روایت تجربهای متفاوت از زندگی در کویر در ورزنه+فیلم و تصاویر
کویر خود روایت مستندی از زندگی است روزهایی که در کنار مناظر شگفتانگیز گرمای طاقتفرسا دارد و شبهایی که علاوه بر سکوت، آسمانی شفاف از ستارهها را به اکران تماشاگرانش درمیآورد و ورزنه همچون نگینی در دل این کویر میدرخشد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، از اصفهان که به سمت شرق حرکت میکنید همین که آخرین خانهها و کارخانهها را پشت سر میگذارید، کویر آغاز میشود حال بستگی به حال مسافر دارد که شگفتی کویر را از همان ابتدا درک کند یا 20 کیلومتر بعدتر در روستاهای کوچک با خانههای یک طبقه که عموماً ساکنانی سالخورده دارد.
بهراستی کویر خود روایت مستندی از زندگی است، روزهایی که در کنار مناظر شگفتانگیز گرمای طاقتفرسا دارد و شبهایی که علاوه بر سکوت، آسمانی شفاف از ستارهها را به اکران تماشاگرانش درمیآورد و البته در کنار آن آرامش و سختیهای کویرگردی، فراز و فرودهای زندگی خود را نمایان میکند.
شهر ورزنه در فاصله 105 کیلومتری جنوب خاوری شهر اصفهان و نزدیکترین سکونتگاه به تالاب گاوخونی است که حدود 30 کیلومتر با آن فاصله دارد اما تاریخ در این شهر کویری موج میزند که دست در دست یکدیگر از کوچه پس کوچههای این شهر تاریخی و زیبای خدا عبور میکنیم.
پس از عبور از کنار گلزار شهدای شهر ورزنه به سه راه میرسید به سمت راست که منحرف شوی وارد جاده تپه ماسهها شدهاید که در افق دورتان پیداست و پس از طی حدود 100 متر تابلو آسیاب شتر را میبینید و به سمت چپ منحرف شوید به آسیاب شتر میرسید که اولین آسیاب شتر احیا شده در ایران است که برای افرادی که میخواهند با زندگی پیشینیان خود آشنا شوند بسیار جذاب است و انسان را عصرهای گذشته و خاطرات شهرهای قدیم میبرد.
از آسیاب شتر که مسیر را ادامه دهید به سه راه میرسید سه راهی دوم سمت چپ شما را به امامزاده هدایت میکند و درصورتیکه نیاز به استراحت و به جای آوردن فریضه نماز هستید مکان خوبی است و پس از طی حدود دو کیلومتر مسیر به آن میرسید.
پس از طی حدود 100 متر از سه راهی امامزاده سمت چپ شما ساختمان گاوگرد را مشاهده میکنید که این جاذبه نیز برای اولین بار در ایران احیا شده است و توسط یک گاو و تعدادی کوزه که به چرخی بسته شده است آب از زمین استخراج میشود و یادآور روزی است که هنوز موتور دیزل و الکتربرقی نبود و به این ترتیب پیشینیان ما با چرخ و نیروی گاو آب را از زمین استحصال و در شرایط سخت و بیابانی به حیات خود ادامه میدادند.
حدود 200 متر که از ایستگاه گاو گرد حرکت کردید به تابلو گاو چاه میرسید که در سمت چپ مسیر قرار دارد و بسیار جذاب است و نکته جالب آن این است که گاوی را طی 6 ماه تربیت کردهاند که در یک سطح شیبدار حرکت میکند و آب از زمین استخراج میکند و نیروی محرک و فرمان پذیر این گاو موسیقی محلی است که شخص گاوران با خواندن ابیاتی و مکثی که میکند برای گاو این معنی را میدهد که دلو از آب پرشده است و حرکت کن و امتحان کنید اگر شخص دیگری به جای گاوران قرار گیرد یا اشعاری غیر از محلی دشتی خوانده شود گاو حرکت نمیکند.
تپههای ماسهای که بعضاً از آن بهعنوان کویر ورزنه یا رمل یا شنهای روان نیز یاد میشود پس از طی حدود 10 کیلومتر از شهر ورزنه به سمت مسیر جرقویه شیراز در سمت چپ جاده قابل مشاهده هستند و سازههای قوسی آهنی سایت تفریحی واحه را نیز از جاده میتوان دید پس از دیدن تابلو تپههای ماسهای به سمت چپ منحرف شوید و اگر جاده را ادامه دهید تا پای ماسهها را با خودرو میتوانید بروید.
اگر از شلوغی و سروصدا خوشتان نمیآید و فقط میخواهید طبیعت بکر و بدون سروصدا و ماشین را تجربه کنید باید به دل کویر بزنید و از آدمها دور شوید و اگر فصل معتدل است کفشها را از پا درآورید و به زمین وصل شوید و انرژی منفی را به زمین بدهید و از زمین انرژی مثبت کسب کنید و یا از بر ای رفتن به محیطی خلوت و بکر از راهنمای محلی کمک بخواهید.
اگر دوستدارید از تفریحات سالم و هیجانی کویر مانند شترسواری، موتورسواری، ماشینسواری با ماشینهای آفرود لحظات هیجانی را خلق کنید از این خدمات که معمولاً در ایام نوروز و روزهای جمعه موجود هست لذت ببرید اگر هم حس کنجکاویتان گل کرده و میخواهید پرواز بر فراز ماسهها را تجربه کنید میتوانید با پرداخت هزینهای با پاراموتور همراه با خلبان پرواز کنید که به شرایط جوی هم بستگی دارد.
مسیر ماسه را که در جاده آسفالت بهاندازه حدود 25 کیلومتر ادامه دهید بعد از روستای دستجرد جرقویه سمت راست ساختمان چهارایوانه بلندی را خواهید دید که بر فراز تپهای در کنار چشمه همیشه جوشان خودنمایی میکند که بهنوعی معبد آناهیتا هم میتوان گفت و متعلق به قبل از اسلام و عصر ساسانیان هست و در محل چشمه در یک محل خاص جوشش ماسه را زیر آب ملاحظه خواهید کرد که بسیار زیباست و برای پیدا کردن آن باید از اهالی محلی بپرسید یا راهنما داشته باشید.
اما این همه داشتههای کویر نیست، به ورزنه که پا میگذارید، هر صحنه و گوشه این روستای تاریخی خودنمایی از حس مطلوب و زندگی است که بهترین زمان سفر به این بهشت کویری ایران از پاییز تا اردیبهشتماه است.
گزارش از زینب کلانتری
انتهای پیام/