قیام ۱۹ دی شور جدیدی به حرکت مردم برای پیروزی انقلاب داد

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، 19 دی سال 56 از روزهای تعیین کننده نهضت اسلامی مردم ایران است و قیام علما و طلاب در این روز موجب افشای جنایات رژیم پهلوی شد، در گفت وگو با دکتر جواد منصوری از اساتید دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی به این موضوع پرداخته ایم.

وی درخصوص سبقه تاریخی قیام نوزدهم دی ماه، گفت: حرکت‌ها و قیام مردم در سال‌های 55، 56 در کشور رو به افزایش بود به طوری که رژیم شاه احساس کرد با یک جریان نیرومندی روبروست که به سادگی نمی توان با آن مقابله کند و از طرف دیگر نمی‌تواند آن را تحمل کند. ولذا در بررسی که داشتند به این نتیجه رسیدند که حضرت امام(ره) است که با سخنان، پیام‌ها و تحلیل‌هایشان از اوضاع و احوال کشور، مردم را به مقاومت در مقابل رژیم طاغوت و ادامه مبارزه دعوت می‌کنند و مردم هم پاسخگوی این دعوت امام هستند. لذا با این تصور که اگر شخصیت و سوابق و افکار امام را زیر سوال برده و به نوعی دیدگاه مردم نسبت به ایشان را تغییر دهند، این حرکت مردمی علیه رژیم کند یا متوقف می‌شود و از طرف دیگر به نوعی مردم را به طرف خودشان بکشند، این تحلیلی بود کارشناسان رژیم شاه در دی ماه 56 دنبال می‌کردند. این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: در پی چنین تحلیلی بود که مقاله‌ای در روزنامه اطلاعات در 17 دی ماه 56 نوشته شد که در آنجا با همین دیدگاه درمورد حضرت امام  کاملا اهانت‌آمیز  وتهمت‌های بی‌ربطی زده شده بود.

منصوری اظهار داشت: رژیم شاه تصور می‌کرد که چون امام(ره) در ایران حضور ندارند طبیعتا بازتابی نیز در کشور که منجر به حرکت خاصی علیه رژیم شود نخواهد داشت اما برای اولین بار تعدادی از مردم و روحانیون در شهر مقدس قم در مقابل نیروهای رژیم شاه ایستادند و این یک پدیده جدید بود. به این دلیل که نیروهای رژیم شاه هم نسبت به کشتن و زخمی کردن طلاب و مردم نسبتا خشونت بیشتری نسبت به قبل نشان دادند و این مسئله بازتاب نسبتا وسیعی در کشور داشت و موج خبری‌ای که در کشور ایجاد شد که «مردم و روحانیون به حمایت از امام خمینی به پاخواسته‌اند». این قیام باعث ایجاد شور و التهاب جدیدی در مردم برای مبارزه علیه رژیم طاغوت و به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی شد.

وی همچنین درخصوص ریشه سیاسی خشونت رژیم شاه علیه مردم و نگاه این حکومت پهلوی به غرب، گفت: رژیم پهلوی از ابتدا اقدامات خود علیه مبارزه به حق مردم با سرکوب و تهدید، تبعید، اعدام و شکنجه انجام داده بود بنابراین در رژیم پهلوی بحث آزادی بیان یا برخورد با منتقدان  و انتخابات و نظیر این موارد اصلا مطرح نبود. اصلا مسبوق به سابقه هم نبود که رژیم با اعتراضات مردم با مسامحه برخورد کند و تنها می‌توان گفت که رژیم در برخورد با مردم در میزان خشونت تفاوت قائل می‌شد و با شدت و ضعف همراه بود. شاهدی بر این مدعا نیز اقدام رژیم در 15 خرداد بود که مردم را به صورت گروهی به رگبار گلوله بست.
وی افزود: در 19 دی ماه 56 نیز تقریبا به همین صورت بود ولی چون ابعاد جمعیت کمی متفاوت با 15 خرداد بود، میزان کشته‌ها و زخمی‌ها کمتر بود. در هر حال رژیم پهلوی رژیم سرکوب‌گری بود.

منصوری به نقش مردم در تکوین و تکمیل انقلاب اسلامی و نگاه امام به مردم اشاره کرد و اظهار داشت: حضرت امام(ره) قدرت را در حضور آگاهانه و مسئولانه مردم در صحنه‌های سیاسی و مبارزاتی می دیدیدند و لذا از ابتدای نهضت در سال 41 تلاش دادشتند که آگاهی مردم و احساس مسئولیت و انسجام مجموعه مردم هرچه بیشتر شود و لذا از سال‌های 41 به این سو خطابشان به خطبا و وعاظ این بود که برای مردم اوضاع و احوال را تشریح کنید. حضرت امام  خودشان هم  با اعلامیه‌ها و سخنرانی‌هایشان مسیر را برای مردم روشن می‌کردند.
این کارشناس مسائل سیاسی در ادامه تأکید کرد: ایشان به موضوع وحدت و حضور آگانه همه اقشار مردم در صحنه اشاره بسیاری داشتند. این نگاه امام راحل پس از انقلاب نیز ادامه داشت. در وصیتنامه الهی حضرت امام خمینی(ره) بارها بر حضور مردم در همه صحنه‌ها تأکید شده است. ایشان معتقد بودند قدرت واقعی در وحدت آگاهانه و مسئولانه مردم در صحنه است. هر زمانی که این موضوع اتفاق بیفتد با رهبری دینی می‌تواند تلفیق شده و بسیاری از مسائل را تغییر و حل می‌کند.

منبع: حمایت

انتهای پیام/

بازگشت به سایر رسانه ها