برخی رسانه‌های داخلی در موضوع مهاجرین افغانستانی از کاه کوه می‌سازند/ فعالان حوزه سینمای ایران و افغانستان برای تعامل رغبتی ندارند
رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات شمال و شرق کشور با تأکید بر پرهیز برخی سیاه‌نمایی‌ها در رسانه‌ها در موضوع مهاجرین افغانستانی گفت: نمی‌دانم چرا برخی رسانه‌ها در این موضوع از کاه کوه می‌سازند؟
خبرنگار حوزه مهاجرین، خبرگزاری تسنیم: هر چند در سال‌های اخیر شاهد آن بوده‌ایم که تعاملات فرهنگی و هنری میان ایران و افغانستان سیر صعودی به خود گرفته و با برگزاری محافل فرهنگی در دو کشور این ارتباطات روز بروز گسترش یافته و تقویت می‌شود اما سوال اینجاست که از تمامی حوزه‌های فرهنگ و هنر چرا فقط ادبیات و شعر توانسته موفق عمل کند و دیگر حوزه‌ها نظیر سینما و مستند آنطور که باید و شاید نتوانسته سبب نزدیکی و قرابت میان دو ملت ایران و افغانستان شود، برخی معتقدند علت، پیشینه مشترک و تاریخی ادبیات و شعر میان این دو کشور بوده اما نظریه‌های متفاوت دیگری هم در این ارتباط وجود دارد.
«حجت‌الاسلام سید حامد ملکوتی‌تبار» رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات در شمال و شرق کشور می‌گوید فارغ از پرداختن به این پیشینه تاریخی، برای گسترش روابط دو سویه در یک موضوع فرهنگی نیاز به عطش و اشتیاق هم میان ملت ایران و هم میان ملت افغانستان است و تا دو طرف قضیه این آمادگی و اشتیاق را نداشته باشند ارتباطات تقویت نمی‌شود.
وی در بخش دوم گفت‌وگوی خود با خبرگزاری تسنیم به موضوعات مختلفی نظیر ضرورت استفاده از ظرفیت فرهنگی مهاجرین افغانستانی در ایران، بررسی سناریوی دشمنان فارسی زبانان برای اختلاف‌افکنی میان ایران و افغانستان و ارزیابی ارتباط‌های فرهنگی شکل گرفته میان ایران و افغانستان پرداخته است که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:
به افغانستان نگاه ویژه داریم/ تشریح سناریوی دشمنان برای اختلاف افکنی میان ایران و افغانستان
تسنیم: جناب ملکوتی‌تبار، ضمن عرض ادب و احترام، در ادامه صحبت‌های گذشته می‌خواهیم نگاهی آسیب شناسانه به خلاهای موجود در ارتباطات میان ایران و افغانستان داشته باشیم، اینکه هر از چندی یک اتفاق، یک تیتر و یک موضوع به ظاهر جنجال برانگیز مایه کدورت میان دو ملت ایران و افغانستان می‌شود، بارها این مسئله را شاهد بوده‌ایم، فکر می‌کنید چه کسانی مسبب این قضیه هستند و اساسا این اختلاف افکنی‌ها با چه هدفی صورت می‌گیرد؟
ملکوتی تبار: ببینید همواره حوزه افغانستان برای ما حوزه پُرکاری بوده و هست، چرا؟ به این علت که ما با افغانستان مشترکات بسیاری داریم، از گذشته زبان و تاریخ مشترکی میان ایران و افغانستان وجود داشته، تاریخ میراثی مشترک و همین‌طور دین و مذهب مشترک و از همه مهم‌تر زبان فارسی که در این دو کشور استفاده می‌شود از موضوعات مهمی بوده که سبب شده افغانستان برای ما بیش از سایر کشورها حائز اهمیت باشد و ما به آن نگاه ویژه‌ای داشته باشیم.
توجه کنید، تنها کشوری که ما در تعاملات بین‌المللی نیاز به مترجم نداریم افغانستان است، این بسیار موضوع حائز اهمیتی است، حتی تاجیکستان که زبانشان فارسی است به زبان دیگری نگارش می‌کنند بطوریکه ما می‌توانیم گفتگوی شفاهی داشته باشیم اما مکاتبه و مفاهمه کتبی با هم نداریم.
و اما صحبت از اختلاف‌افکنی‌ها شد، اگر وسیع‌تر و فرهنگی‌تر نگاه کنیم این اختلاف افکنی‌ها بر تمامی کشورهای فارسی زبان سایه انداخته و فقط مختص روابط ایران و افغانستان نیست، موارد دیگر هم دخیل هستند در منطقه، منابع طبیعی سرشار، منافع منطقه‌ای که سبب شده برخی به دنبال تسهیل در رفت و آمد خود در این کشورها باشند و مواردی از این دست که نتیجه‌اش سناریو و توطئه‌های رنگارنگی است که امروز شاهد آن هستیم که متأسفانه در بعضی موارد موفق هم عمل کرده‌اند.
مثلا ببینید تاجیکستان کشوری فارسی زبان است اما دشمنان ما با شگرد خاصی نفوذ و حروف فارسی را در نوشتار از این ملت گرفته‌اند، عمق فاجعه اینجاست که تاجیکی‌ها اگر بوستان سعدی را در دست بگیرند، نمی‌توانند بخوانند با اینکه بوستان سعدی جزو منابع ادبی فارسی زبانان بوده و این جای تاسف دارد.
برخی رسانه‌های داخلی در موضوع مهاجرین افغانستانی از کاه کوه می‌سازند
تسنیم: یعنی به زعم شما عده‌ای دشمن زبان فارسی هستند و می‌خواهند این زبان را از ما بگیرند؟
ملکوتی‌تبار: شاید اگر زبانی غیر فارسی بود، آن را هم می‌گرفتند، مسئله، وجود مشترکات است مانند «زبان فارسی»، البته این نکته را هم بگویم که در مورد روابط ایران و افغانستان فقط مسئله زبان نیست، عده‌ای از نزدیکی این دو ملت با مشترکات بسیار زیاد دیگر چون تاریخ و ادبیات کهن و دین مشترک هراس دارند و چند دهه مهاجرت مردم افغانستان به ایران هم کم در این موضوع اثرگذار نبوده است.
به عقیده من به هیچ وجه نباید از کنار این تفرقه افکنی‌ها براحتی گذشت، عده‌ای میان ایران و افغانستان می‌آیند اختلاف افکنی می‌کنند، چه توسط ایرانی برای افغانستانی‌ها و چه بالعکس، عده‌ای شیطنت می‌کنند، حتی برخی رسانه‌های داخلی تا آنجا که گاهی یک مورد جزیی و کوچک که کاه است تبدیل به کوه و یک بحران عمیق در روابط دو کشور می‌شود.
ایران و افغانستان هوشیاری به خرج بدهند/غفلت کنیم بحران عمیق در روابط ایجاد می‌شود
این یک موضوع مشخصی است که در روابط انسان‌ها گاهی مشکلی بوجود می‌آید اما اینکه پای ملیت را می‌کشند وسط چه بازی است؟ مگر هر نوع نزاع با حتی قتل میان افراد در یک کشور ایجاد نمی‌شود؟ عده‌ای های می‌خواهند برای دو کشور هزینه ایجاد کنند و اینجا ملت و مسئولان باید هوشیاری به خرج بدهند که این نقشه‌ها بر آب شود.
در این میان نقش فرهنگیان بسیار مهم است و هوشیاری دو ملت می‌تواند فتنه‌های دشمنان را در نطفه خفه کند.
قول همکاری با فرهنگیان مهاجر را می‌دهم/ از این ظرفیت فرهنگی باید استفاده شود
تسنیم: جناب ملکوتی‌تبار، در بین صحبت‌هایتان به حضور مهاجرین افغانستان در ایران اشاره و در ادامه بر ضرورت نقش فرهنگیان در نزدیکی روابط دو ملت ایران و افغانستان اشاره کردید، با توجه به اینکه امروز شاهد ظرفیت‌های فرهنگی خوب و مفیدی میان جامعه مهاجر افغانستانی هستیم، حضرتعالی بفرمایید که چطور می‌شود از این ظرفیت استفاده کرد و آیا شما برنامه و آمادگی برای استفاده از این نیرو و ظرفیت دارید؟
ملکوتی‌تبار: خوشبختانه ارتباط ما با فرهنگیان و نخبگان افغانستانی در خراسان رضوی خیلی خوب است، ارتباطات و نشست‌های مشترک خوبی داریم و رفت و آمدهای خوبی انجام می‌گیرد، عزیزان مهاجر اگر کمکی بخواهند کمک می‌کنیم و اگر جمهوری اسلامی ایران برنامه‌ای داشته باشد به خوبی از ظرفیت فرهنگی آنان استفاده می‌کنیم.
گرچه باید بیش از این به ظرفیت فرهنگی مهاجرین توجه کرد اما تا امروز هم تعامل‌های خوبی میان ما و قشر فرهنگی افغانستانی در شمال شرق کشور و به‌ویژه مشهد صورت گرفته است.
ببینید، ما نمایشگاه قرآن کریم که در ماه رمضان برگزار شد 15 غرفه ویژه مهاجرین افغانستانی داشتیم و این یک نمونه است که نشان می‌دهد هم ظرفیت بالایی در مهاجرین وجود دارد و هم علاقه‌مندی خوبی در جمهوری اسلامی برای استفاده از این ظرفیت وجود دارد.
اما باز هم تأکید می‌کنم که مهاجرین اگر برنامه و طرح فرهنگی دارند، ما آمادگی همکاری و مشارکت با آنها را داریم.
فعالان حوزه سینمای ایران و افغانستان برای تعامل رغبتی ندارند
تسنیم: روز به روز شاهد شکوفایی روابط فرهنگیان و هنرمندان ایران و افغانستان هستیم اما شاید به دور از ذهن نباشد که بخش بزرگی از این روابط به حوزه شعر و ادب اختصاص یافته، چرا این حوزه موفق بوده و در مقابل سینما و مستند و بسیاری از بخش‌های ادبی و هنری هنوز نتوانسته‌اند آنطور که انتظار می‌رود موفق باشند؟
ملکوتی‌تبار: ببینید آن چیزی که مسلم هست در مورد مسائل فرهنگی ایران یک پای این قضیه بوده و تعامل دو سویه نیازمند تشنگی و اشتتیاق در دو کشور است، باید افراد مشتاقِ دغدغه‌مند و دلسوز در دو طرف به دنبال کار و طرح مشترک باشند، در زمینه شعر و ادب این ظرفیت به وفور وجود دارد، در حوزه شعر و ادب علاقه‌مند و دغدغه‌مند بسیار وجود دارد اما در حوزه سینما و مستند نه و در یکی از دو طرف اشتیاق لازمه وجود نداشته تا این کار شکل بگیرد.
این قول این را می دهم که دو طرف ایرانی و افغانستانی در حوزه‌هایی که فعالیت‌های کمرنگ‌تری داشته اند پای کار بیایند و شروع کنند، ما هم آمادگی حمایت از آنها را داریم.
گفت‌وگو: ف. حمزه‌ای
انتهای پیام/.
