تظاهرات گسترده مردم آمل علیه رژیم پهلوی/ نقش بانوان در خروج نظامیان از شهر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از آمل، مبارزات مردم شهر هزار سنگر آمل در دوران رژیم ستم‌شاهی در سابقه‌ مبارزاتی مردم استان مازندران ثبت شده است.

در آخر ماه رمضان سال1357، چهار روز بعد از برگزاری نماز عبادی سیاسی عید سعید فطرتهران، نماز عید سعید فطر تهران به امامت شهید محمد مفتح در تپه‌های قیطریه خوانده شد و در ادامه‌ تظاهرات ها در میدان 17 شهریور، حادثه‌ جمعه‌ سیاه اتفاق افتاد.

همزمان با حادثه‌ 17 شهریور تهران (جمعه سیاه)، دانش آموزان آمل نیز تظاهرات پرشوری را برپا کردند، به شکلی که از مسجد حاج علی کوچک که آیت‌الله جوادی آملی سخنرانی کردند، جمعیت زیادی از محله‌های مختلف شهر در اطراف مسجد متمرکز شده و تظاهراتی وسیع را شکل دادند.

مردم مسلمان مازندران، به ویژه مردم انقلابی آمل، همراه با شور انقلابی ملت ایران، در روند پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن سال 1357 تاثیرگذار بودند.

جمعیت زیادی از محله‌های مختلف شهر در اطراف مسجد متمرکز شده و تظاهراتی وسیع را شکل دادند.

به زیر کشیدن مجسمه شاه در شهر آمل

جعفر ولی پور درباره این تظاهرات می‌گوید: راهپیمایان که بسیار خشمگین بودند، پس از طی مسیر طولانی به سمت میدان مرکزی شهر آمل، (میدان 17 شهریور فعلی) حرکت کردند. در اطراف میدان و خیابان مرکزی شهر، سربازان رژیم مانع از پیشروی مردم که در پیشاپیش آن آیت‌الله جوادی آملی حضور داشتند، شد ولی اراده و عزم انقلابی جوانان هر مانعی را از سرراه برداشت.

تعدادی از جوانان لباس خویش را درآورده و سینه را در برابر سلاح سربازان باز کرده تا خود را فدای انقلاب اسلامی و رهبری انقلاب اسلامی کنند.

جمعیت رفته‌رفته به میدان مرکزی رسیدند و برنامه‌ریزی شده بود. تا شاه را به زیر بکشند. به دنبال پایین کشیدن مجسمه شاه، عده‌ای مردم شهر وارد بانک سپه شده و دو مجسمه‌ بزرگ درون این بانک را به خیابان آورده و بعد از آنکه مدتی آنها را در شهر گرداندند،مجسمه‌ها را بر بالای پل معلق حلق آویز کنند.

البته همان روز توسط جمعیت ملتهب در نزدیکی میدان مرکزی یک مشروب فروشی آتش گرفت.

در 19 آبان 1357 روز جمعه قرار شد خانم‌های متدین آمل با در دست گرفتن قرآن با شعارالله، الله به سمت ساختمان شهربانی تظاهرات کنند. جمعیت خانم‌ها قابل توجه بود و در نزدیکی ساختمان شهربانی، قریب 50 نفر از نیروهای پلیس آرایش سد و ممانعت گرفته بودند.

هر لحظه جمعیت مردم زیادتر تظاهرات خودجوش شدت می‌گرفت.علی‌رغم اخطار عوامل شهربانی و ساواک، به ناگاه پلیس به صف خانم‌ها حمله ور شد. جوان‌های انقلابی به دفاع و حمایت از خانم‌ها، با عوامل پلیس درگیر شدند و پلیس با پرتاب گاز اشک آور و شلیک گلوله در ابتدا بنا داشت جمعیت را پراکنده کند که چهار نفر از جوان‌های انقلابی شهید و عده‌ای مجروح شدند.

انتهای پیام/