رنجنامه مادر سه اسیر فلسطینی در گفت‌وگو با تسنیم؛ «فرزندانم همزمان اعتصاب غذا کرده‌اند»
سه برادر در زندان‌های رژیم صهیونیستی در اعتراض به زندان انفرادی و ممنوع الملاقات بودن دست به اعتصاب غذا زدند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری تسنیم در کرانه باختری، در سال 2013 دو برادر از منطقه سنیریا واقع در شمال قلقیلیه، اقدام به ربودن و قتل یک شهرک‌نشین صهیونیست کردند تا جسد او با فلسطینی‌های اسیر در زندان رژیم اشغالگر مبادله شود. برادر کوچک‌ترشان به‌نام نورالدین از سال 2002 در زندان‌های اشغالگران است که به تحمل 30 سال حبس محکوم شده است.
این دو برادر، به‌خاطر قتل شهرک‌نشین صهیونیست به حبس ابد محکوم شدند و پرونده برادرشان نورالدین مورد اعاده دادرسی قرار گرفته و به 55 سال حبس محکوم شد و از آن زمان تا کنون به سلول انفرادی منتقل شده است. او در اعتراض به این وضعیت و این حکم، از 20 روز پیش تا کنون دست به اعتصاب غذا زده است و دو برادر دیگرش که زندانی هستند، برای همبستگی با او، مقداری از وعده غذایی خود را بازگردانده و دست به اعتصاب غذایی جزئی زده‌اند.
به‌گفته مادر این سه برادر، خانواده‌شان از آنها و سلامتی‌شان هیچ خبری ندارند، زیرا صهیونیست‌ها آنان را ممنوع الملاقات کرده‌اند و نورالدین را به زندان انفرادی منتقل کرده و به خواسته‌هایش هیچ توجهی نشان نداده‌اند.
مادر این سه زندانی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار تسنیم گفت: وکیل مدافع نورالدین از اعتصاب غذای نورالدین به ما خبر داد و چند روزی نگذشته بود که از طریق زندانی‌های هم‌بند دو برادر دیگر، مطلع شدیم که عبدالسلام و نضال هم اعتصاب غذا کرده‌اند. خیلی تلاش کردیم که یک وکیل بفرستیم که به ملاقات آنها رفته و ما را درباره سلامتی‌شان اطمینان بدهد، اما هرچه تلاش کردیم، بی‌فایده بود.
این مادر، از همه ارگان‌های رسمی و مؤسسات حقوقی و مدنی مخصوصاً از صلیب سرخ جهانی می‌خواهد که برای پایان دادن به زندان انفرادی نورالدین و تحقق بخشیدن خواسته‌های قانونی‌اش که رفع ممنوعیت ملاقات است، به رژیم صهیونیستی فشار آورد. وی همچنین گفت: چهار سال است نمی‌گذارند حتی یک مرتبه هم این سه فرزندم را ببینم. بهانه‌شان مسائل امنیتی است گویی که من تهدیدی برای صهیونیست‌ها هستم.
همسر عبدالسلام در گفتگو با خبرنگار تسنیم گفت: من و 10 فرزندم از همان زمان یعنی سه سال و نیم که عبدالسلام بازداشت شد، نتوانستیم با وی دیدار کنیم. حتی به برادر و پدرش هم به‌بهانه اینکه موضوع امنیتی است، اجازه ملاقات ندادند و امروز ما از سلامتی آنها کاملاً بی‌خبر هستیم.
عبدالسلام 47ساله و نضال 45ساله چهار روز بعد از اعتصاب غذای برادرشان مطلع می‌شوند و برای همبستگی با او، وعده‌های غذایی را که توسط اداره زندان‌ها برای آنها آورده می‌شود، پس می‌فرستند و همان خواسته‌های نورالدین را مطرح می‌کنند که از سلول انفرادی و حالت ممنوع الملاقاتی بودن خارج شوند.
وکیل مدافع کمیته امور اسرا که هفته گذشته با نورالدین ملاقات کرده بود، مهمترین خواسته‌های نورالدین را به‌نقل از خودش لغو حکم انفرادی و نیز ملاقات با خانواده‌اش مخصوصاً ملاقات با مادرش عنوان کرد.او همچنین گفت: تأثیر اعتصاب غذا بر نورالدین واضح است و او که دو هفته است که دست به اعتصاب غذا زده است، از سرگیجه و عدم تمرکز رنج می‌برد و کاهش وزن پیدا کرده است.
بیش از 20 روز است که نورالدین اعتصاب غذا کرده و به حالت خستگی و ضعف شدید دچار شده است، اما بااین‌همه، به‌گفته وکلای مدافع وی، اداره زندان‌های رژیم صهیونیستی او را از سلول انفرادی بیرون نمی‌آورد و همچنان مجازات او را ادامه می‌دهد، به همین سبب نورالدین هم با وجود فشارهای مضاعفی که بر او تحمیل می‌شود، به اعتصاب غذایش ادامه می‌دهد.
آزاده‌ای که دوره‌ای را در زندان‌های رژیم صهیونیستی سپری کرده و به جریان اعتصاب غذا میان زندانیان رونق بخشیده، فردی است به‌نام خضر عدنان. او در گفتگو با خبرنگار تسنیم از همه مردم فلسطین خواست تا برای حمایت از این سه برادر زندانی راهپیمایی کنند.
او همچنین گفت: این زندانیان بر گردن همه ما حق دارند و ما باید حق این اسیران مخصوصاً زندانیان را ادا کنیم، زیرا بازداشت شدن آنها به‌خاطر تلاش برای آزاد سازی زندانیان دیگر بوده است.
عدنان دو مرتبه در زندان رژیم صهیونیستی دست به اعتصاب غذا زده است که در دفعه اول در سال 2011 به‌مدت 66 روز اعتصاب غذا کرد و بار دوم در سال 2014 به‌مدت 55 روز دست به اعتصاب غذا زد. او در ادامه صحبتهایش همچنین گفت: همه ما باید برای نجات جان زندانیانی که اعتصاب غذا کرده‌اند، تلاش کنیم، زیرا آنها برای آزادی خود دست به اعتصاب غذا نمی‌زنند بلکه برای بهبود شرایط سخت و طاقت‌فرسای بازداشتگاهشان اعتصاب غذا می‌کنند.
خضر همچنین گفت: وقتی یک زندانی دست به اعتصاب غذا می‌زند، در ابتدای امر، مقامات زندان مجازات و فشارهای سختی را بر او وارد می‌کنند تا از اعتصاب دست بردارد، اما وقتی زندانی ثابت کند که بر تصمیم خود استوار است، مقامات زندان در مقابل خواسته‌هایش تسلیم می‌شوند.
انتهای پیام/*
