توافق‌نامه زیست محیطی پاریس، ترمز صنعت نفت و گاز ایران

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، تأثیر معاهدات بین‌المللی بر اقتصاد کشور موضوع برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری در تاریخ 17/9/95 بود که در آن مجید شفیع پور رئیس مرکز بین‌الملل و امور کنوانسیون‌های محیط زیست و امامی عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق به عنوان مهمان حضور داشتند.

شفیع پور در ابتدای برنامه با اشاره به توافق‌نامه تغییرات اقلیم گفت: این سند در هیئت وزیران به تصویب رسید و سپس لایحه آن  تقدیم مجلس شد و حدود سه هفته پیش به تصویب مجلس رسید البته باید به تصویب شورای نگهبان هم نیز برسد.

وی در پاسخ پرسش مجری برنامه در مورد اینکه آیا باید سند INDC نیز به مانند توافق‌نامه به تصویب مجلس شورای اسلامی می‌رسید یا نه؟ گفت: عملاً توافقنامه پاریس ابزار حقوقی برای ارتقاء و اجرای بهتر کنوانسیون تغییر آب و هوا است عنوان کرد: در کنوانسیون‌های سالانه تغییر آب و هوا که در سال 2013 برگزار شد مقرر گردید کشورهای عضو برنامه‌های مشارکت داوطلبانه خود را برای رسیدن به اهداف کنوانسیون پاریس اعلام  کنند لذا این برنامه‌ها تحت عنوان سند از سوی جمهوری اسلامی ایران با همکاری 16 وزارتخانه و معاونت ریاست جمهوری تهیه و به تصویب هیئت وزیران رسیده است.

این مقام مسئول در ادامه گفت: توافقنامه پاریس ضمیمه دیگری ندارد و خود کشورها برنامه‌های مشارکت داوطلبانه را بیان می‌کنند و برنامه مشارکت ملی ایران به تصویب مجلس شورای اسلامی نرسیده است.

در ادامه برنامه امامی عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق با اشاره به اینکه، موضوع معاهده پاریس تغییرات اقلیمی است اما متأسفانه به نام تغییرات آب و هوایی ترجمه شده اظهار داشت: معاهده پاریس در رابطه با تغییرات اقلیم است و ربطی به آلودگی هوایی که مردم ادراک می‌کنند ندارد.

امامی با اشاره به اینکه، گاز co2 باعث گرمایش و تغییرات زمین و اقلیم شده است عنوان کرد: نظریه‌های متفاوتی در مورد گرم شدن زمین وجود دارد به طوری که برخی تغییر قطب‌های مغناطیسی و بعضی دیگر فعالیت‌های خورشیدی را سبب گرمایش زمین می‌دانند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق با بیان اینکه، بسیاری از مجموعه‌ها در دنیا با این معاهده مخالف هستند و آن را بی فایده اعلام کرده‌اند افزود: 95 درصد گازهای گلخانه‌ای بخار آب و 4 درصد دی‌اکسید کربن و یک درصدش بقیه گازها است، در خصوص این 4 درصد از گازهای گلخانه‌ای صحبت می‌کنیم. همچنین 5 درصد از این میزان از گازهای co2 انسان‌ساخت است. در واقع سهم انسان در گرمایش زمین 0.2 درصد است و لذا بسیاری این امر را غیرممکن دانسته‌اند که انسان موجب گرمایش شده باشد.

امامی با بیان اینکه، گاز co2 آلاینده نیست گفت: هر فعالیت انسانی از کشاورزی گرفته تا سایر صنایع تولیدی گاز co2  تولید می‌کنند. هم اکنون سرانه تولید گاز co2 در ایالات متحده به ازای هر نفر در سال 16/15 تن است این در حالی است که سرانه تولید این گاز به ازای هر نفر در کشورمان 6/96 تن است. وی در ادامه به علت این میزان اختلاف در تولید گاز co2 ، اشاره کرد و گفت: هر چه کشورها توسعه یافته تر می‌شوند، صنایع بیشتر و کشاورزی گسترده‌تری دارند که البته همه آن‌ها مستلزم تولید co2 است بنابراین وقتی می‌گوییم co2 کمتر انتشار پیدا کند بدین معنی است که صنایع و بخش کشاورزی، رشد خود را متوقف کند.

شفیع پور در بخش دوم از اظهاراتش بیان داشت: توافقنامه پاریس یک رژیم حقوقی است که از ابتدای سال 2020 - 2021 و در تقارن با آغاز برنامه هفتم توسعه ما آغاز می‌شود.  لذا از نظر زمانی، صنایع و سایر بخش‌های مختلف ما یک بازده زمانی 5 ساله را برای نوسازی و استفاده بهتر از انرژی دارند.
در بخش دیگری از این برنامه امامی عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) گفت: بحث آلاینده‌های شهری را نباید به معاهده پاریس گره بزنیم چراکه این معاهده مربوط به گازهای گلخانه‌ای است.

وی ضمن رد داوطلبانه بودن اجرای تعهدات مندرج در معاهده پاریس گفت: زمانی که تعهد خود را اعلام و امضا می‌کنیم این تعهد کاملاً لازم‌الاجرا است، ضمن اینکه طبق این معاهده لازم است که هر پنج سال یک‌بار تعهداتمان را ارتقا بدهیم.

امامی افزود: وقتی تعهدات اولیه ما زیاد است، تعهدات بعدی ما نیز طبق متن باید بیشتر تعهد اولیه باشد و به عبارتی باید در این مسیر پیش رونده باشیم. وی ادامه داد کشورهای توسعه یافته، توسعه مد نظر خود را داشته¬اند و موجب گرمایش زمین شده‌اند، اما کشورهای در حال توسعه برای پیشرفت نیاز به مصرف سوخت های فسیلی دارند و کاهش انتشار موجب کاهش توسعه این کشورها می‌شود.

انتهای پیام/