مداحی که با تقید به نماز اول وقت و اجتناب از غیبت «سلیم» شد
یکی از مداحان سرشناس آذری کشورمان درباره ویژگی‌های مرحوم موذّن‌زاده اظهارکرد:در مورد سلیم موذّن‌زاده همین بس که علاوه بر نام او، خُلق او و رفتارش نیز سلیم بود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، مراسم چهلمین روز درگذشت مرحوم «سلیم موذن‌زاده اردبیلی» از مفاخر ستایشگری اهل‌بیت (ع) دیروز 11 دی‌ماه 95 با‌حضور جمعی از دوستان، شاگردان و مداحان اهل‌بیت (ع) در مسجد امام سجاد(ع) خیابان هلال‌احمر تهران برگزار شد.
سلیم مؤذن‌زادهٔ اردبیلی یکی از مداحان آذری‌زبان کشورمان بود که علاوه بر ترکی به زبانهای فارسی، عربی و زبانهای دیگر مداحی می‌کرد. پدرش شیخ عبدالکریم مؤذن‌زادهٔ اردبیلی نخستین مؤذن رادیوی ایران و برادرش رحیم مؤذن‌زادهٔ اردبیلی نیز از مؤذنان اسلامی است. سلیم موذن‌زاده در دوم آذر 95 در سن 80 سالگی به دلیل ناراحتی قلبی درگذشت.
در چهلمین مراسم درگذشت ایشان، حجت‌الاسلام سید عبدالحمید شهاب، سخنرانی کرد و مداحان فارس و آذری زبان، نظیر محمد‌باقر تمدّنی ، داود علیزاده ، محسن طاهری ،محمد‌رضا طاهری، امین مقّدم، کاظم غفارنژاد و شهروز حبیبی مداحی کردند.
«داود علیزاده» مداح سرشناس آذری در گفت‌و‌گو با خبرنگار تسنیم، درباره ویژگی‌های مرحوم موذّن‌زاده اظهارکرد:در مورد سلیم موذّن‌زاده همین بس که علاوه بر نام او، خُلق او و رفتارش نیز سلیم بود.
وی، انجام واجبات و دوری از محرّمات را از دیگر خصوصیات موذّن‌زاده دانست و گفت: در مجالسی که غیبت افراد برپا بود، حضور نمی‌یافت و دوری می‌کرد.
به گفته این مداح اهل بیت(ع)، مرحوم موذّن‌زاده با شاگردان و نوآموزان خود با حُسن‌خلق و مهربانی رفتار و از اشعاری استفاده می‌کرد که مستند روایی و مطابق با شان و منزلت اهل‌بیت(ع) بود.
علیزاده، مرحوم موذن‌زاده را جزو نوکران با اخلاص آستان حسینی(ع) خواند و گفت: سلیم، فردی بود که از طفولیت تا لحظه آخر عمرش خادمی آستان حسینی را برای خود افتخار می‌دانست و همان شد که تمام عمر خود را در راه نوکری اربابش سپری کرد.
«امین مقدم» مداح جوان آذری زبان کشورمان نیز در باره سلیم گفت: او بسیار با اخلاص و عامل به تکالیف الهی و شرعی بود و نسبت به انجام تکالیف شرعی مخصوصاً نماز اول وقت توجه ویژه‌ای داشت و عاملی که باعث شد نام ایشان در دل همه عشّاق اهل بیت(ع) ثبت شود، همین اخلاص و شیفتگی او به ساحت آل الله (ع) بود.
انتهای پیام/
