روابط باکو – تل‌آویو؛ مبتلا به «سندروم معشوقه»
حساسیت‌زدایی درباره مناسبات تل‌آویو – باکو و تلاش برای عادی جلوه دادن تبدیل جمهوری آذربایجان به پایگاه منطقه‌ای رژیم صهیونیستی و سکوی اقدامات ضدایرانی این رژیم به نوعی این رابطه را با تعبیری با عنوان «سندروم معشوقه» همراه کرده است.
«برهان حشمتی» کارشناس مسائل آذربایجان در یادداشتی اختصاصی به بررسی روابط باکو - تل‌آویو و تلاش برخی برای حساسیت‌زدایی نسبت به این مسأله پرداخته است. در زیر متن کامل این یادداشت را مطالعه می‌کنید:
مقامات جمهوری آذربایجان در مواجهه با انتقادات مسلمانان از روابط نزدیک باکو – تل‌آویو، وانمود می‌کنند که هدف اصلی دولت جمهوری آذربایجان از برقراری روابط نزدیک با رژیم صهیونیستی، گرفتن کمک برای حل مناقشه قره‌باغ و جلوگیری از فعالیت لابی ارمنی در سرزمین اشغالی علیه منافع جمهوری آذربایجان است.
همچنین بعضا تصور میشود که چون جمهوری آذربایجان، کشوری مسلمان است، روابط باکو با تل‌آویو نخواهد توانست به روابطی راهبردی تبدیل شود!
همچنین این سه محور برای توجیه مناسبات باکو با تل‌آویو و کاستن از حساسیت‌ها و نگرانی‌های ایران درباره روابط خطرناک باکو – تل‌آویو و نفوذ سرطانی رژیم صهیونیستی در جمهوری آذربایجان نیز به کرات بیان می‌شوند و می‌توان گفت که بیان این تحلیل در حساسیت‌زدایی تهران در این باره تا حدودی نتیجه‌بخش نیز بوده است.
به گونه‌ای که در شرایط حاضر که مرحله اوج‌گیری حضور نظامی و ضدامنیتی رژیم صهیونیستی در جمهوری آذربایجان است، برخی بر این مخاطره چشم بسته و حتی حاضر نیستند درباره اخبار آزمایش تسلیحات جدید این رژیم در خاک جمهوری آذربایجان اظهار نگرانی لفظی کنند.
به عنوان مثال، اخیرا رسانه‌های باکو به نقل از منابع صهیونیست خبر دادند که شرکت صنایع هوافضای رژیم صهیونیستی “Israel Aerospace Industries” ، دومین پرتاب آزمایشی موشک «باراک – 8» را که در دریا مستقر میشود، پس از نخستین شلیک آزمایشی آن در خاک جمهوری آذربایجان، در داخل اسرائیل نیز انجام داد!
در ماه دسامبر 2016 نیز پایگاه اینترنتی بخش آذری رادیو آزادی آمریکا و «جوییش پرس» به نقل از وزارت دفاع اسرائیل از آزمایش نوع جدیدی از موشک باراک – 8 در جمهوری آذربایجان خبر دادند و افزودند : آذربایجان نوع جدیدی از این موشک را به اسرائیل سفارش داده و 12 سکوی پرتاب و 75موشک زمین به هوا از نوع «باراک 8»را خریداری کرده است. موشک «باراک - 8» برای دفاع هوایی در مقابل هواپیما، بالگرد، موشک‌های کروز و پهپاد طراحی شده است.»
همچنین پایگاه اینترنتی «اسرائیل دیفنس» نوشت: موشک‌های زمین به هوای باراک 8، با برد هفتاد کیلومتر، با همکاری صنایع هوافضای اسرائیل (IAI)، سازمان توسعه زیرساخت‌های فناوری و تسلیحات اسرائیل ، شرکت «التا سیستمز» ELTA Systems ، شرکت «رافائل»Rafael و سایر شرکت‌ها ساخته شده است. »
در این میان بعضا نیز تأکید میشود که باید این قبیل اخبار را سانسور کرد و در روابط تهران با جمهوری آذربایجان به این اخبار ترتیب اثر نداد زیرا رژیم صهیونیستی با انتشار این اخبار، قصد برهم زدن مناسبات جمهوری آذربایجان با ایران را دارد. اما، سخنان اخیر الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان مبنی بر اینکه حجم قراردادهای تسلیحاتی باکو با تل آویو به مرز پنج میلیارد دلار رسیده است و نیز شواهدی از قبیل پروازهای جاسوسی پهپادهای اسرائیلی مستقر در جمهوری آذربایجان در فضای ایران که یکی از آنها نیز در نزدیکی تأسیسات هسته‌ای نطنز سرنگون شد، نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی، فقط به انتشار خبر درباره مناسبات نظامی و ضدامنیتی‌اش با باکو برای تهدید ایران اکتفا نکرده است و عملا از جمهوری آذربایجان به عنوان پایگاهی علیه ایران استفاده نظامی می‌کند.
در چنین شرایطی دلخوش کردن به اینکه مناسبات باکو با تل آویو به سطح مناسبات راهبردی نخواهد رسید، امیدی واهی بیش نیست. اینکه مقامات باکو توانسته‌اند در برخی دیدارهای خصوصی، افرادی را متقاعد کنند که اسرائیل در ازای دریافت مبلغ بالا، سلاح‌های از رده خارج تحویل می‌دهد و آنها نیز از خریدهای تسلیحاتی خود از اسرائیل راضی نیستند، خود نیاز به تأمل فراوان دارد که مقامات باکو در دیدارهای خصوصی، از چه شگردهایی برای تأثیرگذاری بر طرف‌های مذاکره خود بهره مب‌گیرند تا مناسبات باکو با تل‌آویو را پنهان نگه دارند و حتی از خیانت‌های اسرائیل به باکو اظهار نارضایتی نیز کنند؟ بخصوص که این در شرایطی روی می‌دهد که الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان در کنفرانس خبری مشترک با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیوینستی در باکو در روز سیزدهم دسامبر ، با ابراز رضایت کامل از سطح مناسبات نظامی و تسلیحاتی با این رژیم گفت: ارزش قراردادهایی که برای خرید تجهیزات دفاعی آذربایجان از اسرائیل منعقد شده، نزدیک به 5 میلیارد دلار و بطور دقیق‌تر چهار میلیارد و 850 میلیون دلار است. بخش بزرگی از این قراردادها اجرا شده است. ما در این مورد هنوز هم فعالیت می‌کنیم و از سطح این همکاری خیلی راضی هستیم.
مقامات وزارت خارجه جمهوری آذربایجان بعضا نیز در توجیه مناسبات گسترده ضدامنیتی باکو با تل‌آویو، مقصر جلوه دادن کشورهای مسلمان و ایران را در این باره در دستور خود دارند. در همین راستا گفته میشود که یکی از اهداف باکو برای ایجاد رابطه با اسرائیل، خرید تسلیحات جهت مقابله با ارمنستان می‌باشد. بنابراین، اگر کشورهای اسلامی این نیاز جمهوری آذربایجان را برطرف کنند، می‌توانند بین باکو و تل‌آویو فاصله ایجاد کنند. معنای این سخن آن است که باکو به علت کوتاهی کشورهای اسلامی ، به خریدهای تسلیحاتی از رژیم صهیونیستی روی آورده است.
کسانی که دورادور و بطور جسته و گریخته اخباری را از مناسبات باکو با رژیم صهیونیستی می‌شنوند، با شنیدن و خواندن این تحلیل، زبان به مذمت ایران و سایر کشورهای اسلامی می‌گشایند که چرا با این اهمال کاری و تأمین نکردن تسلیحات برای باکو، جمهوری آذربایجان را به دامن رژیم صهیونیستی انداخته‌اند؟! اما، روشن است که این تحلیل نیز نتیجه القائاتی است که مقامات باکو در لفاظی‌های رسانه‌ای و دیپلماتیک و دیدارهای خصوصی، موفق به انجام آن شده‌اند. زیرا، صرف‌نظر از میزان و محتوای پیشنهادهای ایران و پاکستان و ترکیه به عنوان کشورهای مسلمان صاحب صنایع تسلیحاتی به باکو و پاسخ‌ها و واکنش‌های باکو به این پیشنهادها، دستکم لازم است به مراوادات آشکار تسلیحاتی باکو با روسیه و اوکراین و بلاروس و سایر تولیدکنندگان تسلیحات و تجهیزات نظامی در حوزه شوروی سابق توجه شود که چرا ولع سیری‌ناپذیر روسیه برای فروش تسلیحات به جمهوری آذربایجان نیز نتوانسته است از عطش باکو به خرید تسلیحات از رژیم صهیونیستی بکاهد.
حال آنکه راگوزین، معاون نخست‌وزیر و مقام مسئول در امور فروش‌های تسلیحاتی روسیه، بارها و حتی به صراحت تأکید کرده است که روسیه برای اینکه جمهوری آذربایجان برای خرید تسلیحات به سمت سایر فروشندگان سلاح نرود، حاضر است تمامی نیازهای باکو به سلاح را تأمین کند اما مقامات باکو هیچ گاه حاضر نشده‌اند که با وجود این منبع تسلیحاتی و با وجود نارضایتی مردم مسلمان جمهوری آذربایجان و با وجود نگرانی ایران، از خریدهای تسلیحات از اسرائیل و سایر مراودات با رژیم صهیونیستی چشم بپوشند و اساسا از اراده و قدرت تصمیم‌گیری در این باره نیز برخوردار نیستند. در چنین شرایطی، امید بستن برخی به اینکه اگر کشورهای اسلامی، نیاز باکو به تسلیحات را تأمین کنند، می‌توانند بین باکو و تل‌آویو فاصله ایجاد کنند، جز ساده کردن مسأله برای مقصر جلوه دادن جهان اسلام نیست.
متأسفانه حساسیت‌زدایی درباره مناسبات تل‌آویو – باکو و تلاش برای عادی جلوه دادن تبدیل جمهوری آذربایجان به پایگاه منطقه‌ای رژیم صهیونیستی و سکوی اقدامات ضدایرانی این رژیم در شرایطی است که الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان، مناسبات باکو با تل‌آویو را به آیسبرگی تشبیه کرده است که نُه دهم آن دیده نمی‌شود و «الیه پوده»، استاد دانشگاه عبری (صهیونیستی) بیت‌المقدس نیز روابط باکو با تل آویو را مبتلا به «سندروم معشوقه» توصیف می‌کند که برغم نزدیکی، دو طرف مجبورند آن را پنهان نگه دارند و برخی‌ها نیز در پنهان نگه داشتن این رابطه، به باکو یاری می‌رسانند!
انتهای پیام/.
