اربعین دارد «امامت» را جا می‌اندازد + صوت
نگوییم اصلی‌ترین درس عاشورا، عبادت است! اصلی‌ترین درس عاشورا «امامت» است؛ اربعین پادگان تربیت سربازانِ امامت است و اربعین دارد امامت را جا می‌اندازد؛ وقتی امامت جا افتاد، اخلاق و عبادت هم درست می‌شود و وقتی امامت جا افتاد، جامعۀ بشری نجات پیدا می‌کند
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان در پیاده‌روی اربعین حسینی سال 94 در مسجد حنانه نجف اشرف به بررسی تاثیرات و اهداف پیاده‌روی اربعین حسینی پرداخته که در ادامه خلاصه این سخنرانی و صوت کامل آن تقدیم مخاطبان ارجمند تسنیم شده است:
ـ مهمترین فایدۀ زیارت امام حسین(ع) که این همه اجر و پاداش برای آن ذکر شده، چیست؟ چرا اهل‌بیت(ع) این‌قدر بر زیارت حسین(ع) تأکید کرده‌اند؟ به حدّی که برای هیچ عملی این‌قدر ثواب ذکر نشده که برای زیارت و پیاده رفتن به حرم امام حسین(ع) ثواب ذکر شده است؛ نمی‌شود این‌قدر ثواب برای یک موضوعی بگذارند ولی این موضوع فایدۀ چندانی در زندگی ما نداشته باشد!
ـ ظلم‌ستیزی و دفاع از مظلوم، دو فایده مهم عزاداری و زیارت حسین(ع) است اما اینها نسبت به آن فایدۀ اصلی، فرعِ ماجرا هستند.
ـ یکی دیگر از فوائد مهم عزاداری و زیارت حسین(ع) و به‌ویژه زیارت اربعین، اتحاد و مودّتی است که بین مؤمنین ایجاد می‌شود؛ حضرت امام(ره) می‌فرمود: چه عاملی در جهان می‌تواند این‌قدر همدلی و هماهنگی بین انسان‌ها ایجاد کند؟(صحیفه امام/11 /98)
ـ یکی دیگر از آثار عزاداری حسین(ع) ایثارگری و سخاوت است؛ شما در اربعین می‌بینید که برادرن عراقی تمام هستی‌شان را صرف عزاداران حسین(ع) می‌کنند؛ انسان به‌سادگی از مالش نمی‌گذرد اما این نذرهایی که می‌بینید برای حسین(ع) به‌سهولت داده می‌شود، برای چیست؟! سخاوتی که امام حسین(ع) در محبین خود ایجاد می‌کند، عجیب است مثلاً شما این سخاوت را در ضمن مناسک حج نمی‌بینید.
ـ یکی دیگر از برکات زیارت حسین(ع) آثار معنوی و رابطۀ خوب با خداست؛ جامعۀ ما به این آثار معنوی نیاز دارد، میلیون‌ها دلار اگر برای کارهای مختلف فرهنگی خرج کنیم، یک درصدِ زیارت حسین(ع) خصوصاً در اربعین می‌توانیم برای بهبود اوضاع خودمان فایده جمع کنیم؟!
ـ اما بالاتر از همۀ این فوائدِ ملموس، یک رازی هست که همان حقیقتِ محوری رابطۀ ما با امام حسین(ع) است و هرکسی می‌خواهد حرم امام حسین(ع) را با معرفت بیشتر زیارت کند باید به این راز و حقیقت و گوهر مرکزی توجه کند؛ این مظلومیت حسین(ع) نیست که دل ما را آتش می‌زند و منقلب می‌کند، در عالم، مظلوم و سربریده زیاد است؛ راز ماجرا این است که «امام» ما به شهادت رسیده، به «امامِ ما» ظلم شده و بی‌احترامی شده. اگر گفتند: چرا برای زیارت حسین(ع) این‌قدر بی‌تاب هستی؟ بگو: می‌خواهم به زیارتِ «امامِ خودم» بروم. بحث شهادتِ حسین(ع) فرعِ امامتِ حسین(ع) است.
ـ راز ارزش عزاداری حسین(ع) «امامت» است؛ راز سوختن ما و این همه التهاب و عاطفه، ولایت است.
ـ اگر از شما پرسیدند: چرا برای حسینِ شهید، این‌قدر حرمت قائل هستید؟ بگو: «چون او امامِ من بوده!»
ـ چرا اربعین این‌قدر جمعیت می‌آید؟ چون امامِ یازدهم ما اشاره کرده اربعین بیایید(تهذیب الاحکام/6/ 52)
ـ چرا انسان در اینجا این‌قدر سخاوتمند می‌شود؟ چون در معرضِ امام خودش قرار می‌گیرد.
ـ چرا آدم یک‌دفعه‌ای انگیزۀ جنگ با ظالم پیدا می‌کند؟ چون امامِ ما غریب واقع شده چون اصل دین ما امامت و ولایت است.
ـ نگوییم: اصلی‌ترین درس عاشورا، عبادت است! اصلی‌ترین درس عاشورا، امامت است؛ عبادت، نتیجۀ ولایتمداری است والا عبادت دروغین خواهد بود، ابلیس هم 6 هزار سال نماز خوانده بود اما این همه عبادت او را نجات نداد چون ولایت ولیّ خدا را نپذیرفت.
ـ ان‌شاء‌الله با این سفر اربعین، پیوندتان با امامت، تقویت شود؛ در اربعین باید طوری از امام خودمان تقدیر کنیم که همۀ عالَم حساب ببرند و بگویند: «یک‌وقت به امامِ اینها کوچکترین اهانتی نکنید!»
ـ اربعین پادگان تربیت سربازانِ امامت است؛ اربعین دارد امامت را جا می‌اندازد؛ وقتی امامت جا افتاد، اخلاق و عبادت هم درست می‌شود. وقتی امامت جا افتاد، جامعۀ بشری نجات پیدا می‌کند.
انتهای پیام/
