بزرگراه انتقال تروریست‌ها از «چیترال» پاکستان تا «نورستان» افغانستان
به دلیل نبود پاسگاه‌های امنیتی و پلیس مرزی در مسیر جاده نیمروز و هلمند، تروریست‌ها در روز روشن سوار اتوبوس شده و وارد خاک افغانستان می‌شوند، مسیر ۹۰ کیلومتری «چیترال» پاکستان و «نورستان» افغانستان نیز بزرگراه بزرگی برای انتقال تروریست‌ها است.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم به نقل از «فاکسن یوز»، «جاوید کوهستانی» کارشناس مسائل سیاسی افغانستان از نبود تشکیلات کافی برای جلوگیری از ورود تروریست‌ها به خاک افغانستان خبر داد.
کوهستانی به «فاکس‌نیوز» با موضوع « چطور تروریسم گسترش می‌یابد»، گفت: تروریست‌ها سوار اتوبوس شده و به جایی که می‌خواهند می‌روند؛ به همین سادگی. اینها چیزهای ساده‌ای است که باید حل شود، این مردان جوان سلاحی همراه خود ندارند، بنابراین نیروهای امنیتی نمی‌توانند آنها را متوقف کنند، هم‌‌اکنون هیچ استراتژی برای احراز هویت و یا دستگیری آنان وجود ندارد.
وی اظهار داشت: اوایل هفته گذشته حدود 700 نفر مرد جوان در چند اتوبوس دیده شدند که به سمت شمال افغانستان سفر می‌کردند، این افراد هیچگونه مدارک شناسایی نداشته و گفته بودند که کارگر هستند و برای یافتن شغل آمده‌اند.
این کارشناس مسائل سیاسی یادآور شد: با وجود نبود مدارک هویتی، این افراد قادر بودند مسیر 480 کیلومتری ولایت ننگرهار از مرز پاکستان تا ننگرهار را طی کنند، پس از آن این افراد به کابل رفته و در نهایت به مزار شریف رفتند، بدون اینکه هیچ مقامی آنها را متوقف کند یا اتوبوس حامل آنها را مورد بررسی قرار دهد.
کوهستانی ادامه داد: با این وجود ماهیت تروریست بودن همه افراد مشخص نیست اما کارشناسان نظامی معتقدند وقتی تروریست‌ها به مقصد خود می‌رسند، سلاح‌های خود را از طریق حامیان محلی و یا سربازان ناراضی حکومت که پول گرفته‌اند، تهیه می‌کنند.
وی افزود: بسیاری معتقدند این تروریست‌ها از جاده نیمروز و هلمند که دست‌کم دارای 30 بزرگراه بیابانی به طول 190 کیلومتر دارد، استفاده می‌کنند، این مسیر نیروهای مرزی و ایست و بازرسی بسیار کمی داشته و در بعضی مناطق اصلا ندارد.
کوهستانی تصریح کرد: این مناطق از کابل بسیار دور هستندو حکومت مرکزی اینجا را فراموش کرده است، ما در مرز «رباط» نیز مشکل مشابه داریم.
این کارشناس مسائل سیاسی گفت: گذشته از این نیز مسیر 90 کیلومتری «چیترال» پاکستان و «نورستان» افغانستان نیز بزرگراه مهمی برای تحرک تروریست‌ها است که آزادانه در این مسیر حرکت می‌کنند.
به عقیده چندین تحلیلگر افغان، سیستم‌های اطلاعاتی و ردیابی در رابطه با جلوگیری از حرکت تروریست‌ها بسیار ناکارآمد است.
«بلال سروری» خبرنگار افغان معتقد است: برای مدتی اداره امنیت ملی فاقد رهبری استراتژیک بود که معمولا منجر به فقدان اطلاعات به موقع می‌شود در حالی که امنیت ملی هنوز به عنوان نیروی قوی مطرح است، با این حال مخالفان مسلح دولت موفق شدند مناطق نفوذ خود را گسترش دهند.
کوهستانی در این رابطه گفت: سرمایه‌گذاری بسیار زیادی در زمینه آموزش‌های اطلاعاتی از سال 2003 تا پایان سال 2013 شده است و وزارت دفاع و اداره امنیت ملی افغانستان در عملیات مشترک ضد تروریستی نیز همکاری داشتند. در گذشته «اف. بی.آی» و «سی.آی.ای» و برخی دیگر از سازمان‌های اطلاعاتی به‌طور مشترک با نیروهای افغان کار کرده و در رابطه با مظنونان به تروریست و رهگیری تلفن مخالفان مسلح دولت، حتی در مناطق دور افتاده نیز به تبادل اطلاعات می‌پرداختند.
به گفته کوهستانی این همکاری‌های اطلاعاتی که به مدت یک دهه بسیار مفید بود در سال 2014 در پی تیره شدن روابط «حامد کرزی» رئیس جمهور سابق افغانستان و آمریکا متوقف شد.
انتهای پیام/.
