«راکاپوشی»، جواهر سفیدپوش پاکستان

به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم در پاکستان؛ «هیمالیا و قراقرم » تنها یکی از جاذبه های طبیعی بی‌شماری است که دست طبیعت به زمین پاکستان بخشیده است.

قصد داریم با سفری به این منطقه  بی‌نظیر وشگرف، پرده از رازهای زیبای آفرینش برداریم که خالق مهربانش فرمود:«سیروا فی الارض...».

مطمئن باش به دیدن بهشت روی زمین می‌روی، زیبائیهایش آنقدر ناشناخته و ناگفته دارد که چشمانت سحر و جادو می‌شوند و افسوس می‌خوری که چرا روزگار درازی از این طبیعت افسونگر غافل بودی...

بگذریم «ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است» پس همسفر بسم الله.

ویزایت را هر چه سریعتر از سفارت پاکستان در تهران بگیر، در خیابان فاطمی از هرکسی بپرسی راه را نشانت خواهد داد، کنسولگری این کشور در خیابان امام خمینی«ره» مشهد مقدس نیز این کار را انجام خواهد داد. برچسب ویزا که روی گذرنامه‌ات خورد سراغ آماده کردن وسایل سفر برو، به یاد داشته باش که به هیمالیا می‌روی.

تکرار کن: هیمالیا، بام زمین! جایی که هیچ بالگردی توان صعود به آنجا را ندارد وهواپیماهایی که جرات ورود به آن منطقه را پیدا می‌کنند ارتفاعشان از قله‌های رفیع آن بالاتر نمی‌رود!

گفتم که بدانی روی قله و دامنه  باید قید هر نوع پرنده و حیوانی را بزنی! قلمرو امپراطوری «ارتفاع» است و دیگر هیچ.

لباس گرم را فراموش نکنی و البته تجهیزاتی چون کفش، لباس ارتفاع، دستکش، کلنگ، تبر یخ، کرامپون، راستی! جواهر سفیدپوش پاکستانی 7788 متر ارتفاع دارد؛ پس حتما باید کفش سه پوش داشته باشی. چادر، طناب، پیچ یخ، نبشی برف، مخزن سوخت گاز هم فوق‌العاده مهم هستند.

این سفر سختی‌های دیگری هم دارد که فرض می‌کنیم آنها را به سادگی طی کرده‌ای: مثلا  امور مالی برنامه و برآورد هزینه، اخذ مجوزها از فدراسیون، تمرینات آماده سازی و بدنسازی، تمرینات آمادگی ذهنی، انتخاب شرکت خدماتی مناسب .ناسلامتی قصد سفر به هیمالیای مخوف را داری.

اصلا درباره شناخت فرهنگ و زبان مردم پاکستان نگران نباش! مهمان نواز و خون گرم هستند و تا رانندگان تاکسی هم به سادگی انگلیسی صحبت می‌کنند و از همه مهمتر اینکه همسفر ما هستی.

حال دیگر وقت سفر رسیده است، پرواز مستقیم تهران به کراچی یا مشهد به کراچی را توصیه نمی‌کنیم، زیرا کراچی در جنوبی‌ترین قسمت پاکستان است و «راکاپوشی» زیبا در شمالی ترین قسمت!

پیمودن 2700 کیلومتر راه برای تازه وارد ایرانی چندان ساده نیست. پرواز غیر مستقیم از تهران به اسلام آباد همه روزه در جریان است. فقط حتما مدت ترانزیت را در نظر بگیر.

تا به فرودگاه «بی نظیربوتو» در اسلام آباد برسی ما کار دریافت مجوز صعود از وزارت توریسم پاکستان را انجام داده‌ایم، البته دریافت مجوز صعود برای یک تیم هفت نفره حدود 18میلیون تومان هزینه در برخواهد داشت.

اسلام آباد یکی از زیباترین پایتخت‌های جهان است که نقشه مناطق آن معروف است، اگر خواستی سری به جنگلهای زیبای آن بزنیم، این شهر یکی از امن ترین مناطق جهان است.سرسبز و سر زنده.

پس از یکی دو روز استراحت و احتمالا لغو پرواز هواپیمای «گلگیت»به دلیل شرایط ناپایدار جوی بازهم به فرودگاه «بی نظیر» می‌رویم تا این بار به مقصد نهایی خود یعنی گلگیت پرواز کنیم. شهری بسیار زیبا و کوچک در دل هیمالیا.

باند فرودگاه این شهر به علت کوچک بودن زمینش تنها از هواپیماهای کوچک استقبال می‌کند، نگران نباش نهایتا 30 نفر دیگر همراه ما خواهند بود. حواست را خوب جمع کن یک سفر یک ساعت و نیمه پیش رو داری ولی عجایب عالم را به چشم خواهی دید. بیش از یک ساعت این سفر در بین قلل سر به فلک کشیده هیمالیا طول خواهد کشید. چشمانت از نزدیک «نانگا پاربت» را نظاره خواهد کرد. یکی از اعضای مخوف خانواده 8000 متری‌های جهان که به کوه قاتل هم شهرت دارد.

هواپیمای کوچک ما وقتی در فرودگاه گلگیت فرود آمد و وسایلت را تحویل گرفتی دیگر درنگ را جایز ندان. مقصد کجاست؟ دره هنزه در 100کیلومتری این شهر قرار داردو جاده‌ای که تو به سوی آن می‌روی راهی است در دل کوهستان‌های سر به فلک کشیده «قراقرم و هیمالیا»، چند صد متر زیر پایت، رود مقدس هندوها که تو به نام «سند» می‌شناسی پرخروش و بی‌تاب موج می‌زند. این 100کیلومتر به اندازه‌ای زیباست که بعید است جاده خطرناک و بی حصار آن ترسی در دلت ایجاد کند.

حال دیگر زمان آن است که نظاره‌گر عظمت خالق در تجلی قله زیبای «راکا پوشی» باشی، یقینا مدتها به آن چشم دوخته و خدا را یاد می‌کنی. قله این غول زیبای سنگی بیست و هفتمین نقطه بلند جهان است و دوازدهمین نقطه مرتفع کشور پاکستان.

سنگینی بدن این کوه زیبا را زمینی به مساحت 300کیلومتر مربع تحمل کرده است! تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

اگر قصد جدی صعود نداری، تاهمینجا هم برنده هستی، کافیست چادر بزنی و یک هفته‌ای در این محل زیبا اقامت کنی، نسیم خنک بهاری و تابستانی دره زیبای هنزه روح و جانت را صفا می‌دهد، به دور از شهر دود آلوده و خسته و تیره بر پاکی طبیعت بی‌ادعای خدا بوسه می‌زنی و هر بار چشمت به «راکاپوشی» افتاد مسحور می‌مانی.

راکاپوشی در زبان محلی به معنای پوشیده از برف است. یک نقطه توریستی در شهر Ghulmat (واقع در دره ناگار) به نام "نقطه صفر از راکاپوشی" نزدیک ترین نقطه رویت زیبایی‌های این کوه است.

مردم این منطقه به زبان«شینا»سخن می‌گویند که یک فارسی زبان تصور می‌کند چینی است! البته بی دلیل هم نیست زیرا این منطقه در حوالی مرز پاکستان و چین قرار دارد.

کوهنوردانی که قصد صعود به راکاپوشی دارند حدود یک ماه صرف آماده کردن بدن خود و هم هوایی می‌کنند ، چرا که بدن انسان در ارتفاع بیش از 7000 متر دائما با تبخیر رطوبت مواجه شده و آب از دست می‌دهد.اگر هم هوایی و تمرین کافی صورت نگیرد مرگ انسان در این ارتفاع قطعی است.

تو اولین نفری نیستی که قصد صعود به این کوه زیبا را کرده، چرا که «راکاپوشی» چون زنی افسونگر همه را به خود می‌خواند و سپس نابودشان می‌کند، بشر در دهه‌های ابتدایی قرن نوزدهم هیمالیا نوردی را آموخت ولی با تجهیزات ناقص آن زمان صعود به این قله‌ها بیشتر شبیه خودکشی بود تا ورزش!

قله «راکا پوشی» با تمسخر به تیمهایی که در سالهای 1938، 1947، 1954 و 1956، قصد صعود کرده بودند نگاه کرد و همه را ناکام برگرداند. تا اینکه عاقبت در سال 1958 تسلیم گروهی بریتانیایی-پاکستانی شامل «مایکل بنکس» و «تام پتی» شد که  از طریق تیغهٔ جنوب غربی  برای نخستین بار قدم به قله آن گذاشتند.

این دو نفر 36 روز پس از برپایی کمپ اصلی و در شرایطی سخت در حالیکه از ناحیه دست و پا دچار سرمازدگی شدید شده بودند  و اکسیژن نیز نداشتند به قلهٔ راکاپوشی رسیدند. قله «راکاپوشی» بازهم با بشر قهر کرد و تا 21 سال اجازه نداد هیچ انسانی قدم روی آن بگذارد.

دومین صعود موفق در سال 1979 و توسط گروهی لهستانی-پاکستانی و از طریق خط‌الرأس شمال غربی صورت گرفت. در همان سال «ایهو اوهتانی» و «ماتسوشی یاماشیتا» نیز موفق به فتح قله از طریق خط‌الرأس شمالی شدند. پس از آنها در 1983 گروه بلژیکی، در 1984 گروه کانادایی و در 1986 گروه هلندی به این قله صعود کردند و در 1996 نیز، «آنیبال پیندا» از طریق خط‌الرأس شمال غربی به قله رسید.

اولین صعود تیم ایرانی به راکاپوشی است در کوه پایه آن گرفته شده است

تو اولین ایرانی هم نیستی که این قله را فتح کرده است. در تاریخ 18 مرداد 1376،  «محمد اوراز»، «رامین شجاعی»، «جلال چشمه‌قصابانی»، «فرشاد خلیلی» و «حسین خوش‌چشم»  به راکا پوشی صعود کردند.(عکس فوق)

همچنین در سال 1385  کوهنوردان خراسانی «محمدرضا اکبری»، «محمد اکبری»، «سیدحسین کوشهای»، «نایب علی لطفی»، «مهدی غفاری» به سرپرستی «مهدی عمیدی» موفق به صعود شدند. 

کوهپایه زیبای «راکاپوشی» زیستگاه بسیاری از حیوانات نادر و در معرض انقراض است حیواناتی چون «خرس قهوه‌ای، گوسفند مارکوپولو، پلنگ برفی و..»

مسیرهای صعود به راکاپوشی به شرح زیر است:

جنوب غربی (اولین  مسیر صعود). طولانی و بسیار فنی است و تکرار مداوم قلل سنگی را در مسیر دارد.

شمال غربی مسیر طولانی و از لحاظ فنی سخت تر از مسیر جنوب غربی.

جبهه شمالی  کوتاه‌تر از دو راه بالا، اما از لحاظ فنی بسیار مشکلتر و شیوه صعود به آن سبک نیمه آلپی است (سبک کپسول) صعود.

راکا پوشی با بی‌رحمی بسیاری از کوهنوردانی که به جنگ قله آن آمده‌اند را نابود کرده است، گاهی با بهمن‌های بسیار عظیم و گاهی با پرتابشان به دره‌های مخوف و یخ زده.

در هرحال پس از دیدن تصاویر زیبای راکاپوشی آرام آرام بایستی مسیر برگشت را طی کنیم. در فصل بعدی سفرمان به شکار اولین هشت هزار متری خود که در مسیر آن را دیدید خواهیم رفت.

همراه ما باشید.

گزارش از «خاتم کمیلی»

انتهای پیام/.