کنسرت رایگان، لایق هزاران «گِرَمی» است

خبرگزاری تسنیم - یاسر شیخی یگانه

در روزهایی که تبِ جایزه گرفتن آن هم از نوع خارجی‌اش بدجوری در میان برخی از علاقه‌مندان به هنر بالا گرفته بود. در روزهایی که احتمال جایزه گرفتنِ فلان هنرمند در فلان رخداد جهانی وجود داشت و بودند، فوج فوج کسانی که برای این احتمال‌ها گریبان چاک می‌کردند؛ در همان روزها بود که نوشتم نباید خیلی هم به این جایزه‌ها اهمیت داد، جایزه بیان‌گر عیار هنرمند نیست.

نباید طوری رفتار کرد که انگار اگر فلان جایزه به هنرمند ایرانی برسد فاتح تمام قُله‌های هنری در دنیا است و اگر به او جایزه را ندهند، دیگر هیچ چیز برایش نمی‌ماند.

در همان روزها بود که آلبوم «مرا تا خانه بخوان» از گروه «جاده ابریشم» کاندیدای گرفتن جایزه «گِرَمی» در بخش موسیقی ملل "world music" شده بود. کمتر علاقه‌مندی به موسیقی ایرانی هست که نداند کیهان کلهر در سال‌های گذشته در گروه «جاده ابریشم» حضوری پررنگ داشته و از ارکان این گروه به شمار می‌رود.

وقتی خبر کاندید شدن این آلبوم در ایران منتشر شد، برخی گمان می‌کردند با اهدای این جایزه به آلبوم «مرا تا خانه بخوان» به یکباره جایگاه کیهان کلهر در موسیقی جهانی ارتقایی صدچندان خواهد داشت. اما غافل از این که کلهر جایگاه خود را در موسیقی جهان تثبیت کرده و خود را به عنوان آهنگساز و نوازنده‌ کمانچه در دنیای موسیقی به همگان شناسانده است.

جالب این که «گِرَمی» جایزه بخش موسیقی ملل را به آلبوم «مرا تا خانه بخوان» داد. و جالب‌تر این که این بار برخی در راستای پروژه‌ خودجوشِ «خودزنی‌های ملی» به انکار کلهر و جایگاهش در این آلبوم پرداختند و به شدت به مضمون این خبر که کلهر «گِرَمی» گرفته تاختند.

ماجرا چه بود؟

واقعیت این است که آلبوم «مرا تا خانه بخوان» اثری است متعلق به گروه «جاده ابریشم» که سرپرست این گروه هم یویوما است. در این آلبوم هنرمندانی مانند بیل فریزل، جورج پورتر، کیهان کلهر، شجاعت حسین‌خان، جاشوابل و تن دون نوازندگی کرده‌اند. پس واضح است که این آلبوم مانند دیگر آثار گروه «جاده ابریشم» اثری است که موسیقی ملل مختلف را روایت می‌کند.

وقتی یک آلبوم موسیقی جایزه‌ای را دریافت می‌کند، اصل جایزه متعلق به آهنگساز و صاحب اثر است و دیگر نوازندگان و حتی خواننده سهمی به اندازه‌ همان نوازندگی و خوانندگی‌شان دارند. کیهان کلهر در آلبوم «مرا تا خانه بخوان» تنها در یک قطعه به نام «مدهوشی» و در کنار شجاعت حسین‌خان کمانچه نواخته است. پس سهم او هم مانند دیگر هنرمندان حاضر در این آلبوم به همان اندازه‌ حضورش است. اما این به معنای این نیست که او هیچ سهمی از جایزه‌ «گِرَمی» ندارد.

متاسفانه حسادت‌ها در عرصه هنر موجب شده که برخی از هنرمندان به هم بتازند و سعی در تخریب یکدیگر داشته باشند؛ آن میان هم عده‌ای نقش هیزُم‌کش را داشتند. از همین روز گذشته که خبر «گِرَمی» گرفتن آلبوم «مرا تا خانه بخوان» منتشر شد، بسیاری سعی کردند بر این نکته تاکید کنند که این جایزه از آنِ کلهر نیست. برخی هم برای اثبات حرفشان به هر ریسمانی چنگ زدند.

همه‌ ما به عنوان ایرانیانی که علاقه‌مند به فرهنگ و هنرمان هستیم، باید از جایزه گرفتن هنرمندانمان در عرصه‌های جهانی خوشحال باشیم و در عین حال هم جایگاه هنرمندانمان را خوب بشناسیم. کسانی که از روز گذشته جوسازی‌های خود را آغاز کرده‌اند فراموش کرده‌اند که کلهر هیچ نیازی به گرفتنِ «گِرَمی» ندارد. او اکنون نوازنده‌ای است که در طول سال کنسرت‌های بسیاری را در سراسر جهان برگزار می‌کند و همواره هم از اجراهایش استقبال می‌شود. پس شاید بتوان گفت این «گِرَمی» است که باید به حضور کلهر در آلبوم «مرا تا خانه بخوان» افتخار کند.

دوصد گفته چون نیم کردار نیست

این روزها کلهر در ایران به سر می‌برد و تور کنسرت‌هایش را در شهرستان‌ها و تهران برگزار می‌کند. کلهر برای نخستین بار در شهرهایی مانند خرمشهر، زاهدان و تربت حیدریه کنسرت برگزار کرد، آن هم به صورت رایگان. این همان کار بزرگی است که هنرمندان بزرگ انجام می‌دهند. کاری که به اعتلای هنر و موسیقی در ایران کمک می‌کند.

باید پرسید از کسانی که از روز گذشته گام در راه خودزنی‌های ملی برمی‌دارند پرسید که «به راستی آیا برگزاری کنسرت رایگان آن هم در محروم‌ترین شهرهای ایران کار بزرگی نیست»، «آیا این کار سزاوار هزاران گِرمی نیست».

به راستی که برگزاری کنسرت در زاهدان، تربت حیدریه و البته خرمشهر آن هم به صورت رایگان و البته برگزاری کنسرت در بسیاری از شهرهای کشور لایق تحسین و تشویق و افتخار کردن است. درست زمانی که نام آلبوم «مرا تا خانه بخوان» در میان کاندیداهای جایزه «گِرَمی» قرار گرفت و حتی زمانی که یویوما جایزه گرمی را به عنوان نماینده گروه «جاده ابریشم» دریافت می‌کرد، کلهر در ایران بود و کنسرت‌هایش در شهرهای دورافتاده‌ ایران را برگزار می‌کرد. این همان کاری است که سزاوار هزاران «گِرَمی» است.

چه فرقی می‌کند که کلهر در آلبوم «مرا تا خانه بخوان» نقشی داشته یا نداشته. اصلا بگذارید خیالتان را راحت کنم؛ این جایزه‌ «گِرَمی» هیچ چیزش مال کلهر نیست؛ باور کنید این جمله شاید از اعتبار «گِرَمی» بکاهد اما از اعتبار کلهر نخواهد کاست.

انتهای پیام/