آقای کلانتری! اصرار شما بر اختراع دوباره «چرخ» عجیب است
گویی بشریت هیچ تجربهای در مدیریت منابع آبی ندارد و قرار است در ایران اختراعی ویژه انجام شود؛ آخرین نمونهها از اختراع دوباره چرخ را میتوان در اظهارات عیسی کلانتری دید ...
به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ مسئله مدیریت منابع آبی در ایران از حالت تعادل خارج شده و بسیار بیش از آنکه موضوعی فنی و محل بحث کارشناسان باشد به ابزاری برای استفاده پوپولیستی چهرههای سیاسی تبدیل شده است.
گویی بشریت هیچ تجربهای در مدیریت منابع آبی ندارد و قرار است در ایران اختراعی ویژه انجام شود؛ آخرین نمونهها از اختراع دوباره چرخ را میتوان در اظهارات اسحاق جهانگیری معاون اول رئیسجمهور و عیسی کلانتری معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست دید.
جهانگیری به تازگی گفته است: «ممکن است آب شرب را از بیرون از مرزها یا انتقال از خزر و خلیج فارس تامین کنیم.» و عیسی کلانتری هم در نشست خبری با رسانهها غیر از دفاع از سیاست شکست خورده سدسازی و واردات تراریخته سخن دیگری نداشت، گویی محیط زیست ایران مشکلی ندارد و فقط همین دو مقوله دفاع از پیمانکاران سدساز و واردکنندگان غذاهای خطرناکی که دستکاری ژنتیکی شده است اهمیت دارد. از آنجا که بحث ارتباط با دنیا به بحث روز برخی افراد تبدیل شده است و مدام یکدیگر را متهم می کنند که زبان دنیا را بلد نیست؛ نگاهی به تجارب بشری میاندازیم تا معلوم شود نیازی به اختراع مجدد چرخ داریم یا خیر!
کارشناسان آب معتقدند که ایران مشکل کمبود آب ندارد (نه به آن معنی که در منطقه نیمهخشک دنیا واقع نشده است) بلکه مشکل مدیریت منابع آبی دارد یعنی در ایران تلاش جدی برای استفاده بهتر از منابع آبی که به نتایجی مانند استفاده کمتر از آب و حفظ میزان محصول تولیدی و افزایش میزان محصول تولیدی منجر شود، انجام نشده است.
اسحاق جهانگیری در حالی از انتقال آب دریای خزر و خلیج فارس صحبت می کند؛ مقصد معلوم نیست که فناوریهای مورد استفاده در کشاورزی ایران تفاوتی با دوره باستان ندارد و چه بسا در برخی حوزهها بدتر هم باشد زیرا در دوره باستان کسی چاه عمیق 300 متری حفر نمیکرد و البته وی نمیگوید که آب شور خلیج فارس به درد چه کاری میخورد و اگر قرار است که این حجم از آب شیرین شود با چه هزینهای و با کدام فناوری این کار انجام میشود.
نه عیسی کلانتری و نه اسحاق جهانگیری کار ی به سدها این عاملین تخریب منابع آبی ایران ندارند؛ کاری ندارند که سدسازیهای افسارگسیخته باعث شده است تا:
1- آب رودخانهها در پشت سد جمع شده و تشتک تبخیر ایجاد شود
2- پاییندست رودخانه خشک شود
3- به دلیل خشک شدن پاییندست رودخانه سطح آبهای زیرزمینی پایینتر رود
4- به دلیل پایین رفتن سطح آبهای زیرزمینی چاههای عمیقتری حفر شود
5- به دلیل پایینتر رفتن سطح آبهای زیرزمینی زمین نشست کند
6- نتیجهگیری اسحاق جهانگیری و عیسی کلانتری چیست؟ به سدسازی ادامه دهیم ولی نیاز کشاورزی مردم را با واردات تامین کنیم!
این مقدمه و موخره حیرتآور به راحتی از طرف مقامهای مسئول در رسانهها بیان شده و از آن دفاع میشود و کسی هم نمیپرسد که کدام منطق علمی از چنین هرج و مرجی دفاع میکند و چرا به تجارب بشری نگاه نمیکنید.
تجربه بشری که باعث شده است تا در امریکا صدها سد تخریب شود، بله، کسی در دنیا سد نمیسازد بلکه سدها را خراب میکنند؛ فقط در ایران است که مقامهای مسئول با خیره شدن همراه با اعتماد به نفس از لزوم ادامه سدسازی افسارگسیخته و افزایش واردات سخن میگویند.
این آشفتهبازار را «ب. ق» درباره موضوع خطرناک تراریختهها که نوع مدرن بیوتروریسم است دنبال میکند؛ وی نمیگوید که چرا با افزایش بهرهوری در تولید مواد غذایی سالم نیاز کشور را برطرف نمیکنیم بلکه میگوید چرا اجازه نمیدهید مواد غذایی دستکاری ژنتیکی شده وارد کشور کرده یا کشت کنیم تا تولید زیاد شود، اگرچه:
1- دادههای عینی در هند و پاکستان نشان میدهد با کشت مواد دستکار ژنتیکی شده تولید بالا نرفته است
2- با کشت مواد دستکار ژنتیکی شده استفاده از سم کاهش نیافته است
3- با کشت مواد دستکار ژنتیکی شده چرخه طبیعی به هم خورده و زنبورها گردهافشانی نکرده و این کار به دست انجام میشود!
4- با کشت مواد دستکار ژنتیکی شده سونامی بیماریهای مهلک به راه خواهد افتاد زیرا تاکنون حتی یک نمونه بدون عوارض جبرانناپذیر در دست بردن به طبیعت برای ارائه وجود ندارد
نگاهی به وضعیت تولید محصولات کشاورزی در ایران نشان میدهد که بهرهوری بسیار ناچیز است و به گفته محمدرضا اسکندری، وزیر اسبق جهاد کشاورزی اگر تنها به اندازه 50 درصد حداکثر بهرهوری کشور که نسبت به بهرهوری دنیا رقم قابل توجهی نیست، بهرهوری را بالا ببریم، تولید را بیش از دو برابر افزایش دادهایم و نیاز کشور رفع شده و حتی وارد صادرات در بسیاری از محصولات کشاورزی خواهیم شد.
با این همه بدون توجه به توصیههای کارشناسان باید منتظر ادامه سخنان پوپولیستی مقامهای سیاسی برای توجیه وارداتگرایی بود؛ ظاهرا حرف کارشناسان خریدار ندارد.
انتهای پیام/