کارانه پزشکی معلولی ۲۰ ساله است / چرا هیچ کشوری نتوانسته عدالت در سلامت را حل کند

به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، علی جعفریان ــ رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران براساس شیوه مدیریتی که دارد، پایان هر ماه گزارشی ولو مختصر ولی مفید، از اقدامات مدیریتی خود ارائه می‌دهد، بر این اساس با پایان آذرماه سال 95 این جراح کبد که امروز در منصب ریاست قدیمی‌ترین دانشگاه‌ پزشکی کشور تکیه زده است، در بخشی از گزارش خود خطاب به همکاران و دانشجویان درباره برنامه ثریا در زمینه  طرح تحول سلامت عنوان کرد: نکته اول اینکه چطور ممکن است طرحی که تقریباً تمام مسئولین ارشد کشور بارها به منافع حاصل از آن برای مردم اذعان کردند هیچ نکته مثبت قابل بیانی نداشته باشد که در یک برنامه از مهمترین شبکه تلویزیونی سراسر کشور بشود به آن اشاره کرد.

وی ادامه داد: این که ما در رسانه ملی به یک طرح ملی چنان حمله کنیم که انگار از اساس غلط و باعث خسران کشور است، روش قابل قبولی است؟ چه دستاوردی از این روش به دست خواهد آمد؟ البته طرح تحول سلامت دارای نقاط قوت و ضعف مختلفی است که علت بسیاری از آنها را باید در پس‌زمینه‌های اجتماعی- اقتصادی- فرهنگی جامعه جستجو کرد.

جعفریان عنوان کرد:‌ روشی مانند پرداخت کارانه که حدود 20 سال قبل انتخاب شد و امروزه خیلی مورد تهاجم قرار می گیرد، معلول همین پس‌زمینه‌ها است و اکنون شاید بتوان دوباره آن را مورد نقد و بررسی قرار داد. اگر بنای رسانه بر اطلاع‌رسانی و شفاف‌سازی است تمام ابزارهای لازم برای این کار را در دست دارد و می‌تواند به‌ خوبی از آنها استفاده کند. همین برنامه اگر هدفی غیر از تخریب داشت می‌توانست با بیان ابعاد مختلف طرح و عوامل مختلف اقتصادی اجتماعی مرتبط با آن بهترین فرصت را برای نقد آن فراهم کند اما ورود به بحث و شیوه اجرای برنامه به صورتی بود که هر بیننده ای می‌توانست به‌سرعت متوجه جهت برنامه شود. همین روش بود که باعث شد آقای دکتر هاشمی به‌ صراحت اعلام کنند که با این روش مردم به رسانه اعتماد نخواهند کرد.

رئیس دانشگاه علوم پرشکی تهران ادامه داد: نکته دوم اینکه همه می‌دانیم میزان رضایت مردم از وزارت بهداشت علیرغم نارسایی‌های مزمن و متعددی که وجود داشته، در طی سه سال گذشته به‌طور چشمگیری افزایش یافته و این دستگاه طبق گزارش‌های رسمی در نظرسنجی‌ها بیش از سی رتبه ارتقا داشته و در ردیف سه دستگاه اول از این‌ جهت قرار گرفته است. آیا ما برای همین مردم برنامه تهیه می‌کنیم یا برای کسان دیگری؟ اگرچه برای خالی نبودن عریضه در گزارشی که از پشت نرده‌های بعضی بیمارستان‌های بزرگ دانشگاهی شهر تهران تهیه شده بود چند نقطه‌نظر مثبت هم مطرح شد، اما آیا بینندگان چنین برنامه ای هدف آنرا درک نمی‌کنند؟ آیا واقعاً تصور می‌کنیم نشان دادن محرومیت‌های روستاهای دورافتاده ای در جنوب استان کرمان بیانگر وضعیت سلامت کشور است؟

جعفریان عنوان کرد: شکی نیست که ما کمبودهای بسیاری در ارائه انواع خدمات و از جمله خدمات سلامت، در کشور داریم و شکی نیست که امکان رفع همه این کمبودها با منابع فعلی کشور وجود ندارد. شاید وزیر بهداشت نخستین سیاستمداری باشد که این موضوع را به‌طور شفاف بیان کرد.

رئیس قدیمی‌ترین دانشگاه‌ پزشکی کشور افزود: هیچ کشوری در دنیا نتوانسته است موضوع عدالت در سلامت را حل کند حتی کشوری مثل سوئد با 10 میلیون نفر جمعیت و سرانه سلامت چند هزار دلاری؛ چنانچه وزیر بهداشت این کشور در سخنرانی خود در دانشگاه علوم پزشکی تهران بیان کرد؛ اما نکته اینجاست که اتفاقاً آنچه در سه سال گذشته در این حوزه اتفاق افتاده عمدتاً حول دو محور حمایت مالی و افزایش دسترسی است که هر دو از ابعاد مهم عدالت در سلامت هستند و مردم بدون شک این تغییر را به‌خوبی احساس می‌کنند.

وی ادامه داد: بنابراین منصفانه این است که ضمن تأیید این دو هدف بزرگ طرح تحول سلامت، درباره بخش‌هایی از آن که محل بحث است صحبت کنیم و با بیان ایرادات، راه‌حل کارشناسانه پیشنهاد کنیم.

جعفریان گفت: برداشت نهایی بنده از این برنامه تقریباً دو ساعته تحمل و صراحت بیان وزیر بهداشت در مقابل حملات غیرمنطقی مجری برنامه و نادیده گرفتن منافع حاصل از یک طرح بزرگ ملی برای تخریب یک عضو دولت یا کل آن بود. ما در کشور آن قدر منابع انسانی و انرژی نداریم که صرف جدال با یکدیگر کنیم گذشته از آن که بد نیست ببینیم حاصل جدال‌های گذشته برای کشور چه بوده است. نقد، چنانچه رئیس‌جمهور محترم در مراسم روز دانشجو گفتند حق مردم و نیاز دولت است اما تخریب ...

رئیس قدیمی‌ترین دانشگاه‌ پزشکی کشور خاطرنشان کرد: نقد، چنانچه رئیس جمهور در مراسم روز دانشجو گفتند حق مردم و نیاز دولت است اما تخریب موضوع دیگری است. ادبیات توهین آمیز با دولتمردی که خود را در معرض نقد صریح قرار می‌دهد یا سیاه نمایی طرحی که توانسته رضایتمندی بخش قابل توجهی از جامعه را به خود جلب کند خدمت نیست، بلکه تبدیل فرصت به تهدید است. فرصت امیدبخشی بابت دستاوردهای کشور بجای تهدید بی‌اخلاقی و بی‌اعتمادی.

انتهای پیام/