مدیران «سرمایه‌دار» نیاز امروز نهادهای قرآنی
بسیاری از نهادهای قرآنی کشور در طول سالیان پس از انقلاب اسلامی، سرمایه مناسبی را از حیث نیروی انسانی و مخاطبان بیرونی برای خود فراهم آورده‌اند، اما گاهی مدیرانی به پست این نهادها می‌خورند که «سرمایه‌دار» نیستند.
باشگاه خبرنگاران پویا ـ مهدی خدایی:
سابقه پرداختن به فعالیت‌های قرآنی منسجم در زمینه تلاوت، حفظ و سایر رشته‌های قرآنی در ایران، با کم و زیادش در حدود 50 سال است. در این مدت به غیر از جلسات متعدد مردمی، به خصوص پس از پیروزی انقلاب اسلامی ساختارهای متعددی در زمینه امور قرآنی شکل گرفته است که مهم‌ترین آنها به شرح ذیل است:
رادیو قرآن
سیمای قرآن و معارف
مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف
سازمان دارالقرآن الکریم
معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد
شورای عالی قرآن
مرکز چاپ و نشر قرآن جمهوری اسلامی ایران
کارگروه قرآن قرارگاه خاتم‌الاوصیاء
سازمان قرآن و عترت بسیج
شورای توسعه فرهنگ قرآنی
البته از انصاف به دور است که در کنار این ارگان‌های دولتی و حاکمیتی از مهم‌ترین نهادهای قرآنی مردمی که در مواردی دارای ثمرات بیشتری نیز هستند نامی نبریم، برخی از این نهادها عبارتند از:
مؤسسه جامعةالقرآن‌الکریم
مؤسسه بیت‌الاحزان حضرت زهرا(س)
مؤسسه مهد قرآن کریم
و...
از این مؤسسات هم که بگذریم، هستند اشخاصی که ابتکار و فعالیت‌های قائم به شخص آنها به تنهایی ثمراتی بیش از یک سازمان و نهاد برای فعالیت‌های قرآنی کشور داشته یا دارد. افرادی همچون حجت‌الاسلام محسن قرائتی، سیدمحسن خدام‌حسینی، سیدمهدی فاطمیان، احمدابوالقاسمی، غلامرضا شاه‌میوه، محمدمهدی بحرالعلوم، مسعود وکیل، مرحوم مولایی، مرحوم اوحدی، مرحوم مروت و بسیاری دیگر از استادان که حتما به خاطر نبردن نامشان مرا معذور خواهند داشت.
تمام این ساختارها و افراد، امروز و پس از گذشت قریب به 40 سال از استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران، هر یک دارای سرمایه‌هایی هستند که «مخاطبان بیرونی» و «کارشناسان شاغل» در این نهادها مهم‌ترین آنها هستند.
یکی از تغییراتی که هر از چندی در هر یک از این نهادها رخ می‌دهد تغییر مدیریت است که نه تنها ایرادی بر آن مترتب نیست بلکه می‌تواند دارای برکات و ثمراتی نیز باشد؛ اما مهم‌ترین شرط آن عبارت است از اینکه مدیر جدید با هدف حفظ و افزایش دو سرمایه مذکور در بند پیش، به گونه‌ای مدیریت کند که نقاط ضعف مرتفع و نقاط قوت موجود تقویت شود. یعنی اینکه مدیران در طول مدیریت خود به جای «سرمایه‌سوزی»، «سرمایه‌سازی» کنند. به این دلیل است که نگارنده معتقد است که مدیران قرآنی کشور باید رو بیاورند به «سرمایه‌داری».
در طول این سال‌ها که توفیق فعالیت رسانه‌ای در حوزه فعالیت‌های قرآنی را داشته‌ام، متأسفانه شاهد سرمایه‌سوزی‌های متعددی هستم و چه بسیار کارشناسانی که تنگ‌نظرانه به گوشه‌ای نهاده شدند و جایگزینی ناکارآمد آنها، سبب افول فعالیت‌ها در آن بخش شد.
یکی از این سرمایه‌سوزی‌ها که در طول یک سال اخیر رخ داد در رادیو قرآن رقم خورد و از آنجا که اغلب جامعه قرآنی در جریان آن قرار گرفتند، به عنوان شاهدی بر موضوع این یادداشت به آن می‌پردازم تا شاید فتح بابی برای پرداختن به موضوع سرمایه‌سوزی در سایر نهادهای قرآنی در نوشته‌های بعدی‌ام باشد.
بدون شک رادیو قرآن از حیث مخاطبان دائمی و کارشناسان شاغل، یکی از سرمایه‌دارترین نهادها و رسانه قرآنی کشور است. پس شخصی باید در آنجا مدیر باشد که بیش از هر چیز حفظ این سرمایه، وجهه همتش باشد.
این رادیو در سال 1362 با پخش چند ساعت برنامه در طول شبانه‌روز کار خود را آغاز کرد و در سال 1376 تبدیل به رادیویی 24 ساعته شد. رادیو قرآن نخستین رسانه تخصصی حوزه قرآن بود که کار خود را با یکی از جذاب‌ترین جلوه‌های قرآنی یعنی پخش تلاوت‌های مجلسی آغاز کرد.
در طول این سال‌ها حتی با ظهور شبکه‌های اجتماعی و بهره‌گیری فعالان این حوزه از این امکان جدید و فراگیر، هنوز هیچ چیز نتوانسته جایگاه مردمی رادیو قرآن را تضعیف کند.
حقیقتاً رادیو قرآن به واسطه شنیداری بودنش و تناسب این ویژگی با انتظار مخاطب در رابطه با انعکاس رسانه‌ای هنر تلاوت قرآن و همچنین در دسترس بودن امواج این رسانه برای عموم مردم در خانه، اتومبیل، محل کار، هنگام پیاده‌روی و... سبب شده است تا رسانه‌ای بی‌رقیب در زمینه جذب سرمایه اجتماعی باشد.
اما آنچه سبب ارتقای این رادیو به رسانه‌ای 24 ساعته و سراسری شد، بدون شک تلاش مستمر مدیران و کارشناسان آن است؛ افرادی که به مرور کارآزموده و با ذائقه مخاطبان رادیو قرآن آشنا شده‌اند؛ این نیروی انسانی سرمایه اصلی این رسانه است که فکر و تلاش و تجربه او می‌تواند ضامن حفظ مخاطبان آن باشد.
رادیو قرآن در شناخت ذائقه مخاطبان خود در اواخر دوران مدیریت محمدحسین محمدزاده مدیر اسبق این رسانه، تا جایی پیش رفت که اغلب مسابقات و محافل قرآنی مهم ملی و بین‌المللی را به صورت زنده پوشش می‌داد و از آنجا که درباره تلاوت قرآن و اناشید دینی، رساندن صدا مهم‌ترین خواسته مخاطب است و او را اقناع می‌کند، رادیو قرآن گوی سبقت را در جذب مخاطب از رقبای خود ربود.
اما متأسفانه سال گذشته با رفتن محمدزاده به سیمای قرآن و تغییر مدیریت در رادیو قرآن این رویه مورد علاقه مخاطب، در مسابقات سراسری اخیر که در زیباکنار گیلان برگزار شد توسط مدیر جدید و جوان رادیو قرآن وتو و در خلال برگزاری مسابقات، ناگهان پخش زنده این رسانه قطع شد.
عدم رضایت مخاطبان و کارشناسان رادیو قرآن از این تصمیم خلق‌الساعة به وضوح در این تصمیم برای ما مشهود بود و این تصمیمات سرمایه‌سوز تا جایی ادامه یافت که متأسفانه بدنه کارشناسی این نهاد قرآنی 34 ساله در مدت چند ماه از هم گسیخته و رادیو قرآن از پشتوانه کارشناسان با تجربه خود تهی شد.
اینک که سکان مدیریت این نهاد مهم قرآنی به دست یکی از سرمایه‌های قرآنی کشور سپرده شده است امیدواریم که احمد ابوالقاسمی علاوه بر حفظ خود به عنوان یک سرمایه، در رادیو قرآن نیز سرمایه‌داری کند و از دست‌رفته‌ها را به عرصه بازگرداند.
انتهای پیام/
