نگاهی به برخی اخراج‌های درست و غلط مربیان مطرح تاریخ فوتبال
شکست استقلال برابر جم ۱۰ نفره، برکناری احتمالی منصوریان را پس از اولتیماتوم ۲ هفته ای به وی در پی خواهد داشت. به این بهانه به تاریخ اخراج‌های درست و نادرست مربیان خوب و بد دنیای فوتبال پرداخته ایم.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، در تاریخ فوتبال مربیان زیادی اخراج شده اند، برخی حقشان بوده که اخراج شوند و برخی البته نادرست و به ناحق با حکم اخراج مواجه شده اند.
در خاورمیانه بسیاری از تیم های ملی و باشگاهی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به اخراج سریع مربیان خود مشهورند، معمولا فرصتی به مربیان در این تیمها داده نمی شود و اولین شکست تحقیر آمیز در یک مسابقه مهم کافی است تا آن مربی حتی برای رفتن به فرودگاه و فرار از خشم اعراب، با هزینه شخصی اقدام کند و برای پس گرفتن ما بقی پول خود نیز به این منطقه باز نگردد.
فارغ از این ماجرای قدیمی و نخ نما شده در کشورهای عربی که بیشتر توهین به ذات فوتبال محسوب می شود تا یک اقدام حرفه ای، باید گفت که در تاریخ فوتبال حرفه ای کم نیستند مربیانی که به ناحق اخراج شده اند.
فیلیپ فریزر نویسنده مشهور اسپورتستر لندن در مقاله مورخ 14 سپتامبر 2015 خود به نام مربیانی چون کارلوس کی‌روش، آنچلوتی، دل بوسکه، مورینیو و جان کارور اشاره می کند و می نویسد: این مربیان نتایج خوبی در تیم های خود کسب کرده اند و لااقل باید گفت که اگر زمان بیشتری به آنها داده می شد ممکن بود به اوج برسند اما مالکان یا مدیران عامل باشگاه ها و تیم های ملی بسیار عجولند و صبر ندارند.
اسون گوران اریکسون را به یاد بیاورید، سال 2008 و تیم فوتبال باشگاه منچستر سیتی!
آیا اخراج او در آن سال بدترین اتفاق در تاریخ این باشگاه نبوده است؟ تاکسیم (تقسیم) شینواترا مالک آسیایی وقت من‌سیتی این مرد با تجربه را به خاطر دو تساوی و یک شکست پیاپی اخراج کرد.
مایکل لادروپ را به یاد بیاورید، سال 2014 و سوانسی تیمی که در اوج بود و موی دماغ بزرگان لیگ برتر می شد. او از سال 2012 با سوانسی بود و با این تیم رشد کرد و به افتخاراتی نیز در سطح نام و بضاعت این باشگاه دست یافت اما یکروز صبح با صدای تلفن همراه خود از خواب بیدار شد و به او گفتند وسایلت را جمع کرده ایم داخل راهروی خروجی استادیوم گذاشته ایم.
سام آلاردایس و سال باشکوه 2010 در ردای مربیگری تیم فوتبال باشگاه بلکبرن راورز، او مگر چه کار بدی کرده بود؟ جز این که با بلکبرن اوج گرفت و 4 ستاره جوان را پرورش داد و این باشگاه با فروش آنها سود نجومی به دست آورد اما 3 شکست پیاپی باعث شد او اخراج شود.
گلن رودر به سال 2007 از نیوکاسلی اخراج شد که بدون تردید این تیم را یک تنه بالا آورده و به رتبه های خوبی در جدول رسانده بود، مالک باشگاه طاقت 5 شکست پیاپی البته از تیم های بالای جدولی را نداشت و او را اخراج کرد.
اخراج کارلو آنچلوتی به سال 2015 از رئال مادرید نیز به زعم نویسنده این گزارش بسیار ناعادلانه و توهین آمیز بود، گویا این رسانه های مادریدی بودند که به جای فلورنتینو پرس برای رئال مادرید تصمیم گرفتند و آنچلوتی ایتالیایی را که هماهنگی خوبی با خبرنگاران مادرید نداشت، اخراج کردند.
البته همه اخراج ها ناعادلانه نبوده است!
کدام هوادار چلسی با شنیدن خبر اخراج گرانت خوشحال نشد؟ یا مگر از این بهتر می‌شد که سایمون گریسون از لیدزیونایتد برود؟ البته که بنیتس مربی خوبی بوده و هست اما شاید خروجش از لیورپول به منزله درمان یک بیماری مزمن در رگ های قرمز این باشگاه محسوب می شد. او باید می رفت تا لیورپول احیا شود.
هری ردنپ تاتنهام هم از آن ماجراها بود، خوب یا بد به هر حال با رفتنش باعث شد تاتنهام از رنسانس فریز شده خود خارج شده و به دوران مدرنیته خود وارد شود.
آلگری میلان اما واقعا اخراجش بی انصافی بود، نبود؟ اما نماد اخراج اعادلانه تعلق می گیرد به ویسنته دل بوسکه، کسی که 45 دقیقه در سکوت و تاریکی پشت درب اتاق مدیرعامل ایستاد تا بالاخره در باز شد و حکم اخراجش را پس از قهرمانی تیمش به او تحویل دادند!
یوپ هاینکس پس از قهرمانی در اروپا در تابستان 98 به دلیل کسب نتیجه نامطلوب در لالیگا و قرار گرفتن تیمش در مکان چهارم جدول از کار برکنار شد. حضور سرمربی جدید در رئال مادرید یک ماه هم طول نکشید و او در هیچ دیداری هدایت این تیم را در دست نگرفت. خوزه آنتونیو کاماچو با لورنزو سانز رئیس وقت باشگاه به مشکل خورد و پس از سه هفته از کار برکنار شد. کاماچو شش سال بعد دوباره برای هدایت رئال مادرید تلاش کرد و این بار 115 روز سرمربی این تیم بود.
در فوتبال ایران نیز اخراج های درست و غلط کم نبوده است، مربیانی که فقط به خاطر شکست تیمشان در دربی اخراج شده اند، مربیانی که خوب بوده اند اما هماهنگ نبوده اند، مربیانی که برعکس، هماهنگی خوبی داشته اند اما عملکرد بدشان باعث شده تا در نهایت اخراج شوند.
18 اردیبهشت 1354؛ بعد از باخت 3-1 از استقلال در باشگاه پرسپولیس اتفاقاتی رخ داد ودر نهایت همایون بهزادی از هدایت سرخها کنار رفت.
7بهمن 1373؛ حمید درخشان سرمربی آن روز سرخها هم در روز 7 بهمن بعد از تساوی 0-0 در بندر عباس کنار رفت وجایش را به یورگن گده داد.
18 آذر ماه 1390؛ در بازی مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی آن سال پرسپولیس 3-0 به استقلال باخت و بعد از این باخت حمید استیلی از هدایت تیم پرسپولیس استعفا داد که در ظاهر به شکل برکناری می نمود.
حالا باید منتظر ماند و دید منصوریان پس از ناکامی در جم از سرمربیگری استقلال برکنار می شود، استعفا می دهد یا همچنان مورد حمایت مدیران باشگاه باقی خواهد ماند؟ واکنش هواداران هم در ماندن یا رفتن منصوریان بی تاثیر نخواهد بود!
منبع:مشرق
انتهای پیام/
