باب الحوائجی که صغیر و کبیر را/در روز رستخیر شفیع است و دستگیر
یکی از شاعران آئینی کشورمان قطعه شعری را به حضرت علی اصغر(ع) تقدیم کرده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شب هفتم ماه محرم الحرام به نام حضرت علی اصغر(ع) نامگذاری شده است. در این شب مداحان، ذاکران و سخنوران از ایشان سخن میگویند، کسی که باب الحوائج است و بسیاری از مردم با توسل به ایشان گرهها از زندگیشان گشوده شده است.
«سید عبدالله حسینی» از شاعران کشورمان به مناسبت شهادت حضرت علی اصغر(ع) قطعه شعری را سروده است که در ادامه منتشر میشود:
آمد به یاری پدرش کودکی صغیر
چابکترین مجاهد و کوچکترین امیر
بر تاج هیچ پادشهی دُرّ درشت نیست
گوهر نبوده است به عالم مگر صغیر
برق نگاه نافذ آن کودک غیور
آنگونه تابناک کز آن کهکشان منیر
خورشید را تلالو چشمان روشنش
تحقیر کرده بود چو سیاره کی حقیر
گر آن سوال سرخ که قاسم جواب داد
پرسیده میشد از علی اصغر دلیر
کودک اگر زبان سخن داشت در جواب
میگفت زخم تیر مرا به ز شهد شیر
اصغر زبان نداشت بگوید پدر مرا
شیرینتر است ناوک تیر از خم عصیر
شش ماه شهد و شیر شجاعت مکیده است
از سینه ربابه و سبابه امیر
زین خاندان نبود چنین کودکی عجیب
زیرا که مثل شیر شجاع است بچه شیر
پیکان تیز حرمله قصدش علی نبود
وان تیر را نبود گلوی علی مسیر
تیر سه شعبه را هدف آری حسین بود
او با گلوی خویش سپر شد گرفت تیر
آمد به یاری پدر خود کفن بتن
اما نه با درفش که با حلق تیر گیر
تیر سه شعبه تشنگیاش را کفاف کرد
نوشید آنقدر که شد از خون خویش سیر
دانی چرا حسین محاسن خضاب کرد
زیرا که تا گلوی علی دید گشت پیر
باب الحوایجی که صغیر و کبیر را
در روز رستخیر شفیع است و دستگیر
ای کاینات برخی لبخندهای تو
ای کرده حلق تشنه تو خلق را اسیر
ای کودکی که دست پدر را گرفتهای
افتادهایم در یم غم دست ما بگیر
از گوش تا بگوش وز رگ تا به رگ شکافت
آن روز با گلوی تو ایگل چه کرد تیر
پر کرد کف ز خون و فرستادش آسمان
یک قطره هم نریخت از آن جام می بزیر
پاشید خون کودک خود را به عرش پاک
یک قطره هم نگشت از آن خون نصیب خاک
انتهای پیام/