گفت‌وگوی کارشناسان افغان با تسنیم؛ چرا پس از پیروزی مجاهدین جنگ ادامه یافت؟ + فیلم
نسل امروز افغانستان همواره با این پرسش روبرو است که با وجود شکست رژیم کمونیستی و پیروزی مجاهدین چرا جنگ در افغانستان ادامه یافته و هنوز این کشور پس از سالها روی آرامش را به خود ندیده است.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم از کابل، تاریخ مرور می‌شود، زمان عبور می‌کند و این سوال برای نسل امروز و نسل‌های آینده‌ای که به چشم جنگ را ندیده‌اند و در بطن بسیاری از حوادث سیاسی نبوده‌اند این سوال مطرح می‌شود که چرا افغانستان در پس انقلاب‌ها و براندازی کودتاها و پیروزی‌ها هنوز روی آرامش را به خود ندیده؟
وقایعی چون کودتای هفت ثور 1357 و پیروزی مجاهدین در هشتم ثور 1371 و رویدادهایی از این دست که در اصل باید راهی برای عبور از نابسامانی‌ها می‌بود، اما نه تنها افغانستان آرام نشد بلکه این سوال مطرح است که چرا مجاهدین هم آگاه یا ناآگاه این راه را ادامه دادند؟
کودتا علیه داوودخان
«وحید مژده» از کارشناسان مسائل سیاسی میگوید: برای درک یک رویداد باید شرایط را بشناسیم، در زمان این رخداد آمریکا و روسیه در حال جنگ سرد بوده و دو قطب برای به دست آوردن قدرت در حال رقابت بودند چنانچه که شاهد جنگ ویتنام و جنگ کره بودیم که هر دو سبب گسیل نیروهای آمریکا به منطقه شدند و در افغانستان نیز شوروی و چین نیز حزب‌های طرفدار خود را برای نفوذ بیشتر تاسیس کردند که این موضوع همزمان با شکست آمریکا در ایران و انقلاب کمونیست‌ها در افغانستان بود.
پس از سرنگونی حکومت داوودخان در سال 1357 و روی کار آمدن حکومت‌های کمونیستی خلق به رهبری نور محمد ترکی آرامش، پایدار نشد، رهبران حکومت کمونیستی نیز دچار اختلافات داخلی شده و یکی پس از دیگری در نزاع‌های داخلی کمونیست‌ها سرنگون شدند تا اینکه حمله شوروی سابق به افغانستان اتفاق افتاد و برای مردم آرامش کیمیایی بود دست نیافتنی در آن سالها.
**گزارش ویدئویی خبرنگار تسنیم در کابل از کودتاها در افغانستان
حال سوال نسل امروز افغانستان این است که چرا جنگ در افغانستان ادامه پیدا کرد، این سوال را تنها از کسانی می‌توان پرسید که خود در آن ایام حضور داشتند، کسانی از نسل جهاد که از نزدیک شاهد اوضاع و اتفاقات بودند...
«فاضل دره‌صوفی» در پاسخ به این سوال میگوید: نخستین کاری که کودتاگران کمونیست در افغانستان انجام دادند، اقدام آنها برای دستگیری روحانیون و اساتید دانشگاه بوده و دلیلش هم این بود که آنها می‌دانستند قشر تحصیلکرده به طور یقین برای مردم آگاهی دهنده است، در آن زمان مردم هنوز آماده انقلاب نبودند و به پختگی لازم نرسیده بودند و نخبگان، علما و اساتید دانشگاه‌ها هر روز به قتل می‌رسیدند تا جایی که مردم تنها راه در انقلاب یافتند، بنابراین به رهبری تعدادی از شخصیت‌های برجسته که کمونیست‌ها هنوز موفق به دستگیری آنها نشده بودند، انقلاب کردند.
در تاریخ هشتم ثور (اردیبهشت) 1371 یک روز پس از سالروز کودتای کمونیستی این بار مجاهدین، حکومت کمونیستی نجیب‌الله را سرنگون و حکومت موقت را به رهبری صبغت‌الله مجددی تشکیل دادند.
شاید پس از 14 سال مقاومت و جنگیدن با کمونیست‌ها و از دست دادن بیش از یک میلیون شهید، پیروزی بر رژیم کمونیستی و شوروی سابق شیرین‌ترین پاداشی بود که مردم از آن بهره‌مند شدند.
فاضل دره‌صوفی در ادامه می‌افزاید : باید یادآور شوم که جهاد افغانستان با انقلاب اسلامی ایران همزمان شد و ایجاد کشور اسلامی دیگری در کنار جمهوری اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) برای استکبار که درک کرده بود اسلام تهدید جدی برای آنها خواهد بود و گسترش شعارها و نگاه انقلابی در میان مجاهدین و استفاده روزافزون از شعارهایی همچون «نه شرقی و نه غربی» سبب شد که غربی‌ها این موضوع را برنتابند و دست به کار تخریب این جریان بزنند، در این میان مجاهدین نیز به دلیل شرایط نامساعد و جنگکه نتوانسته بودند کادرهای علمی و متخصص و سیاست‌مداران زبده را تربیت کنند، نتوانستند راه را به درستی ادامه داده و همین سبب انحراف در جهاد افغانستان شد.
باز هم آرامش محقق نشد و صلح همچنان آرزوی دست‌نیافتنی برای مردم افغانستان شد...علت چیزی جز اختلافات داخلی میان گروه‌های جهادی نبود.
«سید حسن حسینی» از کارشناسان مسائل سیاسی در گفت‌وگو با تسنیم گفت: نفوذ بازمانده‌های رژیم کمونیستی که پس از شکست حکومت کمونیستی دیگر قدرتی نداشتند و استفاده سازمان‌های اطلاعاتی کشورهای غربی از این افراد به منظور دست‌یابی به اهداف مشخص و استفاده از ضعف مجاهدین در تربیت نیروهای متخصص سبب شد که این نیروها به مرور زمان به رهبران جهادی نزدیک شده و دامنه اختلافات را گسترش داده تا مجاهدین نتوانند به اتحاد دست یابند و این اقدامات سبب شروع جنگ‌های داخلی شد.
انتهای پیام/.
