«مادر قلب اتمی»؛ فیلمی نامنسجم، آشفته و با پیکرهای چاک چاک!
«مادر قلب اتمی» به هنگام داغی بازار مذاکرات هسته ای و متأثر از فضای ملتهب آن روزها ساخته شده و چون سازندگانش کوشیده اند با مضامین وقت این مذاکرات همگام باشند در پیکره چاک چاک قصه و فیلمنامه و ساختار نامنسجم و آشفته فیلم مسائلی را گنجانیده اند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، جبار آذین در گفتگو با سینماپرس اظهار کرد: بخشی از مضامین «مادر قلب اتمی» از جمله گرایش ها و تمایلات همجنسگرایانه شخصیت های اصلی فیلم و زیر سوأل بردن پاینبدی ایران اسلامی به داشتن حق تشکیلات هسته ای به رغم چندین مورد اصلاحیه همچنان پاشنه آشیل و یا چشم اسفندیار فیلم است.
وی ادامه داد: یکی از خروجی های ناصواب و غیرکارشناسی کمیته ویژه تعیین تکلیف فیلم های توقیفی سازمان سینمایی فیلم پر اشکال و پر مسأله و شبه روشنفکرانه «مادر قلب اتمی» ساخته علی احمدزاده است که بعد از حدود 3 سال توقیف و اعمال برخی ممیزی های سلیقه ای اجازه اکران یافته است. «مادر قلب اتمی» دومین فیلم سینمایی احمدزاده و اثری اجتماعی با رویکردهای شبه سیاسی، ملی و امنیتی و تقلیدی خامدستانه از آثار پست مدرن است.
آذین سپس با بیان اینکه افزون بر این مسائل کلیت فیلم هم دارای داستانی قوام یافته و پرداخت شده نیست و پراکندگی موضوعات و بازی های فرمیک سینمایی آن را لطمه پذیر ساخته است اظهار داشت: پردازش ضعیف کاراکترها و موضوعات مختلف فیلم به دلیل ناتوانی فیلمساز در هدایت بازیگران و معادل سازی تصویری ناملموس و نامطلوب برای سوژه ها و ماجراها سبب شده تا بازیگران نتوانند بازی هایی خوبی ارائه کرده و فیلم اثری سرپا، تماشایی و قابل تأمل باشد.
وی خاطرنشان کرد: گرچه اقدام کمیته ویژه سازمان سینمایی این فیلم را از بایگانی شدن و حبس شخصی نجات داده ولی مشکلات مضمونی، محتوایی و ساختاری آن نتوانسته برای «مادر قلب اتمی» مشتری جمع کند.
آذین در خاتمه این گفتگو متذکر شد: این تجربه تلخ تلنگری است برای فیلمسازانی که دچار جو زدگی شده و خام و ناپخته مسائلی را در قالب داستان به تصویر می کشند که از منظر داستان پردازی و فیلمسازی دچار مشکلات عدیده بوده و گرایش های سیاسی و جناحی و نقص در پرداخت هنری و منطبق نبودن محتوای آن با حرف روز جامعه آن ها را از مسیر سالم هنری دور کرده است. «مادر قلب اتمی» با بضاعت اکران شده فیلمی تاریخ مصرف گذشته، ناقص و نارسا و از یاد رفتنی است.
انتهای پیام/