هزینههای یک انتخاب از سوی سلطانیفر/ وزارت ورزش انتخاب کند؛ کرسی بینالمللی یا فدراسیونهای ورزشی ایران؟
وزارت ورزش و جوانان بهعنوان متولی اصلی ورزش کشور باید پاسخگو باشد حضور همزمان داورزنی در دو پست مهم و کلیدی بهسود ورزش است یا بهضرر آن، که البته از نگاه کارشناسی قطعاً بهسود کشورمان نیست.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، نهم بهمن ماه بود که مسعود سلطانیفر در حکمی غیرمنتظره، محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون والیبال را بهعنوان معاون توسعه ورزش حرفهای و قهرمانی وزارت ورزش و جوانان منصوب کرد، غیرمنتظره از این نظر که سلطانیفر بارها تأکید کرده بود که قرار نیست در وزارت ورزش تغییراتی دهد اما به یک باره وزیر ورزش، رئیس موفق فدراسیون والیبال را بهعنوان مهمترین معاونت خود انتخاب کرد.
والیبال ایران در این چندساله رشد خیره کنندهای داشته و نهتنها توانسته خود را در جهان بهعنوان یک قدرت بلامنازع معرفی کند، بلکه موفق شده کرسیهای مهم بینالمللی را از آن خود کند.
داورزنی 27 آبان ماه 94 بهعنوان عضو هیئت رئیسه فدراسیون جهانی و 17 آذرماه 95 بهعنوان عضو کمیسیون مالی FIVB انتخاب شد، دو پستی که مدتها ایران برای رسیدن به آن برنامهریزی و سرمایهگذاری کرده بود و نباید بهراحتی آن را از دست داد. داورزنی بارها تأکید کرده که تا سال 2020 در والیبال خواهد بود تا برنامههای نیمهتمام این رشته را به سرانجام برساند.
روز گذشته محمدرضا داورزنی در پایان مجمع عمومی فدراسیون ژیمناستیک درخصوص چگونگی فعالیتش در فدراسیون والیبال پس از انتصاب بهعنوان معاون وزیر ورزش و جوانان گفت: «من عضو هیئت رئیسه فدراسیون جهانی و کنفدراسیون آسیا هستم و تا سال 2020 در والیبال خواهم بود اما کارم را در فدراسیون ایران بهعنوان سرپرست دنبال میکنم تا شرایط مناسبی برای این فدراسیون ایجاد شود».
انتخاب سرپرست برای یک فدراسیون بهعهده وزیر ورزش است و اینکه داورزنی خود را سرپرست فدراسیون معرفی میکند، دلیلش چیست؟ آیا وزیر ورزش برای داورزنی حکم سرپرستی زده و اگر این کار صورت گرفته چرا رسانهای نشده است؟ اگر هم قرار است فرد دیگری بهعنوان سرپرست معرفی شود، تکلیف پستهای بینالمللی ایران در والیبال با نبودن داورزنی در این رشته چه خواهد شد؟
همه میدانند پست معاونت قهرمانی وزارت ورزش بهدلیل اهمیت و فعالیتی که با تمامی فدراسیونها دارد، بسیار وقتگیر، حساس و مهم است و سؤال اصلی این است که داورزنی چگونه میتواند هم در وزارت ورزش باشد و هم به فدراسیون والیبالی برسد که تشنه حضور دوباره برای المپیک 2020 و موفقیت در عرصههای جهانی است.
وزارت ورزش بهعنوان متولی اصلی ورزش کشور باید پاسخگو باشد حضور همزمان داورزنی در دو پست مهم و کلیدی بهسود ورزش است یا بهضرر آن. اگر بهدلیل مشغولیت داورزنی در وزارت ورزش، والیبال ایران از روند صعودی خود باز بماند چهکسی پاسخگو خواهد بود؟ اگر سرپرست جدیدی برای فدراسیون نیز انتخاب شود و با رفتن داورزنی کرسیهای مهم ایران در مجامع بینالمللی از دست برود، چهکسی جوابگو خواهد بود؟ در واقع اکنون یک دوراهی وجود دارد؛ اگر سلطانیفر گزینه دیگری جز داورزنی برای معاونت توسعه ورزش حرفهای و قهرمانی ندارد باید فردی دیگر را بهعنوان سرپرست فدراسیون والیبال بگذارد و پس از آن انتخابات فدراسیون را برگزار کند و اگر اعتقاد دارد کرسیهای والیبال ایران در جهان باید حفظ شود، باید فردی دیگر را برای معاونت خود انتخاب میکرد.
امیدواریم مسعود سلطانیفر تمامی این احتمالات را در نظر گرفته باشد و تصمیمی کارشناسانه در این خصوص گرفته باشد چرا که روی دادن هر کدام از این اتفاقات جز ضرر و آسیب به ورزش کشور دستاوردی نخواهد داشت. باید دید داورزنی اگر به جایی برسد که بین کرسیهای بینالمللی و مهم جهانی در والیبال و حضور در معاونت وزارت ورزش یکی را انتخاب کند، انتخابش چهچیزی خواهد بود که در هر صورت بازهم دودش به چشم ورزش کشور میرود.
انتهای پیام/*