سیاست کشورهای مختلف در برابر محصولات تراریخته/آیا تراریخته‌ها به تامین غذا کمک می‌کنند؟

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم،مرکز پژوهشی آرا در گزارش راهبردی «محصولات تراریخته، ضرورت‌ها،چالش‌ها و راهکارها» که در اندیشکده سرآمد تدوین شده است به موضوعات مختلف پیرامون تراریخته پرداخته است. اندیشکده سرآمد در یکی از فصل‌های کتاب «نوع برخورد و تدابیر کشورهای دنیا با محصولات تراریخته» را مورد بررسی قرار داده که مشروح آن را در زیر می‌خوانید:

استفاده از محصولات تراریخته، تنها در 26 کشور (عموماً جهان سومی) مجاز است. در اروپا تاکنون حداقل 17 کشور اروپایی تولید محصولات دستکاری شده ژنتیکی را به‌طور کلی منع کرده­اند. واردات تراریخته­ها ازخارج اتحادیه هم حداکثر با 1% تراریختگی، و با زدن برچسب آزاد است. مصرف این محصولات پرخطر در روسیه طی یک دهه اخیر از 12 درصد به تنها 02/0 درصد رسیده­است.

سیاست کشورهای مختلف در برابر محصولات تراریخته

دولتمردان کشورهای مختلف بر اساس دیدگاه­ها، قابلیت و توان مدیریت خوداتکا و پایدار، سیاست­های متفاوتی در بهره­برداری و استفاده از این فناوری در پیش گرفته­اند. بعضی از کشورهای پیشرفته با رعایت استاندارهای قوی تنها به کار تحقیقاتی پرداخته و خصوصاً با به‌کارگیری اصل احتیاط در تولید، رهاسازی و مصرف محصولات غذایی و کشاورزی، محدودیت شدیدی قائل هستند و سلامت جامعه و محیط خود را بر منفعت اقتصادی چند شرکت بزرگ تولید­کننده ترجیح می‌دهند و تا روشن شدن حقایق بیشتر در خصوص این تکنولوژی فرصت قانونی به منظور کشت، تجاری‌سازی و یا مصرف ایجاد می­نمایند. اکثر این کشورها جزو کشورهای پیشرفته هستند که در تحقیق و توسعه آزمایشگاهی این فناوری سرآمد بوده، ولی در مصرف و کشت این محصولات به شدت احتیاط کرده و یا آن را ممنوع کرده­اند.

در سطح دوم کشورهایی هستند که تولید تجاری را جایز می­دانند. در این بین برخی این محصولات را با برچسب تراریخته به بازار ارائه می­دهند و برخی نیز به علت جلوگیری از جنبه روانی به هر شکلی از برچسب زدن ممانعت می­کنند. عمدتاً این کشورها با رویکرد اقتصادی و تحت حمایت مافیای پیچیده کمپانی­های غذا، دارو و محصولات کشاورزی هستند، ضمن اینکه این کمپانی­ها با اتصال خود به حاکمیت و نفوذ در دولت یا سازمان­های دولتی تصمیم گیرنده، از حمایت­های آن‌ها در دور زدن و لغو قوانین بازدارنده و ... بهره­مند می­شوند.

دسته سوم به‌علت نداشتن قانون لازم و باز بودن بازار مصرف یا زیرساخت­ها و نیازمندی­های اولیه برای تشخیص، ارزیابی و ...، ناچار به استفاده از این محصولات هستند.

جدول (2) کل سطح زیر­کشت محصولات تراریخته در کشورهای جهان از سال 1996 تا 2003] 36[

   39کشور پیشرفته اروپایی و آسیایی جهان نظیر کشورهایاتریش، سوئیس، آلمان،ژاپن، فرانسه، ایتالیا، ایرلند شمالی، صربستان، مجارستان، یونان، بلغارستان، لوکزامبورگ، هلند، روسیه، لهستان، اسلونی، کراوسی، نیوزلند و .... ، پس از دو دهه تجربه جهانی ناموفق، اقدام به ممنوعیت کشت، تولید و واردات محصولات تراریخته کرده­اند.حتی رژیم غاصب و اشغال‌گر حاکم بر فلسطین که در عرصه بیوتکنولوژی پیشرفته به شمار می‌رود، ممنوعیت مطلق واردات و تولید این محصولات را به مورد اجرا گذاشته است. برای رهاسازی یک محصول تراریخته در برزیل 11 وزارتخانه باید مجوز صادر کنند.در سال 2013 تقریبا 300 دانشمند بین­المللی طوماری امضا کردند که در آن گفته شده­بود هیچگونه اجماع علمی در مورد محصولات دستکاری­شده ژنتیک وجود ندارد و تعدادی از مطالعات نگرانی­های جدی ایجاد کرده­است.

با وجود آنکه واردات محصولات تراریخته در اتحادیه اروپا آزاد است، طبق قانون، این کشورها مختار هستند تا کشت این محصولات را درون خاک خود محدود یا ممنوع کنند، ضمن اینکه بیشتر محصولات تراریخته در کشورهای دنیا مصارف غیرخوراکی و یا غیرمستقیم دارند.

تراریخته‌ها در امریکا و کانادا

کشت این محصولات در امریکا و کانادا در اثر فشار سیاسی کمپانی­ها و جنایتکارانی مانند مونسانتو که بزرگترین تولید­کنندگان سلاح­های شیمیایی و بذرهای تراریخته هستند، آزاداست، البته مردم این کشورها به شدت در این مورد معترض هستند. 88 درصد از جمعیت مردم آلمان محصولات تراریخته را رد می‌کنند، این مفهومی ندارد جز بیان این حقیقت که وقتی خطرات  محصول نسبت به فواید آن بیشتر باشد، محصول را مصرف‌کنندگان مردود می‌دانند.

بنا­بر اعلام آکادمی پزشکی زیست محیطی ایالات متحده آمریکا (American Academy of Environmental Medicine(AAEM)، پزشکان کشور آمریکا موظف شده­اند که به مردم، جامعه پزشکی و بیماران خود در خصوص پرهیز از محصولات تغییر یافته ژنتیکی (GM)، آموزش­های لازم را ارائه کنند و نگرانی­های مرتبط با محصولات تغییر­یافته ژنتیکی و خطرات آن را برای سلامت مردم به اطلاع عموم برسانند. پزشکان یاد­شده خواستار مطالعات جدی بلند­مدت روی محصولات فوق و برچسب­گذاری آن‌ها شده­اند.

تراریخته‌ها و تنگناها زیست‌محیطی و پزشکی

بر مبنای مطالعات انجام گرفته در کشور آمریکا، ارتباط قوی و معنی­داری بین مصرف محصولات تغییریافته ژنتیکی و بروز بیماری­های مختلف تأیید شده­است. مقالات متعدد منتشرشده‌ی آکادمی پزشکی زیست محیطی کشورآمریکا (AAEM) نشان داده ­است بیماری­های مهمی در جامعه انسانی آمریکا از جمله عقیم­شدن، اختلال در سیستم ایمنی بدن، پیری زود­رس، اختلال در تولید هورمون انسولین و مشکلات در اندام­های اصلی بدن مانند دستگاه گوارش مرتبط با مصرف محصولات تغییریافته ژنتیکی است.

بر­اساس گزارش اخیر‌ رسپانسیبل تکنولوژی، دانشگاه­های آمریکایی به پزشکان این کشور هشدار داده‌اند که برای مداوای بیماران از نسخه‌های محصولات غیر تراریخته‌ای استفاده کنند. آن‌ها اعلام کرده‌اند در مطالعه دام‌ها علائمی از خسارت‌ اندام‌های معده‌ای و روده‌ای و اختلالات سیستم ایمنی دیده‌اند که با افزایش سن این آسیب‌ها بیشتر می‌شود و ناباروری در انسان‌ها را افزایش می‌دهد.

مطالعات انسانی نشان می‌دهد محصولات تراریخته می‌توانند با ایجاد مواد زاید در بدن انسان‌ منجر به اختلالات طولانی‌‌ مدت شوند. ژنی که به داخل سویای تراریخته تزریق می‌شود، می‌تواند واردDNA باکتری زنده داخل روده­های انسان شود، همچنین سموم حشره‌کشی که با ذرت تراریخته تولید می‌شود، در خون زنان باردار و کودکان متولدشده یافت شده­است.
بر اساس این گزارش،‌سلامت تعداد زیادی از افراد پس از معرفی محصولات تراریخته در سال 1996 به خطر افتاده­است. درصد آمریکایی‌های مبتلا به بیماری مزمن بعد از استفاده از محصولات تراریخته از 7 درصد به 13 درصد طی 9 سال رسید. حساسیت‌های غذایی سر به فلک کشیده و اختلالاتی نظیر اوتیسم، اختلالات گوارشی و دیگر مسائل به شدت افزایش یافته­است. اگرچه در این موارد پژوهش‌های کافی برای تأیید اینکه محصولات تراریخته صد درصد در این موارد مؤثر بوده، وجود ندارد، اما گروه پزشکان اعلام کرده‌اند نباید بیشتر از این منتظر ماند و برای محافظت از خود باید اقدام کرد، به‌ویژه این محافظت باید برای کودکان و مادران باردارکه بیش‌تر در معرض خطر هستند، افزایش یابد.

اتحادیه سلامت عمومی آمریکا و اتحادیه پرستاران آمریکا،از گروه‌های پزشکی هستند که استفاده از محصولات تراریخته گاوی را محکوم می‌کنند، چراکه شیر این گاوها مقدار زیادی هورمون (IGF-1) که نوعی ایمنوگلبولین مرتبط با ایجاد سرطان است، دارد.
این گزارش تأکید می‌کند،‌ کشت و کار محصولات تراریخته آلودگی زیست‌محیطی ایجاد می‌کند،‌ دانه و گرده‌های محصولات تراریخته می‌توانند تا فرسخ‌ها جابه‌جا شوند که این مسأله امکان تداخل ژنی را در محیط ایجاد می‌کند. گرده‌های محصولات تراریخته می‌توانند موجب گرمایشبیشتر کره زمین و افزایش مواد زاید ناسالم شوند که سلامتی نسل آینده را تهدید می‌کند. همچنین محصولات تراریخته باعث تضعیف وضعیت اقتصادی تولیدکنندگان محصولات ارگانیک و غیره تراریخته می­شود.
کشورهایی مانند آلمان و سوئیس کشت تجاری تراریخته را ممنوع کرده‌اند، اما بذر این محصولات را تولید و صادر می‌کنند، در این میان سؤالی پیش می‌آید که چرا هر دوی این کشورها که سطح زیر کشت وسیع ذرت دارند، بذرهای تراریخته خودشان را مورد استفاده داخلی قرار نمی‌دهند؟!

پس از انتشار تحقیقاتی که نشان می‌داد بذرهای دستکاری شده موجب تومورهای سرطانی می‌شود، دولت روسیه ورود بذرهای کمپانی مونسانتو به این کشور را ممنوع کرد و در آوریل2014 مدودف، ‌نخست‌وزیر روسیه، ممنوعیت ورود هرگونه محصولات دگرژن‌شده را اعلام کرد. افتخار روسیه این است که از طریق گسترش باغچه‌های خصوصی خانوادگی، موسوم به «داچا»، مردم چهل درصد محصولات غذایی مورد نیاز خویش را تأمین می‌کنند.

تراریخته‌ها کمکی برای تامین غذا می‌کنند؟

بر­اساس گزارش سازمان ملل و مراکز تحقیقاتی معتبر میزان تولید محصولات کشاورزی در جهان بیش از میزان مصرف کل جهان است و برای 14 میلیارد انسان غذای کافی وجود دارد، مشکل در تولید نیست،بلکه در درجه اول در توزیع ناعادلانه و سپس استفاده از روش­های غیر­علمی کشاورزی در کشورهای در حال توسعه و فقیر است. به گفته همین منابع، مشکل تولید و گرسنگی در جهان با توسعه کشت و صنعت محصولات و گیاهان تراریخته حل نمی­شودو کشورهای در حال توسعه نیازی به فناوری تراریخته برای رفع مشکل تولید ندارند، بلکه با روش­های نوین کشاورزی مبتنی بر دانش و فناوری افزایش محصول بدون دستکاری ژنی جبران خواهد شد.

شکل (8) محصولات تراریخته مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا

در ابتدا گفته می­شدتولید و مصرف فرآورده­های تراریخته به نفع محیط­زیست است؛ زیرا از سم کمتری در تولید آن‌ها استفاده می شود، اما بعد مشخص شد بعضی از این فرآورده­ها که ژن«‌BT‌»دارند و در برنج و برخی محصولات استفاده می‌شود، حتماً نیازمند استفاده از آفت­کش خاصی هستند. بنابراین شرکت­هایی که اطلاعات ژنتیکی این بذرها را در انحصار دارند در کنار فروش ژن­ها، این آفت­کش­ها را هم به میزان بالایی می­فروشند. این در حالی است که بررسی­ها نشان می­دهد آفت­کش مذکور دارای مضراتی است. کارشناسان معتقدند این آفت­کش می­تواند سرطان­زا باشد. 15 تا 20 سال بعد از کشف محصولات تراریخته کارشناسان اعلام کردند، محصولات مذکور سم بیشتری مصرف می­کنند و ادعای اولیه که محصولات تراریخته می­تواند سبب کم شدن مصرف سم و آفت­کش شود، دیگر اثبات شده نیست. بنابراین بر سر این موضوع که این اطلاعات ژنتیکی می‌تواند وارد محصولات غذایی شود بحث وجود دارد. همین بحث­ها باعث شدقوانین ملی در کشورها برای مصرف تراریخته­ها وضع و ایجاد شود.

مطالعه 4 ساله گسترده‌ی بانک جهانی، سازمان ملل و سایر مراکز بین المللی (پروژه IAASTD) درباره آیندهکشاورزی با همکاری 400 متخصص از 80 کشور جهان نشان می­دهد برای رفع گرسنگی در جهان مهندسی ژنتیک نقش اساسی ایفا نمی­کند و اشاره دارد که میزان تولید محصولات تراریخته بسیار متغیر است، حتی در مواردی کاهش تولید هم هست و ادامه می­دهد نگرانی مداومی در­باره ایمنی این محصولات وجود دارد. آقایباب واتسون، مسئول پروژه IAASTD در یک کنفرانس خبری در پاسخ به سؤال رفع گرسنگی در جهان با محصولات تراریخته پاسخ داد: خیر.

 مسئول دوم این گزارش هنس هرننیز در پاسخ به این سوال می­گوید: محصولات تراریخته تا­کنون نتوانسته­اند افزایش محصول در محصولات اصلی کشاورزی را تأیید کنند. من واقعا کاربرد مناسبی برای تراریخته­ها نه در حال و نه آینده نمی­بینم. من راه حل را جای دیگری می­بینم نه در بذر، به‌خصوص نه در تراریخته. حقیقتایناستکهماامروزهبرایبیشاز 14 میلیاردنفرمحصولکافیکشاورزیتولیدمی­کنیم،به‌خصوصدرکشورهایتوسعهیافته،کهتولیدمحصول بیشترازنیازاست. در کشورهای در حال توسعه تولید کم است، این به این مفهوم نیست که ما به تراریخته نیاز داریم، بلکه آن‌ها مشکلات فنی کشاورزی دارند و کشاورزان مهارت لازم برای کشاورزی علمی را ندارند.

گزارش IAASTD محصولات تراریخته را تأیید نمی­کند و راهبرد دیگری را برای تأمین غذای آینده جهان پیشنهاد می­کند. روش موسوم به agroecological کشاورزی علمی و پایدار با حفظ منابع و خاک، منطبق با طبیعت و سازگار با منطقه، مقابله با آفات به روش طبیعی و بیولوژیک غنی­سازی طبیعی خاک بدون نیاز به اضافه کردن مواد شیمیایی و استفاده از فناوری­های نوین ژنومیک و زیست فناوری موسوم به ( MAS)marker assisted selection برای توسعه گیاهانی با توانمندی­های بهتر و بدون هیچ خطری از خطرات تراریخته­ها است که روش تراریخته قادر به تولید آن نیست.

انتهای پیام/

خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها