فوتبال به سبک آلمان؛ تفکری فراتر از نتیجه‌گرایی
آلمان با تیم اول خود فاتح جام جهانی، با تیم دوم خود قهرمان جام کنفدراسیون‌ها و با تیم سومش فاتح مسابقات یورو زیر ۲۱ سال شد. تمامی این موفقیت‌ها حاصل برنامه‌های طولانی مدت ژرمن‌ها بوده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، تیم ملی فوتبال آلمان - که البته بهتر است این تیم را تیم «ب» آلمان بنامیم - شب گذشته (یکشنبه) در فینال جام کنفدراسیون‌ها 2017 موفق شد با نتیجه یک بر صفر از سد شیلی بگذرد و برای اولین بار قهرمانی در این رقابت‌ها را تجربه کرد اما هدف ژرمن‌ها از حضور در این رقابت‌ها رسیدن به اهدافی بالاتر از کسب جام قهرمانی بود.
یواخیم لو که در سال 2014، آلمان را به قهرمانی جام جهانی رساند، در آستانه شروع دهمین دوره جام کنفدارسیون‌ها، اهداف تیم ملی آلمان در جام کنفدراسیون‌ها را این‌طور اعلام کرده بود: «چشم‌انداز ما حضور در جام جهانی 2018 و دفاع از عنوان قهرمانی‌مان است. هدف ما از شرکت در مسابقات جام کنفدراسیون‌ها این است که سه یا چهار بازیکن از این تیم قادر باشند در سال 2018 ستاره‌های تیم ملی را تحت‌فشار قرار دهند. همین حالا 12، 13 بازیکن دارم که قهرمانی در جام جهانی را تجربه کرده‌اند اما آنها هم باید برای ثبیت جایگاه‌شان در ترکیب تیم ملی آلمان بجنگند.»
سرمربی مانشافت (لقب تیم ملی آلمان) با چنین رویکردی بود که به بازیکنان نامدار خود از جمله مانوئل نویر، ژروم بواتنگ، سامی خدیرا، تونی کروس و توماس مولر در این تورنمنت استراحت داد و با تیمی جوان شده در راه بالای سر بردن جام قهرمانی موفق به شکست قهرمان آسیا، قهرمان آفریقا، قهرمان کونکاکاف و قهرمان آمریکای جنوبی شد.
نکته جالب دیدار فینال شب گذشته میانگین سنی ترکیب اولیه دو تیم بود، جایی که آلمان با میانگین سنی 24 سال و میانگین 17 بازی ملی وارد زمین شد و شیلی با میانگین سنی 30 سال و میانگین 85 بازی ملی پا به میدان گذاشت، اما در نهایت این نیروی جوانی آلمان بود که با مدیریت و سازماندهی درست از سوی یواخیم لو به نتیجه دلخواهش رسید و جامی که در کلکسیون افتخاراتش کم داشت را به دست آورد. با تجربه‌ترین بازیکن آلمان هم یولیان دراکسلر 23 ساله با 35 بازی ملی بود که در نهایت عنوان بهترین بازیکن جام را هم از آن خود کرد.
بیشتر تیم‌های حاضر در جام کنفدراسیون‌ها با بهترین تیم‌های خود پا به مسابقات جام کنفدراسیون‌ها گذاشتند، اما آلمان با ستارگانش راهی این رقابت‌ها نشد. یواخیم لو با انتخاب‌هایش در این تورنمنت نشان داد که برای جام جهانی سال آینده برنامه‌ریزی کرده است. از بازیکنانی که یواخیم لو به تیم ملی دعوت کرد تنها 6 بازیکن در یورو 2016 و تنها 3 بازیکن در جام جهانی 2014 همراه آلمان بوده‌اند.
یواخیم لو پس از قهرمانی تیمش در جام کنفدراسیون‌ها اظهار داشت: «بی‌انداره به این تیم افتخار می‌کنم چون آنها برای حضور در این مسابقات تنها 3 هفته و نیم کنار هم بودند. در هر جلسه تمرینی ما می‌شد حس کرد که اتفاقی دارد، می‌افتد. می‌شد حس کرد که این بازیکنان واقعاً تشنه رسیدن به موفقیت هستند و برای‌شان تمرین و بازی فرقی نمی‌کرد. این قهرمانی هم دستاوردی تاریخی است.»
نکته جالب اینجاست که یواخیم لو اشاره میکند که برای این تورنمنت تنها سه هفته و نیم بازیکنانش را در اختیار داشته است، درست شرایطی مشابه با مسابقات یورو 2016، جایی که بازیکنانش را تنها در حدود سه هفته پیش از شروع این رقابت‌ها در دسترس داشت.
یواخیم لو پس از قهرمانی تیم ملی فوتبال آلمان در جام جهانی 2014 گفته بود: «این پروژه را از 10 سال پیش کلید زده بودیم و چیزی که امروز اتفاق افتاد حاصل تلاش سال‌ها سعی و تلاشی بود که با یورگن کلینزمن شروع شد. ما پیشرفت باثباتی داشتیم، پروژه‌مان را باور داشتیم، سخت تلاش کردیم و اگر تیمی شایسته این قهرمانی بود، آن هم این تیم آلمان بود.»
جوانگرایی، نگاه به آینده‌ای دور و داشتن پروژه‌ای بابرنامه از خصیصه‌های اصلی فوتبال آلمان است و در این کشور اروپایی که یکی از مهدهای اصلی فوتبال جهان به شمار می‌رود، توجه خاصی به این موضوع می‌شود. این ویژگی را نه تنها در رده ملی فوتبال آلمان می‌توان دید، بلکه در رده باشگاهی هم به وضوح قابل لمس است.
همین چند روز پیش بود که اولی هوینس، رئیس باشگاه بایرن مونیخ گفت: «به سیاست ما در فصل نقل و انتقالات انتقاداتی وارد است، اما باید بگویم که بازسازی تیم نمی‌تواند با صرف 100 میلیون یورو در نقل‌وانتقالات و جذب بازیکنان 29 و 30 ساله صورت بپذیرد. این سیاست کاری ما نیست. ما در مورد بازسازی تیم صحبت می‌کنیم. آینده بایرن مونیخ باید از همین حالا طراحی شود، آینده‌ای که بازیکنان 20 تا 22 ساله آن را خواهند ساخت و باید به آنها ایمان داشت.»
نمونه دیگر اعتماد به جوانان را در باشگاه هوفنهایم می‌تواند دید، جایی که این باشگاه آلمانی در اقدامی شجاعانه، یولیان ناجلسمان، سرمربی تیم زیر 19 ساله خود را در اواخر فصل 16-2015 به عنوان سرمربی تیم بزرگسالان خود معرفی کرد. او که در زمان قبول این پست 28 ساله بود و جوانترین مربی تاریخ بوندس‌لیگا لقب گرفت، این تیم را از سقوط به دسته پایین‌تر نجات داد و روند رو به رشد تیم تحت‌هدایتش در فصل 17-2016 ادامه پیدا کرد و در نهایت هم سهمیه حضور در مسابقات لیگ اروپا را با این تیم به دست آورد.
الکساندر نوری 37 ساله هم نمونه دیگری از این موارد بود، سرمربی ایرانی - آلمانی که در پی شکست 4 بر یک وردربرمن برابر بورسیا موننش‌گلادباخ، در تاریخ 18 سپتامبر جانشین ویکتور اسکریپنیک شد و با متحول کردن این تیم حتی در آستانه کسب سهمیه حضور در مرحله پلی‌آف لیگ اروپا پیش رفت، اما در نهایت سه امتیاز کم آورد.
استفاده از تجربیات اسطوره‌های فوتبال آلمان در بخش‌های مختلف اتحادیه فوتبال آلمان هم یکی دیگر از نکات مثبتی است که می‌توان به آن اشاره کرد. یکی از این اسطوره‌ها اولیویر بیرهوف است که حالا در سمت مدیر تیم ملی آلمان فعالیت میکند. میروسلا کلوزه هم که 137 بازی ملی در کارنامه‌اش دارد، اکنون 7 ماه از حضورش در کادرفنی تیم ملی فوتبال آلمان به عنوان مربی کارآموز می‌گذرد و انتظار می‌رود بهترین گلزن تاریخ تیم ملی آلمان در جام جهانی 2018 عضو کادرفنی یواخیم لو باشد. مهاجم پیشین ژرمن‌ها که در دوران بازیگری‌اش 71 گل ملی زده و در تیم ملی آلمان مسئول کار با مهاجمان است.
آلمان در 10 سال اخیر در هر تورنمنتی که بوده حداقل به مرحله نیمه‌نهایی رسیده که مهمترین دستاوردشان هم قهرمانی در مسابقات جام جهانی 2014 برزیل بود. مانشافت در این سال‌ها نشان داده تیمی باثبات بوده و کمترین افت ممکن را داشته است. از این رو اتحادیه فوتبال آلمان و تیم ملی فوتبال این کشور می‌تواند الگویی مناسب برای هر فدراسیون و اتحادیه عضو فیفا باشد.
بدین ترتیب شاهد هستیم تیمی که در دوره‌ای با افت مواجه شده بود با مدیریت صحیح و توجه ویژه به مواردی همچون ثبات مدیریت و کادر فنی و مهمتر از آن سرمایه‌گذاری روی تیم‌های پایه توانسته به جایی برسد که علاوه بر قهرمانی در جام جهانی 2014 در یورو زیر 21 سال نیز به قهرمانی برسد و حالا با تیم دوم خود جام کنفدراسیون‌ها را نیز فتح کند.
انتهای پیام/
