سؤالاتی درباره «شاه‌کشی»
«شاه‌کشی» پر از پرسش است، پرسش‌هایی که نویسنده، آن را به شکلی خاص طرح کرده و در ادامه قطره‌چکانی به هر کدام پاسخ می‌دهد.
خبرگزاری تسنیم - مهدی کرد فیروزجایی
«شاه‌کشی» عنوان رمانی است به قلم ابراهیم اکبری دیزگاه که انتشارات شهرستان ادب این روزها آن را در 253 صفحه منتشر و روانه بازار کرده است. این رمان روایت قصه جوانی است که می‌خواهد با نفوذ در مراسم جشن‌های 2500 در تخت جمشید شاه را ترور کند.
اساساً داستان‌هایی که دو نوع پرسش را برای مخاطب به وجود بیاورند دارای تعلیق کشنده برای او می‌شوند و مخاطب را تا پایان با خود همراه می‌کنند. اولین دسته از این پرسش‌ها باید هنگام مطالعه برای مخاطب به وجود آید: چرا این‌جوری شده؟ چرا شخصیت می‌خواهد این کار را انجام دهد؟ و ... هرگاه چنین پرسش‌هایی برای مخاطب به وجود آید مخاطب کتاب را با کنجکاوی و دقت بیشتری دنبال می‌کند تا به پاسخش برسد.
دومین پرسش این است: خوب بعد چه می‌شود؟ آیا شخصیت به هدفش می‌رسد؟ چه جوری می‌خواهد به هدفش برسد؟ و ... .
در این رمان هر دو نوع پرسش به طور جدی برای مخاطب به وجود می‌آید، مخاطب وقتی کتاب را شروع می‌کند که انصافاً شروعی جذاب و طوفانی دارد در همان صفحه اولش این پرسش برایش به وجود می‌آید که این جوان چرا می‌خواهد شاه را ترور کند؟ نویسنده پاسخ این پرسش خواننده را در یک سوم ابتدایی کتاب می‌دهد و معلوم می‌شود که پدر شخصیت داستان در ماجرای حمله نیروهای رژیم به فیضیه قم در سال 42 به شهادت می‌رسد و او می‌خواهد انتقام خون پدر را با کشتن شاه در جشن تخت‌جمشید بگیرد، از اینجا به بعد مخاطب درمی‌یابد که با یک داستان انتقام روبه‌روست و آن پرسش‌های دسته دوم جدی‌تر از پرسش‌های اول برایش مطرح می‌شود که خوب بعد چه می‌شود؟ آیا می‌تواند به هدفش برسد؟ آیا دستگیر نمی‌شود؟ کشته نمی‌شود؟ اصلاً چطور می‌خواهد به جشن نفوذ کند و خود را به شاه نزدیک کند؟
دیزگاه با حوصله و زیرکی خاص قطره‌چکانانه یکی پس از دیگری به پرسش‌ها مخاطب پاسخ می‌دهد و تا پایان کتاب وی را با اثرش همراه می‌کند.
انتهای پیام/
