فیلم/ فشار «مونسانتو» بر خبرنگاران برای کتمان عوارض تراریخته‌ها + شگردهای مونسانتو
فیلمی کوتاه درباره فعالیتهای شرکت مونسانتو و فشار بر خبرنگاران برای کتمان عوارض تراریخته‌ها در ادامه آمده است.
به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ کمپانی «مونسانتو» متعلق به یک خانواده یهودی است که در ابتدای قرن بیستم به ساخت سلاحهای کشتار جمعی و سموم شیمیایی اشتغال داشته‌اند همچنین این خانواده بدنام، خرید و فروش چند صدساله بردگان را در کارنامه سیاه خود دارد.
صرفاً در مورد یکی از جنایتهای این کمپانی، صلیب سرخ اعلام کرد حدود 400 هزار نفر به‌دلیل تماس با عامل نارنجی کشته یا فلج شدند همچنین 500 هزار کودک ناقص‌الخلقه بر اثر این عامل به دنیا آمدند.
پیش از این کمپانی چند ملیتی «بایر» آلمان از مذاکرات برای خرید کمپانی «مونسانتو» خبر داده بود؛ سرانجام این نقل و انتقال به وقوع پیوست و در تاریخ 24 شهریور 95 به مرحله اجرا گذاشته شد.
بایر در این خرید مونسانتو را به قیمت ٦٦ میلیارد دلار تصاحب کرد؛ این بزرگترین خریدی است که تاکنون یک کمپانی آلمانی در خارج از مرزهایش انجام داده است. با این معامله بایر به کمپانی شماره یک در صنعت شیمیایی-کشاورزی در کل دنیا تبدیل می‌شود. این دو شرکت در دنیا ٢٨٪ از کل بازار فروش علف‌کشها را در دست خواهند داشت و ٣٦٪ از فروش بذر ذرت و ٢٨٪ از بذر سویا را نیز کنترل خواهند کرد.
آنچه که اکنون انجام گرفته در برنامه آینده بخش شیمیایی-کشاورز می‌گنجد که قابل پیش‌بینی بود. از سویی دیگر کنسرن (دولتی) چینی Chem China در حال بلعیدن شرکت سوئیسی Syngenta است و در سال گذشته نیز شرکتهای آمریکایی Dow Chemical و Dupont به یکدیگر ملحق شدند.
بایر و مونسانتو، هر دو بر تولید محصولات تراریخته تمرکز دارند. با توجه به منفی بودن چهره جهانی مونسانتو می‌توان گفت که این کمپانی از این ادغام منتفع می‌شود و می‌تواند از این پس سیاستهای خود را در پناه اسم معتبر «بایر» آلمان پیش ببرد.
اما بنیاد راکفلر و شرکت صهیونیستی مونسانتو چگونه در کشورها نفوذ می‌کنند؟
1. استخدام وکلای زبردست در کشورهای هدف، این وکلا دو وظیفه دارند اول اینکه، باید قوانین کشورشان را مطالعه کنند تا راه نفوذ از طریق قوانین را پیدا کرده و از آن مجاری راه نفوذ شرکت را تسهیل کنند، وظیفه دیگر این حقوقدانان به ظاهر وطنی، شکایت و ایجاد درد سر برای افرادی است که به هر طریق مانع نفوذ این شرکت ها می شوند.
2. بورسیه کردن دانشجویان یا اعطای فرصت‌های مطالعاتی به فارغ التحصیلانی که توان ایجاد لابی مناسب را دارند و تربیت آنها؛ این افراد پس از کسب آمادگی لازم به کشور خودشان گسیل داشته می‌شوند تا به عنوان نماینده شرکت، استاد دانشگاه یا مسئول دولتی مجری سیاستهای شرکت باشند، این اقدام با چنان ظرافتی انجام می‌شود که شاید خود فرد هم هیچگاه نفهمد که مهره شرکت مونسانتو بوده است.
3. مطالعه بر روی مدیران موثر یک کشور، پیدا کردن نقاط ضعف در سوابق آنها و تهدید یا اعطاء رشوه‌هایی مانند اقامت، هزینه سفر، بورسیه فرزندان، حقوق ثابت به مدیران مورد نظر در کشورها مثل مدیر گمرک، نمایندگان مجلس، مدیران ارشد وزارت خانه‌ها
4. سفارش نگارش کتاب یا مقالات به ظاهر علمی که با انتشار این مقالات، افکار عمومی و تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان یک کشور تحت تاثیر قرار گیرد و مقامت آنها شکسته شود.
واقعا چرا کشورهایی مثل سوئیس که شرکت سینجنتا را دارد، آلمان که بایر را دارد، صهیونیسم جهانی که مونسانتو را دارد از کشت بذرهای شرکتهای خود در کشورهای خودشان ممانعت به عمل می‌آورند؟
واقعا چرا کشوری مثل روسیه که وسعتش به اندازه‌ای است که پرواز بین شهرهای مرزی‌اش با هواپیما 9 ساعت طول می‌کشد، کاشت این محصولات را جرم اعلام کرده است؟
انتهای پیام/
