رادیوهای قدیمی‌ام در انتظار ثبت "گینس" است/ به هر یک از فرزندانم "یک رادیو" به ارث می‌رسد؛ امیدوارم راهم را ادامه دهند

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، آن زمان که هنوز خبری از تلویزیون نبود؛ مردم برای آگاهی از اتفاقات پیرامون کشور و دنیا از رادیو استفاده می‌کردند، البته رادیو آن زمان فراگیر نبود و شاید بیشتر افراد مانند خان‌ها در منازل‌شان رادیو داشتند؛ بعدها که رادیو فراگیر شد همه یک رادیو که با لامپ کار می‌کرد در دکان یا خانه‌شان داشتند اما امروز کمتر به این تکنولوژی توجه می‌شود.

سید مهدی رضوانی یکی از افراد اهل‌دل است که تمام رادیوهایی که مردم خاطرات زیادی با آن دارند را در خانه‌اش نگهداری کرده و شاید خودش هم تصورش را نمی‌کرد روزی مجموعه‌اش به جایی برسد که نماینده گینس تقاضای ثبت آن را داشته باشد. مجموعه‌ای شامل 300 رادیو و 100 تلویزیون و ضبط و گرام که هرکدام برای خود دنیایی از خاطرات هستند و امروز در منزل رضوانی به‌عنوان مجموعه‌ای گران قیمت نگهداری می‌شود.  

علاقه به رادیو از کودکی

رضوانی‌خراسانی اظهار داشت: از کودکی به رادیو علاقه داشتم و از نوجوانی وارد حرفه تعمیر رادیو شدم و جمع‌آوری را از همان زمان شروع کردم و امروز که 60 سال از آن زمان می‌گذرد هنوز هم عاشق جمع‌آوری رادیو هستم.

وی افزود: نخستین رادیویی که خریدم، رادیویی با مارک "آندریا" بود که از نخستین رادیوهای ساخت آمریکاست که اگر کارخانه آمریکایی بداند من چنین رادیویی دارم شاید هم وزنش طلا به من بدهد چراکه این رادیو 100 سال قدمت دارد. در حال حاضر در خیابان آخوندخراسانی مغازه تعمیر و فروش رادیو و گرام دارم و در مجموعه‌ام بیش از 250 رادیو وجود دارد که اکثراً ساخت کشور آلمان است اما رادیوهایی از کشورهای آمریکا و انگلیس نیز به چشم می‌خورد.

رضوانی‌خراسانی تصریح کرد: در هر شهرستانی که متوجه شدم رادیویی قدیمی وجود دارد و قابل فروش است؛ خودم را برای خرید به آنجا رساندم، من از کودکی عاشق رادیو بودم، در خیابان آخوندخراسانی که مغازه دارم اکثراً عتیقه فروش هستند و گاهی مردم برای من عتیقه می‌آورند اما من فقط رادیو و گرام و لوازم صوتی قدیمی مانند ضبط‌های ریل که قبل از کاست بوده خریداری می‌کنم.

وی با بیان این مطلب که نخستین رادیویی که در مجموعه‌ام وجود دارد به نام آندریا مشتری تا 10 میلیون پیشنهاد داد اما من قبول نکردم چون یکی از بهترین یادگاری‌های دوران نوجوانی و جوانی‌ام است و بیشتر از 60 سال است که با آن زندگی کرده‌ام، افزود: با توجه به حجم و فضایی که لوازم صوتی اشغال می‌کند به مکان بزرگتری نیاز دارم اما با توجه به اینکه مجموعه‌ام در منزل است، سعی کرده‌ام لوازم را هر طور شده در یک مکان نگهداری کنم.

این مجموعه‌دار عنوان کرد: البته اگر شهرداری و میراث فرهنگی مکانی را در اختیار من و دیگر مجموعه‌داران قرار دهند که از نظر امنیتی نیز تضمین شده باشد، خیلی علاقه دارم این رادیوها را که برای تک تک مردم خاطره است را در معرض دید عموم به نمایش بگذارم. در عین حال درب منزل من به روی تمامی علاقمندان و عاشقان به رادیو باز است شاید باورتان نشود اما بارها شاهد حضور افرادی بوده‌ام که با دیدن این رادیوها اشک ریخته‌اند چراکه به یاد خاطرات گذشته خود می‌افتند و خاطرات‌شان در لابهلای قفسه‌های رادیو تداعی می‌شود.

تمامی رادیوهایم سالم هستند

وی گفت: تمامی رادیوهایی که در مجموعه‌ام وجود دارد کار می‌کنند و گاهی پیرمردها می‌آیند و برای‌شان رادیو روشن می‌کنم و عده‌ای نیز با دیدن رادیوها می‌گویند از این مدل رادیو داشتیم؛ دادیم به نان خشکی و یا سمساری، چراکه ارزش و قدر این رادیوها را خیلی‌ها نمی‌دانند. من تاکنون نمایشگاه نداشته‌ام اما افراد زیادی برای تماشای مجموعه‌ام سر می‌زنند. اگر سازمانی پیدا شود مانند صداوسیما، شهرداری و میراث فرهنگی و غیره و مکانی تحت نظارت خودم در اختیارم قرار دهند حتماً نمایشگاهی دایر خواهم کرد و مجموعه‌ام را در معرض نمایش قرار می‌دهم.

 رضوانی در لابه لای رادیوهای قدیمی و گرام‌های متنوعی که در زیرزمین خانه‌اش چیده است تلویزیون‌های قدیمی‌اش را نیز نشان می‌دهد و در ادامه افزود: نخستین مدل تلویزیونی که در دنیا ساخته شده در مجموعه من وجود دارد، به نام "فیلیپس" است. با وجود اینکه رادیوهای زیادی دارم و از طرفی گنجایش جمع‌آوری رادیوهای بیشتری ندارم اما هنوز هم تشنه جمع‌آوری هستم و هرجا رادیویی می‌بینم خریداری می‌کنم.

بازدید نماینده گینس از مجموعه رادیو

تنها مجموعه‌دار رادیو کشور خاطرنشان کرد: خداروشکر از تمام مدل رادیوها یک نمونه در مجموعه‌ام دارم؛ رادیویی دارم از جنگ جهانی دوم به نام بوش جنگی و اکثر مارک‌هایی که دارم شناسنامه‌دار هستند. متاسفانه هنوز مجموعه‌ام جایی ثبت نشده البته خودم نیز تاکنون اقدامی در این راستا نداشته‌ام. تنها سال گذشته نماینده گینس برای بازدید از مجموعه‌ام آمد و در مراحل انجام است البته باید مبلغی را واریز کنیم تا در کتاب گینس ثبت شود.

رضوانی با بیان این‌که بازسازی ‌لوازم قدیمی را خیلی دوست دارم و اکثر رادیوها، گرام و حتی ضبط‌های قدیمی که خراب شده و نیاز به تعمیر دارند را حتی اگر لوازم آن موجود نباشد، با هر لوازمی که بتوانم بازسازی می‌کنم، گفت: رادیوهایی که در مجموعه من موجود است، از 300 هزار تومان تا 15 میلیون و شاید بیشتر قیمت دارند و افراد زیادی به‌ویژه گردشگران برای خرید مراجعه می‌کنند و علاقه زیادی به رادیوهای قدیمی دارند. نظیر مجموعه من در هیچ جای دنیا وجود ندارد البته یکی دو مجموعه‌دار رادیو هستند اما رادیوهایشان مانند مجموعه من مرتب و شناسنامه‌دار نیست.

وی خاطرنشان کرد: از 50 سال پیش دیگر این مدل رادیوها در جهان تولید نشده و هرآنچه در مجموعه من موجود مربوط به 50 سال قبل به پایین است. اکثر رادیوهای من 80 تا 100 سال قدمت دارند. حتی رادیوگرام و مونوگرام‌هایی دارم که کمتر کسی نظیر آن‌ها را در دنیا دارد. زمانی که از تهران به مشهد نقل مکان کردیم، چهار کامیون برای مجموعه‌ام کرایه کردم و با کلی بسته بندی آنها را به مشهد منتقل کردم.

رادیوگرام‌های مبله یکی دیگر از انواع رادیوها و گرام‌هایی بود که در مجموعه رضوانی خودنمایی می‌کرد؛ رادیوگرام‌های مبله‌ای که قدمتی 70 تا 80 ساله داشتند و اکثر آن‌ها به اندازه‌ای نو هستند که گویی حتی یکبار هم استفاده نشده‌اند؛ رادیو گرام‌هایی که اکنون 10 تا 12 میلیون مشتری دارند.

امیدوارم ورثه‌ام راهم را ادامه بدهند

رضوانی‌خراسانی بیان کرد: تا زنده‌ام خودم بالای سر مجموعه‌ام هستم و بعد از مرگم نیز امیدوارم ورثه‌ام راهم را ادامه دهند. البته نماینده گینس می‌گفت برنامه‌ای داشته باش و این مجموعه را طوری حفظ کن که باقیات الصالحاتی برای آخرتت باشد، هنوز نمی‌دانم برای ماندگاری این مجموعه بعد از فوتم چه کنم اما اگر شهرداری و میراث مکانی در اختیار من قرار دهند حتماً در قالب نمایشگاه و یا موزه رادیو به نمایش می‌گذارم. ‌چند سال گذشته در احمدآباد چند تلویزیون گذاشتند که اصلاً قدمتی نداشت؛ ‌مردم همه برای تماشای آنها وقت می‌گذاشتند، تلویزیون‌هایی که مربوط به بعد انقلاب بود اما مجموعه من قدمتی دیرینه و تاریخی دارد که مردم زیادی با آن‌ها خاطره دارند.

وی با بیان این‌که وصیت کرده‌ام به هرکدام از فرزندانم یک رادیو بعد از فوتم به ارث برسد، افزود: 5 فرزند پسر و 2 دختر دارم، البته پسرانم در کارهای فنی مشغول به فعالیت هستند و علاقه زیادی به مجموعه من دارند. حاضرم با همکاری میراث‌فرهنگی بخشی از رادیوهای مجموعه‌ام را به نمایش بگذارم چراکه افراد زیادی می‌آیند و با حسرت رادیوها را نگاه می‌کنند و بارها اشک پیرمردها و پیرزن‌های زیادی را دیده‌ام که یاد خاطرات جوانی خود می‌افتند.

تنها مجموعه‌دار رادیو کشور گفت: گاهی رادیو برای تعمیر می‌آورند که یادگار پدرانشان است و یا رادیویی را تعمیر و بازسازی کردم که 3 پشت گشته بود، عده‌ای حاضرند هر مبلغی را بپردازند تا رادیو یا گرام یادگار اجدادی‌شان مثل روز اول کار کند، با وجود اینکه لامپ هر رادیو 200 هزار تومان است اما در مقابل نیز افرادی هم هستند که ارزش این یادگاری‌ها را نمی‌دانند.

رضوانی با اشاره به اینکه در ‌خراسان تعمیرکار رادیوهای قدیمی نداریم و از تمام شهرستان‌ها‌ برای تعمیر به من مراجعه می‌کنند، اظهار داشت: به سندیکا پیشنهاد دادم که از علاقه‌مندان به یادگیری تعمیرات رادیوهای قدیمی ثبت‌نام به‌عمل بیاورند تا من به آن‌ها اندوخته‌هایم را آموزش بدهم اما هیچ همکاری با من نکردند؛ یکی از دغدغه‌هایم این است که 60 سال تجربه کاری‌ام را در اختیار جوانان و نوجوانان علاقه‌مند قرار دهم اما تاکنون هیچ ارگانی با من همکاری نداشته است.

گفت‌وگو از مرجان شریعت، عکس از جعفر کبوتری

انتهای پیام/