پیامد قطعنامه درباره شهرک سازی، تثبیت حقوقی تسلیح کرانه باختری است

«محمد زارعی»، کارشناس مسائل فلسطین در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری تسنیم، در خصوص واکنش جدی رژیم صهیونیستی به قطعنامه تصویب‌شده علیه این رژیم، با اشاره به پیامدهای این قطعنامه برای صهیونیست‌ها یادآوری کرد: هیچ قطعنامه‌ای علیه رژیم صهیونیستی طی 37 سال گذشته در شورای امنیت به دلیل وتوی آمریکا و همپیمانانش تصویب نشده است. قطعنامه اخیر پیشنهاد مصر بود و علیرغم فشارهای مختلف به این کشور، مطرح و تصویب شد.

وی با توجه به اینکه 14 کشور به این قطعنامه رأی مثبت و آمریکا در کمال تعجب رأی ممتنع داد، گفت: آمریکا برای اولین بار از حق وتو استفاده نکرد و رژیم صهیونیستی محکوم شد. موضوع قطعنامه، توقف شهرک‌سازی این رژیم بود و سیاست ضد شهرک‌سازی در این کشورها بسیار عیان شد. این کشورها شهرک‌سازی در اراضی 1967 یا همان کرانه باختری را محکوم کردند. اسرائیل از این حرکت بسیار ناراحت شده و تمام سفرای شورای امنیت را احضار کرده است. با این‌ حال، این قطعنامه تأثیری بر اقدامات صهیونیست‌ها ندارد.

تحلیلگر مسائل فلسطین با بیان اینکه رژیم صهیونیستی همزمان با تصویب قطعنامه، دستور ساخت چند صد واحد مسکونی را صادر کرد، اشاره داشت: طبق آماری که تا سال 2014 منتشر شده است، در کرانه باختری و قدس شرقی حدود 205 شهرک به‌ صورت قانونی از نظر رژیم صهیونیستی و 257 شهرک به‌ صورت غیرقانونی وجود دارد. منظور از شهرک‌های غیرقانونی، مناطقی است که یهودی‌ها تصرف کرده‌اند و در آنجا شهرک ساخته‌اند. قوه قضاییه رژیم صهیونیستی حکم تخلیه این شهرک‌ها را صادر کرده است. شهرک آمونا مهم‌ترین آن‌ها است که تخلیه آن مدت‌ها به تعویق افتاده است. این اتفاق، به دلیل فشار گروه‌های افراطی و راست‌گرا رخ نخواهد داد.

وی با توجه به لایحه‌ای که اخیراً به کنست ارائه شده بود، گفت: این لایحه حکم به تخلیه شهرک‌های غیرقانونی می‌داد؛ اما مورد تصویب واقع نشد و توسعه شهرک‌ها همچنان ادامه دارد. قطعنامه تصویب شده علیه رژیم صهیونیستی 5 پیامد بسیار راهبردی دارد که باید مورد توجه ایران نیز باشد. نخست اینکه این قطعنامه شورای امنیت بر اشغالی بودن کرانه باختری تأکید دارد. این امر موضوعی است که اسرائیلی‌ها و نتانیاهو آن را انکار می‌کنند. تصور رایج این است که در استراتژی رژیم صهیونیستی فقط اراضی 1948، یعنی مناطقی که موسوم به اسرائیل است، جزء سرزمین موعود اصلی شمرده می‌شود.

زارعی با تأکید بر اینکه تصور ذکرشده در حالی است که طبق دین یهود، قدس و اراضی کرانه باختری معروف به یهودا و سامرا سرزمین موعود محسوب می‌شود، مطرح کرد: تصویب این قطعنامه نشان داد که همه دنیا کرانه باختری را منطقه اشغالی می‌دانند و این امر برای رژیم صهیونیستی ضرر بزرگی است. دومین پیامد، تثبیت حقوقی و قانونی طرح تسلیح کرانه باختری است که مقام معظم رهبری در حین جنگ 2014 مطرح فرمودند. زمانی که منطقه‌ای از نظر قوانین بین‌المللی اشغالی باشد، هر کشور و ملتی می‌تواند حق تعیین سرنوشت داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه کرانه باختری پیش‌ از این طی دو قطعنامه در سال 1967، به نام 242 و 338 به‌ عنوان منطقه اشغالی عنوان شده بود، گفت: با این‌ حال صهیونیست‌ها آن را قبول نکردند. طبق قطعنامه اخیر، تنها گزینه موجود در منطقه مقاومت و طرح تسلیح کرانه باختری است که ایران برای مقاومت مطرح کرده است. می‌توان با تأکید بر قوانین بین‌المللی و همین قطعنامه این طرح را پیگیری کرد. پیامد سوم، تأکید بر قطعنامه 242 و 338 است. چهارمین نتیجه، عدم عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از کرانه باختری است؛ زیرا این منطقه را سرزمین موعود می‌داند.

کارشناس مسائل فلسطین با بیان اینکه برخی فکر می‌کنند که استراتژی اسرائیل در کرانه باختری مانند نوار غزه در سال 2005 است که از آنجا عقب‌نشینی کرد، افزود: این در حالی است که نوار غزه در راهبرد امنیتی رژیم صهیونیستی جایی ندارد. وضعیت کرانه باختری نسبت به همه اراضی اشغالی بسیار متفاوت است.

وی پیامد پنجم را افزایش شهرک‌سازی با روی کار آمدن ترامپ دانست و مطرح کرد: این قطعنامه نشان داد که اختلاف اوباما با نتانیاهو جدی است. این اختلاف بر سر موضوع شهرک‌سازی و اراضی کرانه باختری و 1967 بوده و قطعنامه نماد عینی این اختلاف است؛ اما ترامپ به گفته خود، با فشار به اوباما و جان کری تلاش کرد که قطعنامه وتو شود. وی حتی در برنامه‌های انتخاباتی خود، وعده داده بود که اگر روی کار بیاید، شهرک‌سازی را افزایش می‌دهد.

انتهای پیام/