​تاثیر نماز بر کاهش آسیب‌های اجتماعی

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم به نقل از مهر، شاید برای برخی این  پرسش وجود داشته باشد که چه رابطه ای بین نماز و آسیب های اجتماعی وجود داشته و نماز چگونه و با چه ساز و کاری می تواند بر کاهش و تقلیل بزه کاری و ناهنجاری ها و انحرافات اخلاقی که موجب پدید آمدن آسیب های اجتماعی می شود، گردد؟

برای پاسخ به این سوال می بایستی به توصیف و تحلیل ارتباطات انسان در چهار محور ارتباط با خدا، با خود، با همنوع و با محیط پرداخت و در پایان به نقش تاثیر گذار نماز و چگونگی این فرآیند بر کاهش آسیب های اجتماعی اشاره نمود.

همانطور که واضح و مبرهن است منشا تمام انحرافات و کجروی ها و علت تمام نابسامانیها در آسیب دیدن ارتباط نوع اول یعنی ارتباط انسان با خالق هستی است زمانی که رابطه ی انسان به هر دلیلی با خداوند قطع گردد، اینجا نقطه ی آغاز انحراف و سقوط بوده و همین عامل باعث آسیب دیدن دیگر محورهای ارتباطی می شود.

فردی که به دلیل غفلت از یاد خدا، حب دنیا، آرزوهای زیاد، فراموشی مرگ، خود پرستی، خود برتر بینی، غرور و خودخواهی و... از ارتباط با خدای خود محروم گردید به طریق اولی به ارتباط خود با دیگران و با محیط پیرامون آسیب زده و شاهد بروز انواع نابهنجاریها در حوزه ی فردی و اجتماعی خواهیم بود.

حال با عنایت به وقوع این نابسامانی و تحلیل عامل وقوع و آشنایی شدن کامل با ریشه ی انحرافات نوبت به مرحله ی مواجه و مقابله با آنها می رسد، به نظر شما کدامیک از دستورات خداوند می تواند به تنهایی ارتباطات آسیب دیده چهارگانه انسان را سامان داده و بهبود بخشد و او را از بحران پیش رو نجات دهد؟ با عنایت به آیات قرآنی و تاکید اهل بیت علیهم السلام تنها فریضه ای که می تواند در این شرایط به کمک انسان آمده و او را از منجلاب خود ساخته رهایی بخشد اقامه نماز است. می پرسید با چه ساز و کاری؟

در پایان به عنوان نمونه برخی موارد از حالات کسی که نماز کارآمد را به جا آورده است را بیان می کنیم تا به صورت عملی به نقش بی نظیر و تاثیرگذار نماز در کاهش آسیب های اجتماعی پی ببریم.

نماز انسان را در محور ارتباط با خدا از قید شرکت جلی و خفی می رهاند(ایاک نعبد) و با درک عظمت او، دیگر در زندگی به بن بست نمی رسد(ایاک نستعین) در محور ارتباط با خود بندگی را شغل خود می داند (ایاک نعبد) و فقر ذاتی خود را در برابر صمدا نیت او فراموش نخواهد کرد(الله الصمد).

در محور ارتباط با همنوعان «اگر از مسلمانان باشد خود را فردی از آنها دانسته و با آنها همراه خواهد شد و از آنان جدا نمی گردد(ایاک نعبد - نستعین) و از صمیم قلب به خیر خواهی برای آنان می پردازد( اهد نا الصراط المستقیم)» و اگر از کافران باشند از آنها دور شده و گمراهی آنان را اعلام می دارد و از خدا می خواهد که به هیچ وجه از آنان نباشند( غیر المغضوب علیهم و لا الضالین).

در محور ارتباط با محیط، موجودات را آیات پروردگار دیده و تمام زیبایی های را به خدا راجع میبیند و دست خدا را درتدبیر عالم به وضوح می نگرد (الحمد الله رب العالمین) بدینسان نماز آگاهانه، خالصانه و عاشقانه می تواند باعث جلوگیری، درمان و کاهش آسیب های اجتماعی گردد.

امروزه اگر به دیده ی انصاف بنگریم و آسیب های اجتماعی را واکاوی نمائیم به این نتیجه ی مملوس دست خواهیم یافت که تمام گرفتاریها ی بشر بر اثر آسیب دیدن این چهار محور ارتباطی می باشد. کمی به برخورد انسان امروزی با همنوعان نگاهی داشته باشیم آمارهای خشونت، پرخاشگری، قتل، سرقت، و انواع جرائم ضد بشری همه حاکی از این است که ارتباط انسان با همنوع خود بسیار آسیب دیده و نگران کننده است. امار بالای خودکشی، اعتیاد و استرس و اضطراب، اختلالات روانی و ... مبین این است که ارتباط انسان با خودش نیز بهم ریخته و نابسامان است. 

خشکاندن چاه ها و قنات ها، سدهای بی رویه، از بین بردن گونه های جانوری، آتش زدن جنگل ها و قطع درختان، و صدها نمونه از این دست نشان دهنده آنست که ارتباط انسان با محیط پیرامون خود نیز بسیار آشفته و نگران کننده است این تنها بخشی از آسیب های اجتماعی است که بر اثر قطع ارتباط با خالق هستی برای فرد و جامعه بوجود می آید که بایستی فکری عاجل و تصمیمی بزرگ برای جلوگیری از رشد فزاینده ی این آسیب ها در جامعه جهانی کرد.

دیگر بر کسی پوشیده نیست که هر چه رابطه ی ما با مادیات و دنیا بیشتر شده از آنطرف مشکلات و گرفتاری ها ما نیز افزون گشته است و تنها راه خلاصی از این ورطه ی خود ساخته، توجه عمیق به معنویات و عوامل ذکر و یاد خداست چرا که تنها با یاد خدا دل ها آرام گرفته و جامعه بشری به سمت کمال به حرکت در خواهد آمد.

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه‌ها