دریاچه آهَنَک؛ جلوه ژئوتوریسم سیمیندشت در دل فیروزکوه+فیلم
دریاچه آهَنَک در سیمیندشت در فیروزکوه جلوه بسیار زیبایی از همراهی طبیعت و پدیدههای زمینشناسی است که در اطراف تهران فضای مفرح و دلانگیزی را برای گردشگران ایجاد کرده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از تهران، کوههای کله قندی با مناظر فرسایشی عجیب و غریب، راهآهن تهران - شمال در دل دشت، سرسبزی محیط و دریاچه «آهنک» تنها بخشی از جاذبههایی است که گذران اوقات در سیمیندشت را دلچسب میکنند؛ روستایی ژئوتوریسم که تنوع پدیدههای زمینشناسی به همراه طبیعت بکر آن میتواند سبب توسعه گردشگری شود.
سیمین دشت، روستای ژئوتوریسم در دل طبیعت زیبای فیروزکوه
سیمیندشت یکی از زیباترین و شگفتانگیزترین روستاهای شهرستان فیروزکوه است که نظیر ندارد؛ همسایههای سیمیندشت از طرف شمال حصاربن و شرق گچه، شمال شرق زریندشت، جنوب محمودآباد میباشد؛ غرب سیمیندشت نیز به کوهی بلند که همان بزکوه یا بزتور است، تکیه کرده است.
اقتصاد عمده مردم بر پایه کشاورزی و دامداری است و البته کشاورزی جزء مشاغل غالب اهالی است؛ محصولات عمده روستا مشتمل بر گردو، سیب، زردآلو پیوندی، قیسی، یونجه، کدو، خیار، گندم و جو است.
از گذشته که راههای روستایی به مانند وضعیت فعلی مناسب نبودند همه روزه چند قطار در مسیر تهران - شمال در ایستگاه سیمیندشت توقف میکرد؛ ایجاد گلخانههای بزرگ در سیمیندشت برای پروش گل رُز فرصت مناسبی برای اشتغال منطقه ایجاد کرده است.
گویش محلی مردم به زبان ساده فارسی میباشد و قومیتهای گوناگون در آن زندگی میکنند، ولی به قدری صمیمی هستند که مانند یک خانواده بزرگ هستند و اکثراً با هم نسبت نسبی یا سببی دارند.
رودخانه دلیچای سیمین دشت
در ابتدای ورودی روستای سیمیندشت، قبل از پل رودخانه «دلیچای» در سمت راست جادهای خاکی ولی سرسبز و زیبا دیده میشود، و در تمام طول مسیر آن درختان گردو همراه شما هستند؛ در دو طرف این جاده، شاخههای درهم پیچیده، درختان جاده را مسقف کردهاند؛ رود دلیچای حاصل از دریاچههای تار و هویر، با گذر از دره و رسیدن به سیمیندشت به نمرود میپیوندد، و با نام حبلهرود راهی سمنان میشود؛ وجود منابع آب از یک طرف و خطوط ارتباطی ریلی و جادهای، موقعیت بسیار مناسبی برای سیمیندشت پدید آورده است.
«کویر» در دل رودخانه دلیچای
در ابتدای جاده و بعد از رد شدن از اولین سربالایی وارد محله «کویر» میشوید؛ کوه زیبایی به نام «انار کندو» در این منطقه قرار دارد، که منظره زیبایی را به وجود آورده است.
این محله برعکس نامش بسیار سرسبز است و با وجود رودخانه دلیچای و دو نهر آسیاب و نهر اصلی، «کویر» نام گرفته است که بسیار جای تعجب دارد و به نظر میرسد، به دلیل وسعت این منطقه نام آن «کبیر» بوده و رفته رفته با اشتباه تلفظی به این نام تغییر نام پیدا کرده است؛ شاید هم از آنجا که این منطقه برخلاف سایر مناطق سیمیندشت فاقد درختان مسن بالای 100 سال است، در گذشته نه چندان دور فاقد درخت، آب و علف بوده است و این موضوع سبب شده تا این محله به نام «کویر» و به دلیل قرار گرفتن در دامنه کوه «انار کندو» که یکی از کوههای زیبای سیمیندشت است، به نام محله «انار کندو» نامیده شود.
دریاچه آهَنَک؛ نگین دوقلوی سیمیندشت
«آهَنَک» دریاچهای در استان تهران و در مسیر جاده فیروزکوه به سیمیندشت است که بر بلندای ارتفاعات جنوبی روستای سمیندشت و در 5/5 کیلومتری آن قرار گرفته است. وجود چنین منظرهای در چنین ارتفاعی برای هر گردشگری شگفتانگیز است، این دریاچه از چهار آبگیر کوچک و بزرگ تشکیل شده که وسعت هر چهار آبگیر در حدود نیم هکتار است؛ آبگیرها در بلندای ارتفاعات جنوبی روستای سیمیندشت واقع شدهاند.
معمولاً دو آبگیر این منطقه همیشه آب دارد که یکی بزرگتر بوده و هر دو آبگیر دارای عمقی حدود 9 متر میباشند. آب دریاچه قابل شُرب نیست و مزه تلخی دارد که با آنالیز آب مشخص شد در آن مقداری گوگرد وجود دارد. آب دریاچه از ذوب برفهای ارتفاعات منطقه و چشمهای که در ارتفاعات بالای آبگیر قرار دارد، تأمین میشود؛ به همین دلیل از شفافیت و وضوح زیادی برخوردار است و میدان دید آب در حدود 20 متر است. دمای آب حدود 24 درجه است، کف دریاچه از ماسه و گل بسیار نرم و سبک تشکیل شده است.
حاشیه دریاچه با گیاه نی پوشیده شده که ارتفاع هر یک از آنها متجاوز از 3 متر است و مناظر زیبایی را ایجاد میکنند، و علاوه بر این در درون دریاچه ماهی کپور رودخانه و ماهی قرمز قابل مشاهده است.
مسیر دسترسی به سیمیندشت و آهَنَک
مسیر اصلی در امتداد جاده تهران به سمت فیروزکوه بعد از پمپ بنزین سیدآباد فرعی سمت راست جادهای است که بعد از گذراندن روستاهای کلاک، رودافشان، مشهد، حصاربن در نهایت به سیمین دشت میرسد.
برای راهی شدن به سمت آهنک میبایست از کنار بند روی رودخانه عبور کرده و راه جاده خاکی را پیش گرفت؛ اگر بخواهید با ماشین به سمت دریاچه بروید، حدود 20 دقیقه در راه خواهید بود، با این حال پیادهروی حداکثر دو ساعته در این مسیر کم شیب و گذر از این بیابان فرصتی را برای تفکر در طبیعت به گردشگران میدهد.
انتهای پیام/