«آستان جانان» و «بیداد» بازخوانی شدند / مشکاتیان جاودانه است

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شصت و سومین زادروز پرویز مشکاتیان(سرو آزاد موسیقی ایران )، عصر روز گذشته شنبه 23 اردیبهشت 1396 در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

این مراسم با استقبال علاقه‌مندان به موسیقی و هنرِ پرویز مشکاتیان همراه بود و سالن فرهنگسرا پس از باز شدنِ درهای ورود جایی برای نشستن نداشت. بسیاری از علاقه‌مندان در داخل سالن و ایستاده برنامه را دنبال کردند و بسیاری نیز مجبور شدند در فضای خارج از سالن و از طریق مانیتور برنامه را ببینند.

مهمترین بخش این مراسم اجرای گروه موسیقی «نهیب» به سرپرست محمدرضا بنایی بود. این گروه بخشی از ساخته‌های پرویز مشکاتیان را آماده‌ی اجرا کرده بود تا در این مراسم برخی از آثار ارزشمند او تکرار شوند.

گروه «نهیت» اجرایش را با گروه نوازی تنبک آغاز شد. ترکیبی، پنج ضربی، چهار ضربی، دو ضربی، تکنوازی و دو ضربی قطعه هایی بود که در این بخش اجرا شد. ایمان بهرامی، علی رضایی‌تبار، صبا صارمی، امیر عیسی‌پور و فاطمه فرهادی اعضای گروه تنبک‌نوازی بودند.

در ادامه جواد سعادت خواننده و معین طبایی نوازنده سنتور به جمع نوازندگان تنبک اضافه شدند تا آثاری از پرویز مشکاتیان را در آواز «بیات ترک» اجرا کنند. پیش در آمد «سرانداز» و چهار مضراب «سروناز» به همراه تصنیف «آستان جانان» در این بخش اجرا شد.

کلیپی از عکس‌های پرویز مشکاتیان در دوره‌های مختلف زندگی هنریش پخش شد تا علاقه‌مندان با فعالیت‌های هنری او آشنا شوند و یا با آثار او تجدید خاطره کنند. این کلیپ با قطعه‌ی «چکاد» از آلبوم «دستان» در دستگاه چهارگاه همراه بود.

در ادامه گروه «نهیب» این بار با ترکیب کامل نوازندگانش به روی صحنه آمد. اجرای آثاری در دستگاه «ماهور» با پیش درآمدی از سعید هرمزی آغاز شد و سپس ساز و آواز و در نهایت تصنیف «شب وصل» اجرا شد.

تنها سخنران این مراسم مهدی ستایشگر نوازنده سنتور و از یاران قدیمیِ پرویز مشکاتیان بود.

ستایشگر در سخنانش گفت: معیار زود میری و دیر میری برای هنرمند ثابت نیست. ابودالحسن صبا هم در پنجاه و چهارمین سال زندگی‌اش درگذشت اما تاثیر او در موسیقی ایرانی همیشه هست و «زرد ملیجه‌»ی او همواره در هنرستان‌های موسیقی و آموزشگاه‌ها اجرا می‌شود. همچنین پرویز مشکاتیان که همه با آثار او زندگی می‌کنند. به هر روی ثابت شده که هنرمند جاودانه است. زود میری و دیر میری ملاک و معیار نیست بلکه یادگارهایش برای مردمش ملاک است.

او ادامه داد: پرویز در لباس دوستی از هیچ کمکی به دیگران دریغ نمی‌کرد. در ضبط آلبوم «حال دل» که آهنگسازش من بودم حضور داشت و آنچه به ذهنش می‌رسید را بی‌منت و دلسوزانه به ما گوشزد می‌کرد.

ستایشگر در ادامه‌ی صحبت‌هایش چند بیتی از شاعران مختلف در وصف پرویز مشکاتیان خواند.

اجرای بیداد آخرین بخش برنامه بود. مقدمه، ساز و آواز(بیداد، بیات راجه، عشاق، قرچه، فرود به بیداد و شوشتری)، «سوز و گداز»، ادامه‌ی ساز و آواز(جمله دوم شوشتری، فرود به همایون) و تصنیف «یادباد» قطعه‌هایی بودند که در این بخش نواخته و خوانده شدند.

مراسم شصت و سومین زادروز سرو آزاد موسیقی ایران پرویز مشکاتیان به همت کانون موسیقی فرهنگسرای ازسباران برگزار شد.

انتهای پیام/