وادی السلام ثانی اصفهان نگارخانهای از عالمان اسلام
تخت فولاد سرزمینی مقدس و منظومهای ارزشمند از قبور اندیشمندان تاریخ پر افتخار اسلام و ایران است یکی از علمای مدفون در وادی السلام ثانی حاج میرزا زینالعابدین خوانساری چهارسویی است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، حاج میرزا زینالعابدین خوانساری چهارسویی از بزرگان علما و فقها و ادبا قرن سیزدهم هجری است که در فقه، اصول، رجال، حدیث، تفسیر و علوم عقلی و علم کلام متبحر بوده است.
وی از محضر فقیهان و حکیمان بزرگی استفاده کرد و از سوی برخی از مشاهیر علمای امامیه به دریافت اجازههای اجتهاد و روایت نیز نائل گشت و آثار گرانقدری در دانشهای گوناگون مانند فقه، اصول، حدیث، رجال، تفسیر و کلام به یادگار گذاشت.
همچنین وی در شعر نیز صاحب طبع عالی بوده و اشعار بسیاری که نشان دهنده مقام شامخ او در ادبیات فارسی و عربی است بر جای مانده است.
مقام علمی و زعامت و رهبری دینی
وی از مراجع تقلید در اصفهان و دارای کرسی تدریس و زعامت دینی در این شهر بوده است. علاوه بر مقام علمی از قدس و تقوی نیز برخوردار بود. او را دانشمندی زاهد، عابد و صاحب کرامات به شمار آوردهاند. مردم اصفهان به پرهیزکاری و کرامت او اعتقاد داشته و میگویند حتی یهود و نصاری در مشکلات امور خود برای وی نذورات میآوردند.
آیتالله آخوند ملا عبدالکریم گزی در تذکره القبور، مرحوم حاج میرزا زین العابدین خوانساری چهارسویی را چنین ستوده است: «این بزرگوار از کسانی است که مردم کمال اعتقاد و اخلاص به او داشته بلکه فعلاً بر سر قبر او استمداد میجویند و از خداوند حاجت میخواهند و به تجربه رسیده بود که نذر ایشان زود اثر میبخشیده و نذورات برای او می آورند».
مرحوم علامه حاج سید محمدعلی روضاتی درباره جد گرامیاش مینویسد «علامه مقدس عظیمالشأن حجتالاسلام آقای حاج میرزا زینالعابدین موسوی خوانساری اصفهانی عالمی پرهیزکار و مجتهدی عالی مقام از بزرگان علما و مقدسین عصر خود در اصفهان بودهاند. خواص و عوام را درباره آن مرحوم عقیدتی خالص و در مشکلات امور از روح مقدسش استمداد میکنند».
خط زیبا و کتابت کتب علمی
حاج میرزا زین العابدین علاوه بر ترویج احکام شرعی و تدریس علوم و معارف دینی و ارشاد بندگان و نیز تألیف و تصنیف آثار، با خط خوش و بسیار شیرین و پختهای که مانند دیگر آبا و خاندانش داشت، استنساخ نیز میکرده است.
سرانجام حاج میرزا زینالعابدین موسوی خوانساری اصفهانی در هنگام طلوع فجر روز نهم جمادی الآخر سال 1275 قمری در سن 85 سالگی درگذشت و به امر فرزند والاتبارش آیتالله صاحب روضات در میان جمعیت انبوه و شیون مردم در تخت فولاد در تکیه مادرشاهزاده با تجلیل و عظمت به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/