واقعیت اعتراف اسرائیل به ناتوانی در برابر حزب الله چیست؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه الاخبار، اعتراف اسرائیل به عدم آمادگی برای رویارویی همه جانبه با حزب الله به معنی ضعف قدرت تخریبی بسیار بالای این رژیم نیست، بلکه منظور از آن ناتوانی از تحقق پیروزی نهایی در برابر حزب الله است.

نکته قابل توجه در این خصوص این است که اخیرا گزارش های اسرائیلی در ارتباط با عدم آمادگی برای حمله علیه حزب الله افزایش یافته است به گونه ای که واقعیت این ادعاها سوال برانگیز است به ویژه اینکه این رژیم در سطح نظامی و تکنولوژیکی در سطح منطقه یک طرف قدرتمند به شمار می آید و بارها در جنگ با ارتش های عربی پیروزی را از آن خود کرده است به اضافه اینکه از حمایت اقتصادی، نظامی، فناوری، سیاسی و دیپلماتیک آمریکا به عنوان یک ابرقدرت برخوردار است.

در این میان اخبار مربوط به عدم آمادگی اسرائیل برای جنگ سرنوشت ساز با  حزب الله فقط به گزارش های رسانه ای و یا ارزیابی های کارشناسان نظامی محدود نمانده است بلکه در سطح رسمی نیز گزارش های مشابه منتشر شده است که از همه مهم تر گزارشی است که بر عدم آمادگی جبهه داخلی اسرائیل در برابر حملات موشکی حزب الله تاکید دارد.

در سطح عملیاتی نیز فرماندهان ارتش اسرائیل از ده سال پیش تاکید دارند که در تکاپوی ارتقا بخشیدن سطح آمادگی رزمی و دفاعی هستند و محور این تکاپوها بر آمادگی برای رویارویی فراگیر با حزب الله متمرکز است.

اما نمود واقعی این گزارش ها در خودداری اسرائیل در طول سال های گذشته از جنگ با حزب الله قابل مشاهده است حال آنکه این رژیم همواره اعلام می کند آماده جنگ است.
ارتش اسرائیل از سال 2006 تا 2016

تا پیش از جنگ 2006 در سطح فرماندهی و مردمی اسرائیل تصور غالب این بود که اسرائیل از توانمندی هجومی کافی برای پیروزی نهایی و کامل بر حزب الله برخوردار است اما نتایج ناامید کننده و غیرمنتظره جنگ تابستان 2006به مثابه شوکی برای نهادهای سیاسی و نظامی اسرائیل بود.

از آن زمان به بعد اسرائیل با عبرت گرفتن از جنگ 2006 به طور بی سابقه ای به تکاپوی توسعه توانمندی های خود برآمد با این حال همچنان گزارش هایی در سطح رسمی مبنی بر عدم آمادگی جبهه داخلی اسرائیل برای مقابله همه جانبه با حزب الله منتشر می شود.

در این میان گفته می شود که ارتش اسرائیل برای مقابله با حزب الله با امکانات سال 2006 آمادگی دارد نه حزب الله سال 2016.

با این حال باید تاکید کرد که اسرائیل همچنان برای آغاز جنگ های گ سترده و ویرانگر علیه لبنان و دیگر کشورها آمادگی کامل دارد بنابراین هنگامی که از کامل نشدن آمادگی برای مقابله با حزب الله سخن به میان می آید باید روشن شود که منظور چه آمادگی و برای چه  اهدافی است؟

آیا منظور آمادگی بازدارندگی است یا تحقق پیروزی تمام عیار و یا برخورداری از قدرت تخریبی و ضربه زدن به توانمندی های حزب الله؟

این گزارش های اسرائیلی در حالی منتشر می شود که در دهه گذشته اسرائیل وارد جنگ فراگیر علیه حزب الله و لبنان شد و همزمان با آن غزه را در سه عملیات نظامی گسترده هدف قرار داد.

درسی که اسرائیل از این جنگ ها گرفت این بود که توانمندی های محدودی دارد و متوجه شد که برخلاف حملات پیش از سال 2006 برای پیروزی نهایی و کامل آمادگی ندارد، اما در سال 2006 هنوز بیشتر فرماندهان نظامی و رهبران سیاسی اسرائیل حاضر نبودند به نداشتن آمادگی کامل برای پیروزی اعتراف کنند زیرا اگر چنین بود تصمیم جنگ تابستان 2006 اتخاذ نمی شد.

لزوم برخورداری از قدرت هجومی و آمادگی جبهه داخلی

بنابراین با توجه به تجاربی که اسرائیل از جنگ 2006 به دست آورده است و با در نظر گرفتن ادامه توسعه توانمندی های موشکی و نظامی حزب الله، دیگر مفهوم آمادگی فقط به توسعه توانمندی های هجومی نیروهای اسرائیل محدود نمی شود بلکه لزوم آمادگی گسترده در جبهه داخلی را نیز باید در نظر گرفت زیرا حزب الله این موضوع را با قدرت تمام وارد معادله جنگ کرد و این وضعیت موجب شد گزینه های دشمن به میزان زیادی تحت تاثیر قرار بگیرد.

درک فرماندهان نظامی و رهبران سیاسی اسرائیل از ناتوانی در برابر حزب الله

اما اگر فرماندهان نظامی و رهبران سیاسی اسرائیل به این نتیجه نمی رسیدند که نیروهای ارتش در برابر حملات حزب الله به عمق راهبردی اسرائیل ناتوان هستند، هرگز به عدم آمادگی برای رویارویی همه جانبه با حزب الله اعتراف نمی کردند.

به عبارت دیگر به نظر می رسد فرماندهان نظامی اسرائیل در طول سال های گذشته متوجه شدند با وجود اینکه نیروهای ارتش توانمندهای بسیار گسترده ای در تمام زمینه ها دارند اما در برابر تهدید علیه امنیت ملی اسرائیل از سوی حزب الله فاقد راه حل کارآمد هستند.

بنابراین اینجا روشن می شود که مطرح کردن عدم آمادگی جبهه داخلی اسرائیل برای جنگ گسترده به معنی عدم آمادگی برای مقابله با موشک های حزب الله و بی اعتمادی به قدرت بازدارندگی در برابر حملات این حزب به عمق اسرائیل است به اضافه اینکه اسرائیل متوجه شده است که برای ریشه کن کردن توانمندی های راهبردی حزب الله آمادگی هجومی کامل ندارد و اگر چنین بود نیازی نبود سامانه بازدارنده خود را تقویت کند زیرا توانمندی هجومی می تواند تهدید موشکی احتمالی حزب الله را خنثی سازد.

با اینهمه توسعه توانمندی ارتش اسرائیل در دهه گذشته به گونه ای بوده است که می توان به طور نسبی قبول کرد که نیروهای ارتش اسرائیل در سال 2016 آماده مقابله با حزب الله با توانمندی هایی در سطح سال 2006 هستند نه توانمندی هایی که این حزب در سال 2016 محقق ساخته است.

اعتراف اسرائیل به ناتوانی از تحقق پیروزی در برابر حزب الله

در مقابل باید بر این واقعیت نیز تاکید کرد که عدم آمادگی اسرائیل در رویارویی با حزب الله به معنی عدم آمادگی آن برای تحقق اهدافی مشخص است از همین رو اسرائیل قدرت تخریبی فراوانی دارد و آماده سناریوهای نظامی متعددی است اما تا این لحظه پذیرفته است که برای جنگی که پیروزی در آن در برابر حزب الله حتمی و نهایی باشد، آماده نیست.

با این حال عدم فراهم بودن تمام عناصر آمادگی ارتش در سطح مورد نظر اسرائیل لزوما به معنی مردود بودن رویارویی گسترده آن با حزب الله نیست بلکه با توجه به مواضع فرماندهان حزب الله و عملکرد آنان به نظر می رسد این حزب امکان اشتباه محاسباتی و ارزیابی فرماندهان دشمن را در نظر دارد به گونه ای که بر این اساس چه بسا  اشتباهات فرماندهان دشمن منجر شود اسرائیل سناریوی رویارویی گسترده ای را که تا پیش از این تمایلی به آن نداشت، در پیش بگیرد.

همچنین باید در نظر داشت که اعتراف اسرائیل در یک دهه گذشته به عدم آمادگی برای مقابله با حزب الله موجب فراهم شدن چتر حمایتی و بازدارندگی برای لبنان شد و معادله منطقه ای را به نفع آن تقویت کرد.

انتهای پیام/