نگاهی به پروژه بازسازی میلان توسط مونتلا/ سرسخت‌ها!
میلان تحت هدایت مونتلا جاه‌طلب‌ترین میلان چند سال اخیر نشان داده است؛ تیمی که در ابتدای راه پروژه تبدیل شدن به مجموعه‌ای سرسخت قرار دارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، در روز پایانی سال میلادی و تعطیلی لیگ‌ها نگاهی خواهیم داشت به عملکرد میلان در فصل 17-2016 تا اینجای کار و پیشرفتی که این تیم با مونتلا داشته است. از حالا تا ماه می چه انتظاری می‌توانیم از تیم مونتلا داشته باشیم؟ اوضاع برای روسونری از شروع فصل تا آخرین بازی سال 2016 به شرح زیر بوده است:
نکات مثبت؛ در مسیر آرزوها
بعد از چندین سال که این تیم، تیمی میان رده بود، در این فصل میلان با مونتلا شروعی قانع کننده داشت. فصل گذشته سینیشا میهایلوویچ اقدامات و پایه‌ریزی‌های مثبتی انجام داد و سرمربی 42 ساله فعلی همان پروسه «تبدیل میلان به تیمی سرسخت‌تر» را ادامه داد؛ البته که سبک بازی تیم را هم با سلیقه خودش تغییر داد و باعث شد آنها با صبر بیشتر و تداوم مناسب‌تر مسیر را ادامه دهند.
بیشتر اوقات نتیجه‌ها هم قابل قبول بود، مخصوصا بعد از این که این تیم در 3 بازی اول 2 بار شکست خورد. پیروزی در بازی‌های مهم مقابل یوونتوس و لاتزیو و البته بازگشت خیره‌کننده مقابل ساسولو عالی بود و با وجود اینکه میلان در روزهای پایانی سال 2016 جزو 3 تیم بالای جدول در سری A نیست، اما رتبه پنجمی در این لیگ بعد از 17 بازی با توجه به فشردگی امتیازها در بالای جدول رده‌بندی کاملا قابل قبول است.
شکی در این نیست که مثبت‌ترین نکته برای میلانی‌ها در بازی‌های گذشته تاثیرگذاری جان لوییجی دوناروما و البته بازیکنان دیگری مانند السیو رومانولی، جانلوکا لاپادولا، گابریل پالتا و سوسو بوده که در عملکرد همه، نشانه‌هایی از پیشرفت دیده می‌شود.
نقطه اوج کار میلانی‌ها در سال 2016 فتح سوپر جام ایتالیا در دیداری جذاب مقابل یوونتوس قدرتمندی بود. مسابقه‌ای که در کشور قطر برگزار شد و شاگردان مونتلا با برتری در پربات پنالتی موفق شدند جام را بالای سر ببرند.
نکات منفی؛ شروع نه چندان خوب و بودجه کم
در حالی که چندین نتیجه مثبت وجود داشته، برعکسش هم در تیم مونتلا دیده شده است. شکست مقابل ناپولی و اودینزه در بازی‌های ابتدایی فصل ناامید کننده بود، فقط به خاطر واکنش خوب‌شان به آن شکست‌ها و بردن بازی‌های بعدتر بود که موجب شد این تیم آسیب زیادی نبیند، اگرچه شکست مقابل جنوا در ماه اکتبر و شکست اخیر مقابل رم هم دردناک بود و مهمتر اینکه نشان داد مونتلا و تیمش هنوز مشکلاتی برای حل کردن و کارهای زیادی برای انجام دادن دارند.
درباره بازیکنان اما باید اشاره کنیم عملکرد و پیشرفت امبایه نیانگ کاملا ناامید کننده بوده و موضوع کارلوس باکا، داخل و بیرون از زمین برای این تیم یک قدم رو به عقب محسوب می شود. عدم تاثیرگذاری خریدهای تابستانی مانند ژوزه سوسا، گوستاوو گومز و ماتیاس فرناندز هم نکات ناامید کننده دیگر درباره روسونری است و مونتلا می‌تواند از آنها انتظار بازی بهتری داشته باشد. آنها باید زودتر از این با تیم جدیدشان هماهنگ می‌شدند. بعید است برای ژانویه این تیم بودجه مناسبی برای خرید در اختیار داشته باشد و به همین دلیل باید بیشتر روی بازیکنانی که دارد حساب کند.
نیمچه ستاره‌ها؛ از 17،18 ساله‌ها تا سوسوی سوسو
مانوئل لوکاتلی 18 ساله یکی از بازیکنان آینده دار این تیم است و انتظار می‌رود در سال‌های پیش رو بیشتر از او در میانه میدان در میلان استفاده شود. مصدومیت ریکاردو مونتولیوو برای میلان یک قدم رو به عقب به حساب می‌آید، مخصوصا که قبل از مصدومیت هم او زیر فشار انتقادات قرار داشت اما در صورت بازگشت ملی‌پوش با تجربه میلانی‌ها می‌تواند گزینه‌ای قابل اطمینان برای قلب خط میانی باشد. لوکاتلی هم با مونتلا پیشرفت خوبی داشته و شایسته تمجید است. مونتلا نشان داده که به بازیکنان جوان ایمان دارد و لوکاتلی هم با عملکرد مناسب خود پاسخ اعتمادش را داده است. به همه این‌ها گل فوق‌العاده مقابل ساسولو و یوونتوس را هم اضافه کنید. ستاره خط میانی کیفیتش را ثابت کرده و با تداومی که داشته توانسته کاری کند که بازیکن محبوب هواداران باشد.
خسوس سوسو نیز نشان داده می‌تواند بازیکن تاثیرگذاری برای تیم مونتلا باشد. او در بازی‌های حساسی مثل دربی میلان (دلامدونینا) برای روسونری گلزنی کرده و توانسته خودی نشان دهد.
جان لوییجی دونارومای 17 ساله دروازه‌بانی است که توانسته با همین سن کم، آوازه‌ای برای خود در دنیای فوتبال کسب کند. از او به عنوان جانشینی مطمئن برای جان لوییجی بوفون در تیم ملی ایتالیا نام برده می‌شود و البته یوونتوس هم سفت و سخت خواهان جذب اوست.
یک ستاره سربی؛ درخشش موقت آینده میلان!
بازیکنانی هم هستند که تا اینجای کار کمتر از حد انتظار ظاهر شده‌اند، البته که هیچ کدام به اندازه نیانگ ناامید کننده نبوده‌اند. برای مدت‌ها این بازیکن 22 ساله آینده میلان نامیده می‌شد و در کارهای دفاعی استعدادی انکار نشدنی داشت. بازیکنی که سرعت بالایی دارد، به خوبی حریف مقابل را فریب می‌دهد و دیدش به دروازه برای گلزنی هم فوق‌العاده است. این‌ها کیفیت‌هایی هستند که قبلا هم در او دیده شده، اما برای مدتی کوتاه! در واقع درخشش او تداوم نداشته است. او هنوز نتوانسته برای روسونری مهره‌ای باشد که در زمین تفاوت‌ها را رقم می‌زند. بر عکس، در بازی‌های اخیر او در شرایطی که باید سریع تصمیم‌گیری می‌کرده، تصمیمات نادرست گرفته، توانایی خوبی در فرستادن پاس‌های سالم نداشته است.
پیش‌بینی؛
حداقل انتظار از میلانی که تا اینجای کار دیده‌ایم این است که در پایان فصل جزو 5 تیم بالای جدول رده‌بندی باشد، البته اگر با همین روند به کارش ادامه دهد و با همین سرعت که اوج گرفته، سقوط نکند و به سرنوشت تیم همشهری‌اش (اینتر) در فصل گذشته دچار نشود. برای تیمی در سطح میلان کسب سهمیه لیگ اروپا هم می‌تواند راضی کننده باشد.
انتهای پیام/
