وقتی بهره بالای تسهیلات تمام سود تولید را می‌بلعد

خبرگزاری تسنیم- در روزهای گذشته خبر تزریق 27 میلیارد تومان تسهیلات برای پرداخت حقوق معوق کارگران دو کارخانه در اراک در رسانه‌ها منتشر شد. بر اساس این اخبار با تاکید رئیس جمهور مبنی بر رفع هر چه سریعتر مشکل دو شرکت آذرآب و هپکو و رسیدگی به وضعیت کارگران این دو شرکت، وزیر اقتصاد با دستوری ویژه به عاملیت بانک‌های ملی و تجارت اولین گام را در رفع این مشکل برداشت.

بر این اساس بانک ملى ایران مبلغ دویست میلیارد ریال براى شرکت آذرآب و بانک تجارت مبلغ هفتاد میلیارد ریال براى شرکت هپکو روز پنجشنبه ششم مهرماه اختصاص و پرداخت شد.

گفتنی است هنوز اطلاع رسانی دقیقی در خصوص جزییات وامهای پرداخت شه و نرخ سود آنها منتشر نشده است.

این در حالی است که از تلخترین تصاویر منتشر شده در هفته گذشته اعتراضات کارکنان آذرآب و هپکو، و برخورد قهریه با آن هاست. تماشای این تصاویر بدون تاسف و شرم ناممکن است.

هنوز که هنوز است تصور مسئولان امنیتی از بحران بانکی آن است که روزی مردم پشت کانتر بروند و پولی برای پرداخت نباشد و پنیک رخ دهد. مسئولان محترم ابدا اعسار سیستمی کل بانکها را بحران نمی دانند یا دستکم الویتی برای آن قائل نیستند. شکاف بزرگ- دارایی بدهی بانک ها که از دو کانال مختلف به شدت روی نرخ بهره هم در طرف تسهیلات و هم در طرف سپرده فشار رو به بالا وارد می آورد.

یک سیاستمدار بسیار قابل احترام، کمی قبل از بحران آذر آب از این کارخانه دیدار کرده بود و می گفت همه حرف کارگران آن است که چطور همه ما تمام وقت مشغولیم، رسوبی هم در أنبار محصول تمام شده نیست اما پولی برای حقوق دادن به ما وجود ندارد؟

بررسی صورت مالی این دو کارخانه به وضوح سهم بسیار بالای بهره تسهیلات در بلعیدن تقریبا همه سود ساخته شده از عملیات را نشان می دهد. به سراغ ترازنامه بانک ها هم که میروید به وضوح هر چه سود ایجاد شده  توسط بهره پرداختی به سپرده گذار بلعیده شده. در عمل کارگر حقوقش را نمی گیرد تا سپرده گذار بهره اش را تمام و کمال دریافت کند.

بهره‌ای که هیچ ربط منطقی‌ای به بخش واقعی اقتصاد ندارد. سوالی که وجود دارد این است که این ساختار تا کی ممکن است به لحاظ اجتماعی پایدار باشد؟

* کاوه تقوی

انتهای پیام/