همایش ثبت ملی آثار در آذر ماه سال 90، در فهرست آثار معنوی استان کردستان به ثبت رسید.
این آئین که مختص مردم منطقه گروس است و ریشه در عقاید تاریخی و اسلامی مردم بیجار دارد، همه ساله با حضور عزاداران حسینی در شهرستان بیجار و روستاهای اطراف آن، در روز عاشورا برگزار می‌شود و عزاداران و سیه پوشان حسینی، با مالیدن گل به سر و روی خود نهایت غم و اندوه خود را نسبت به آن حضرت ابراز می‌کنند.
آئین گل‌گیری در بیجار به روایت افراد محلی و بر اساس باورها و داستان‌های گذشته، حکایت از آن دارد که در روزی که امام حسین(ع) به شهادت رسید، اجدادشان برای کمک به ایشان راهی دشت کربلا شدند اما در میانه راه خبر شهادت آن امام بزرگوار را شنیدند و با مالیدن خاک به سر و روی خود عزاداری کردند.
در روز عاشورا همه دوستداران عصمت و طهارت(ع) خود را از روستاها و شهرهای مختلف به بیجار می‌رسانند تا با شرکت در مراسم گل گیران، عزاداری کنند.
خاک این گل از نوع رس است و از اراضی گندم زارهای اطراف بیجار تهیه می‌شود که پس از الک کردن و مخلوط شدن با آب و گلاب، در ظرف‌های مختلفی ریخته می‌شود و در اختیار هیئت‌های مذهبی قرار می‌گیرد تا گل گیران حسینی، آن را به سر و روی خود بمالند.
آئین گل گیری در بیجار بی‌شباهت به فضای حزن و اندوه در صحرای کربلا نیست، چرا که نمادی از غربت و حزن و اندوه کودکان یتیم و اسیر دشت کربلاست.
گل گیران در طول مسیر حرکت خود به هر مسجدی که برسند، وارد مسجد می شوند و با خواندن "عزا عزاست امروز، روز عزاست امروز، مهدی صاحب زمان(عج)، صاحب عزاست امروز" مصیبت کربلا را به حضرت قائم(عج) تسلیت می‌گویند.
نواختن موسیقی با طبل و سنج از دیگر آئین‌های عزاداری در این شهر است که در میان هیئت‌های عزاداری در بیجار به چشم می‌خورد.
پخش نذورات، پخت غذا و پخش آن در میان مردم و به‌ویژه نیازمندان، پخش خرما، شربت و شیر داغ در بین عزاداران، سیاه پوشیدن و سیاه پوشی در و دیوار مساجد، قربانی کردن گاو و گوسفند در هیئت‌های عزاداری، برپایی نمادین رود خونین کربلا، تشکیل حلقه عزا در مقابل مساجد و تکایا، زنجیر زنی، سینه زنی، حرکت علم و بیرق عزاداری، گهواره علی اصغر، عزاداری با پای برهنه، مجالس روضه‌خوانی و برپایی تعزیه از دیگر آئین و رسوم مردم منطقه گروس در ایام محرم است.
پس از اقامه نماز ظهر عاشورا و اتمام مراسم عزاداری، شیفتگان آن حضرت هنگام بازگشت به مسجد، شاهد به آتش کشیده شدن خیمه‌های امام حسین(ع) و یارانش توسط شمر هستند و این امر حکایت از زمانی دارد که پس از به شهادت رسیدن امام حسین(ع)، سپاه دشمن خیمه‌های سرور و سالار شهیدان و یاران با وفایش را به آتش می‌کشند.
پس از عزاداری در روز عاشورا، غروب آن روز مردم در مساجد و حسینیه شهر گرد هم می‌آیند و با برگزاری مراسم شام غریبان و خواندن زیارت عاشورا به سوگ می‌نشینند و اشک می‌ریزند. اغلب مردم این دیار به اعتقادات دینی و مذهبی و شعائر اسلامی بسیار پایبند هستند و از این رو در زنده نگه داشتن عاشورای حسینی که در دشت کربلا به وقوع پیوست، بسیار متعصب و متاثرند.
مراسم تشت‌گذاری در سریش‌آباد
این مراسم که خاص منطقه سریش‌آباد در استان کردستان است، همه ساله قبل از شروع ماه محرم با حضور عزاداران حسینی در مساجد و تکایا برگزار می‌شود.
بستن آب به روی امام حسین(ع) و یارانش و ایثارگری سقای کربلا در رساندن آب به لب تشنگان، نشانگر قداست و ارزش والای آب در فرهنگ شیعیان است و این امر در برخی از مناطق کشور به صورت آداب و رسوم مانند تشت گذاری در سریش آباد، انعکاس یافته است.
تشت آب نماد مشک سقای کربلا و نمادی از آب رود فرات است که به روی امام حسین(ع) و یارانش بسته شد و عزاداران حسینی با سینه زنی و زنجیر زنی در گرداگرد این تشت آب، به سوگواری آن حضرت می‌نشینند و در روز عاشورا آب تشت را در بین حاجت‌مندان توزیع می‌کنند.
انتهای پیام/
