لالیگا؛ زندگی در پیش رو

به گزارش خبرگزاری تسنیم، جامی در کار نبود، اما رئال مادرید در هفته‌های گذشته یک عنوان دیگر کسب کرد و سپس 3 روز بعد آن‌ها یکی را از دست داد، توسط سلتاویگو از رقابت‌های کوپا دل ری حذف شد و رویای کسب سه‌گانه برای این تیم بر باد رفت. تیم قهرمان اروپا و جهانِ زیدان توانست در لالیگا هم قهرمان زمستانی شود، عنوانی افتخاری که به تیمی می‌رسد که بعد از اتمام نیمی از بازی‎های فصل صدرنشین باشد، البته این عنوان معنی زیادی ندارد، اما چندان هم بی‌معنا نیست!

به غیر از کاور روزنامه‌هایی که تیم زیدان را قهرمان زمستانی معرفی کردند، به رکورد فوق العاده‌اش هم اشاره شد: 96 امتیاز در 38 بازی در لیگ از زمانی که او سرمربی شده؛ رکوردی که در رئال مادرید فقط مانوئل پیگرینی دارد.

وقتی لالیگا به نیمه راه می‌رسد، هر تیم یک بار با هر تیم دیگر بازی کرده و بدون توجه به این که رتبه‌اش در جدول چیست به راحتی می‌تواند با باقی تیم‌ها مقایسه شود. از طرفی رتبه‌ای هم که دارد ابدی نیست، درست است که سخت بتواند تا پایان فصل تغییر چندان زیادی داشته باشد، اما برای ماندنش هم تضمینی نیست.

در نیم فصل اول 189 بازی انجام و 549 گل زده شده، 44 تای آن‌ها پنالتی بوده (از 61 پنالتی گرفته شده) و 221 تای آن‌ها توسط گلزن‌های متفاوت زده شده است. هیچ کس بیشتر از لوئیس سوارس و لئو مسی گل نزده است؛ هرکدام 15 بار این کار را کرده‌اند. تونی کروس بیشترین پاس گل را داده، نیمار بیشترین دریبل‌ها را زده و مسی بیشترین تعداد پاس سالم را داده است. دیه‌گو یورنته بیشتر از هر کسی در دوئل‌ها توپ را تصاحب کرده است، بیشتر از همه هم روی نیمار خطا شده است، در حالی که فلورین آندونه و رائول گارسیا بیشتر از همه خطا کرده‌اند. وقتی خطاهای معمولی را از خطاهای خشن تفکیک کنیم، سهم بیشترین خطای بد و کارت گرفته شده می‌رسد به فرناندو آموربیتا.

لگانس کمترین مقدار گل‌ها را زده است، ویارئال هم کمترین گل خورده را دارد، بارسلوناهم بیشترین گل را زده است. اما در تمام این جداول رده‌بندی یک جدول است که مهم‌ترین است و در صدر آن رئال مادرید قرار دارد، تیمی که در نیمه اول فصل تنها یک بار شکست خورد.

نکته هم اینجاست که آن یک شکست مربوط به روزهای اخیر است. شکست مقابل سویا و بعد هم مقابل سلتاویگو در برنابئو (یکی از این بازی‌ها در لالیگا نبوده است). یعنی در سال 2017 تا اینجای کار که هنوز یک ماه هم از آن نگذشته است، رئال مادرید به اندازه کل سال 2016 شکست خورده است. این تیم در 5 بازی قبل تنها یک بار برنده شده است. تیمی که 40 بازی بدون شکست پشت سر هم داشت در 2 بازی پشت سر هم 2 شکست کسب کرد.

وقتی نیمه دوم فصل آغاز شد، تنها 2 امتیاز اختلاف بین 3 تیم بالای جدول بود، رئال مادرید 43، سویا 42 و بارسلونا 41. رقابت به نظر فشرده می‌رسد، فشرده‌تر از چیزی که فکرش را بکنید، اما اگر مادرید بازی عقب افتاده‌اش با والنسیا را برگزار کند و برنده شود فاصله با سویا به عدد 4 می‌رسد و البته 5 با بارسلونا. فشرده‌تر از چیزی که انتظارش می‌رفت، آن‌قدر فشرده که وقتی 5 دقیقه مانده بود تا بازی با سویا تمام شود، خیلی‌ها فکر می‌کردند رئال کار را تمام کرده است، اما 2 گل زده شد و البته کار طور دیگری تمام شد. بعد از این شکست تیتر همه روزنامه‌ها در صفحه اصلی مربوط به داغ شدن رقابت‌ها در لیگ اسپانیا بود. نه فقط به این دلیل که اختلاف امتیاز مادرید با تیم‌های دیگر کم شد، بلکه به این دلیل که روند شکست‌ناپذیری رئال که تا حدودی هم احساسی بود از بین رفت. در 5 بازی آنها 10 گل خوردند و رکوردی نامناسب در 5 بازی آخر از خود به جای گذاشتند، البته همه این شکست‌ها به لیگ ربط نداشتند، اما شک نکنید از نظر روانی روی باقی بازی‌های رئال تاثیر خواهند داشت.

مادرید نیمه دوم فصل را در حالی آغاز کرد که یک امتیاز با تیم دوم فاصله داشت و این اختلاف با توقف بارسلونا  سویا در بازی‌های هفته بیستم به عدد 4 رسید و در این میان شاگردان زیدان یک بازی هم کمتر انجام داده‌اند. نکته مثبت برای رئالی‌ها این است که آن‌ها در سویا، بارسلونا، سن سباستین و کالدرون بوده‌اند. یعنی با 4 تیمی که در جدول نزدیک‌شان بوده‌اند در خانه آنها بازی کرده و حالا بازی‌های برگشت همه در سانتیاگو برنابئو خواهد بود. از طرفی مادرید بازیکنان مصدومی دارد که به زودی باز می‌گردند، بازیکنانی مانند گرت بیل که برای این تیم بسیار هم مهم هستند.

چه کسی می‌داند؟ شاید این هفته‌های باقی مانده در شرایطی که دیداری از جام حذفی را در خود ندارد برای رئال راحت‌تر هم باشد. لیگ برای رئال زنده است، قهرمان زمستانی با قدرت به سمت قهرمانی نهایی پیش خواهد رفت، اما رقابت جدی‌تر شده است.

گذشته از تساوی مقابل بتیس در هفته بیستم، بارسلونا 6 بازی قبل را با برد پشت سر گذاشته و دوباره هم شروع کرده به خوب بازی کردن و گل زدن. مطمئن باشید که سویا هم با وجود شکست مقابل اسپانیول همچنان حرف‌هایی برای گفتن دارد. خیلی‌ها فکر می‌کردند آن‌ها مقابل لاس پالماس، دپورتیوو، مادرید و اوساسونا شکست می‌خورند، اما شاگردان خورخه سامپائولی همه این‌ها را شکست دادند. حتی اتلتیکو فاصله زیادی با آنها دارد و این یعنی سویا به راحتی تسلیم نمی‌شود.

جدا از همه اینها تیم‌های پایین‌تر امیدوارند رئال به آن‌ها فرصتی بدهد. این تیم‌ها هم آن‌قدر که نتایج‌شان نشان می‌دهد بد بازی نکرده‌اند. حالا برای همه تیم‌ها نتایج و شرایط عوض شده است. همه‌شان مصدومانی دارند، اعتماد به نفس‌شان هم تغییر کرده است؛ این شرایط بیشتر از همه هم برای رئال مادرید صدق می‌کند.

شاید بتوان گفت تعطیلات کریسمس ترمز رئال را کشید. حالا فوریه برای آن‌ها ماه خطرناکی است. بازی بعدی آنها دیداری انتقامی با سلتاویگوست و در ادامه اوساسونا که هر دو بیرون از خانه خواهد بود، بعد با ناپولی و اسپانیول در خانه، بعد والنسیا بیرون از خانه و ویارئال بیرون از خانه.

درست است؛ لالیگا جذاب‌تر می شود، مطمئن باشید. هر چه به پایان نزدیک‌تر شویم این لیگ چند وجهی، مهیج‌تر هم می‌شود.

انتهای پیام/