بانوی کارآفرین کردستانی که توانمندی‌هایش غریب مانده است+تصاویر
تسنیم از فعالیت‌های یک بانوی کارآفرین سنندجی در زمینه "مصنوعات بتنی طرح چوب " که ۳۰ نفر اشتغالزایی ایجاد کرده اما توانمندی‌هایش در سایه بی‌توجهی مسئولان کردستانی غریب مانده است، گزارش می‌دهد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، همیشه مردان نیستند که باهمت و اراده در برابر سختی‌های روزگار بایستند و قد علم کنند بلکه زنان زیادی نیز در اطراف ما هستند که بی‌نام و بی‌نشان همچون مردان سخت در تلاشند تا لقمه نانی حلال برای خود و خانواده‌هایشان به‌دست بیاورند و در زیر چرخ زندگی کمر خم نمی‌کنند.
شیرزنانی که از دیار کردستان با اراده‌های آهنین و دستانی پر صلابت و امیدهایی راسخ و چشمانی پر نور سعی در آبادانی و توسعه کشورمان دارند.
زنانی که تنها زن نیستند بلکه مردانی با استقامت همچون کوه‌های سر به فلک کشیده کردستان که با صبر و استقامتشان غم به ابرو نمی‌آورند و مردانه در مقابل مشکلات مقاومت می‌کنند، زنانی که گرمی و سردی روزگار را چشیده‌اند و معناهای زندگی را با جان و دل لمس کرده‌اند.
متأسفانه در استان کردستان زنان کارآفرین زیادی حضور دارند که در سایه بی‌توجهی مسئولان، توانمندی‌های آنان غریب مانده و کار و حرفه آنان زیاد به چشم نمی‌خورد؛ «ناهید علیزاده» بانوی پر تلاش سنندجی از جمله زنان سخت‌کوش این دیار بوده که در حرفه خود توانایی‌هایش حد و مرز ندارد و با دستان پر توانش شب و روز نمی‌شناسد، مادری دلسوز که در کنار مادری، پدر بودن را نیز یدک می‌کشد.
در این گزارش سعی کردیم که گوشه‌ای از فعالیت‌های این بانوی کارآفرین سنندجی که سه دهه از عمر خود را در انجام کار «طراحی و مصنوعات بتنی طرح چوب» سپری کرده را منعکس کنیم.
بانوی کارآفرین سنندجی: از 30 سال قبل کارهای هنری انجام می‌دهم
ناهید علیزاده بانوی کارآفرین سنندجی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در سنندج اظهار داشت: بنده متولد سال 1350 و دارای مدرک فوق‌دیپلم رشته سفالگری هستم که به مدت 30 سال کارهای هنری انجام می‌دهم و کار سفالگری را زیر نظر «استاد سمنانی» آغاز کردم و از سن 16 سالگی به کار سفالگری پرداختم و تا سن 22سالگی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کردستان به‌عنوان مربی سفالگری استخدام شدم و توانسته‌ام در جشنواره‌های مختلف این کانون شرکت و رتبه‌های برتر استانی را کسب کنم.
وی گفت: سه سال در سال‌های 87 به‌عنوان کارآفرین برتر کشوری در همایش «زنان نان‌آور و نام‌آور» و در سال 94 به عنوان کارآفرین برتر استانی انتخاب شدم.
در زمینه "مصنوعات بتنی طرح چوب " فعالیت می‌کنم
بانوی کارآفرین سنندجی تصریح کرد: فعالیت خود را در سن 32 سالگی در زمینه "مصنوعات بتنی طرح چوب " آغاز کردم و هم‌اکنون به‌صورت مستمر انجمنی دارم و به مدت چهار سال است که به صورت رسمی فعالیت انجمنم ثبت شده و در زمینه اشتغال و توانمندسازی زنان و دختران خانواده‌های آسیب‌دیده و نیازمند جامعه فعالیت می‌کنم.
وی در مورد کار خود در زمینه مصنوعات بتنی طرح چوب که از طرح‌های موفق استانی و حتی کشوری است و نمونه مشابهی ندارد، گفت: مصنوعات بتنی طرح چوب شامل اشکال مختلف از جمله نمای ساختمان، آب‌نما، کباب‌پز، نرده، باغچه، آبخوری مدارس، آلاچیق بوده و بیشتر گل‌کاری‌های محوطه پارک جنگلی کوه آبیدر سنندج کار بنده و نیروهایم است.
علیزاده اضافه کرد: بیشتر کارهای مصنوعات بتنی طرح چوب در فضاهای شهری سنندج از جمله در پارک آی‌تی، آبشارهای عمارت وکیل و کوه آبیدر سنندج و پارک لاله در شهرستان دهگلان، کارخانه کامیاران، نمای ساختمانی در شهرستان پاوه کار بنده و نیروهایم است و در اکثر شهرستان‌ها فعالیت داشتیم و چندین بار به خاطر توانمندسازی زنان و دختران به اقلیم کردستان عراق دعوت شدیم اما به خاطر دخترم نتوانستم قبول کنم.
درددل‌های بانوی کارآفرین سنندجی
وی اظهار کرد: خودم هم جزو خانواده‌های آسیب دیده بودم و همسرم 20 سال معتاد بود که با تمام تلاش سعی کردم او را از این فلاکت نجات دهم و به مدت چندین سال پاکی‌اش را به‌دست آورد اما متأسفانه از من جدا شد و مدت 6 ساله که از همدیگر جدا شدیم و تنها فرزندم که دخترم است در کنار من بدون پشت و پناه پدر زندگی می‌کند و در طول سال‌های زندگی مشترکمان و هم‌اکنون با مشکلات زیادی مواجه بودم و هستم.
بانوی کارآفرین سنندجی گفت: شکست در زندگی من وجود ندارد و همیشه در همه مسائل و کارها به خداوند متعال متکی بودم و هستم.
وی افزود: برای این شغل هیچ‌کسی به من آموزش نداد یک شب خواب دیدم که در خواب نوری از آسمان به حیاط منزلمان وارد شده و درختی روی زمین افتاده وقتی جلو رفتم دیدم که روی این درخت متبرک شده به "محمد رسول الله" است و همین خواب سبب شد که به کار مصنوعات بتنی چوب بپردازم.
در کردستان حامی و اسپانسری نداریم
بانوی کارآفرین سنندجی می‌گوید: اکثر نیروهایی که زیر نظر بنده کار می‌کنند از خانواده‌های آسیب‌دیده و دارای همسران معتاد و یا بدون سرپرست هستند و تاکنون هیچ ارگان و دستگاه دولتی در استان کردستان به‌جز شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان کردستان که سوله‌ای به عنوان کارگاه در اختیار ما گذاشته، ما را حمایت نکرده است.
وی ادامه داد: استانداری کردستان هم تاکنون هیچ‌گونه حمایت مالی به ما نکرده و فقط مجوز فعالیت به این حرفه را به ما داده و پس از چندین سال هنوز نتوانسته‌ایم تسهیلات و یا اسپانسری را جذب کنیم.
علیزاده افزود: کار ما مانند سایر مشاغل ساختمانی و آزاد، فصلی است و چون حامی و اسپانسری نداریم فقط 4 ماه در طول سال کار داریم و در حال حاضر که مدارس در مهرماه بازگشایی شدند بنده و 30 نفر از نیروهایم به فعالیت در مدارس می‌پردازیم تا لقمه نانی برای خود و خانواده و فرزندانمان به دست بیاوریم.
26 ساله که مستاجرم؛ هیچ کدام از مدیران کردستانی به داد کارآفرینان نمی‌رسند
وی اظهار کرد: بنده در حال حاضر به مدت 26 ساله که مستاجرم و حتی یک واحد مسکن مهر هم نگرفته‌ام در حالی که نان‌آور خانواده‌ام و مشکلات زیادی فراروی زندگی من و دخترم وجود دارد و با توجه به اینکه در قالب کارهای هنری کارهای زیادی انجام داده‌ام اما هیچ یک از مسئولان و مدیران استان به داد امثال ما نمی‌رسند.
کارآفرین برتر استان کردستان اضافه کرد: من تنها دغدغه خود و دخترم را ندارم بلکه دغدغه نیروهایم که اکثراً دختران جوان و بانوان استان و نان‌آور خانواده‌هایشان هستند را نیز دارم؛ ما می‌خواهیم کارهای انبوهی انجام دهیم اما چون شغل ما فصلی است به دنبال افراد سرمایه‌گذار و خیری هستیم که بتواند ما را حمایت کند و در ماه‌های دیگر سال نیز کار خود را ادامه دهیم.
وی گفت: به دنبال این هستم که در استان تهران دوره آموزشی کاغذدیواری سه بعدی ببینم تا با آموزش این رشته بتوانیم به جای 4 ماه 8 ماه از سال را کار داشته باشیم و اگر این دوره آموزشی را ببینیم می‌توانیم کارهای هنری زیادی در طول ماه‌های سال انجام دهیم چراکه اکثر نیروهایم دارای خانواده پرجمعیت و عائله‌مند هستند.
ما کارآفرینان تنبل نیستیم؛ حمایت مسئولان کردستانی ناچیز است
بانوی کارآفرین سنندجی خاطر نشان کرد: تدابیر زیادی در ذهن و اندیشه دارم و این را مسئولان و مدیران استان بدانند که ما تنبل نیستیم اما حمایت آنها در قبال امثال ما کارآفرینان بسیار ناچیز و دریغ است و سوالات زیادی سال‌هاست در من وجود دارد که بی‌پاسخ مانده‌اند؛ چرا باید پس از 30 سال خدمت و فعالیت کاری نتوانیم یک وام بگیریم؟ چرا باید این همه زد و بند و موانع بر سر راه ما وجود داشته باشد؟ چرا باید طوری با ما برخورد شود که به جای 30 نفر نیرو نتوانیم 50 نفر و یا بیشتر نیرو جذب کنیم؟
وی با بیان اینکه همیشه دغدغه و اولویتم حمایت از نیروهایم بوده گفت: سئوال اینجاست چرا باید نتوانم از خانمی که 16 ساله در این حرفه کار می‌کند؛ انسولین تزریق می‌کند و پدرش شیشه‌ای و معتاد است حمایت و برای وی اشتغالزایی ایجاد کنم؟
علیزاده افزود: اگر ما در جاهای دیگر به‌جز استان کردستان کار می‌کردیم و فعالیت داشتیم شاید مورد توجه و پیشرفت بیشتری قرار می‌گرفتیم و فرصت‌های زیادی پیدا می‌کردیم اما به خاطر شرایط نیروهایم در این شهر با این همه مشکلات کنار می‌آیم.
باعث تاسف است که مسئولان بر سر راه کارآفرینان مانع‌تراشی کنند
وی به وجدان کاری به عنوان اولویت کاری اشاره می‌کند و می‌گوید: هیچ‌وقت زندگی و مادیات ارزش آن را ندارند که ارزش و جایگاه انسان‌ها زیر پا گذاشته شوند اما متأسفانه بسیاری افراد به دنبال منافع خودشان هستند و با وجود رکود بازار باز هم به فعالیت می‌پردازم با اینکه سال‌ها به این کار مشغول بودم مهم این است که اراده دارم و شکست نخوردم و به شغل دیگری نپرداختم اما باعث تاسف است که مسئولان سر راه ما قرار بگیرند و داشتن سرپناه و یک واحد مسکونی دغدغه من باشد.
کارآفرین برتر استان کردستان عنوان کرد: چرا نباید برای دخترم که 20 سال سن دارد سرپناهی وجود داشته باشد آیا افرادی همچون من که کارهای هنری انجام می‌دهند لیاقت و شایستگی داشتن یک واحد مسکونی را ندارند؟ آیا با وجود انجام این همه کارهای سخت نباید مورد حمایت مسئولان استان قرار گیریم؟
آیا فرماندار سنندج نمی‌تواند یک واحد کارگاهی در اختیار 30 بانوی نان‌آور قرار دهد؟
وی به بی‌اعتنایی مسئولان استان در قبال خود و نیروهایش گلایه کرد و گفت: دلیل اینکه فرماندار سنندج و استاندار کردستان نمی‌توانند سرپناه و یک واحد مسکونی در اختیارم قرار دهند و یا اینکه یک واحد کارگاهی برای فعالیت‌های من و نیروهایم به ما بدهند چیست؟ در حالی که در تهران به افرادی همچون من وام کارآفرینی و با بهره کم داده می‌شود اما چرا در کردستان برای گرفتن وام صدها مانع، ضمانت بانکی و سخت گیری‌های دست و پا گیر در سر راه آدم قرار می‌گیرد.
بانویی که به خاطر نداشتن توان مالی فقط آرزو و خیال می‌کند و توان اجرا ندارد
بانوی کارآفرین سنندجی در پاسخ به این سوال که چه ایده‌های نو برای پیشبرد فعالیتش دارد اینگونه بیان کرد: ایده‌های زیادی در ذهنم وجود دارد که در هیچ جایی پیاده نشده و حتی در برخی موارد ایده‌هایم لو رفته است؛ آرزوهای زیادی در ذهنم می‌پرورانم اما به خاطر مسائل مالی نمی‌توانم آنها را اجرا کنم و در حال حاضر با یکی از NGOهای کشور آلمان ارتباط برقرار کردم و به خارج از کشور متوسل شدم چراکه در داخل استان مورد حمایت قرار نگرفته‌ام و هیچ کس تا به حال نیامده به ما کمکی کند اما تاکنون چندین NGO در کشور آلمان به ما پیشنهاد کار داده‌اند.
مسئولان کردستانی برای حمایت از کارآفرینان "گوش شنوا و چشم بینا" ندارند
وی اضافه می‌کند: متأسفانه گوش شنوا، همت والا و چشم بینایی وجود ندارد اما ما همچنان به کار و فعالیت خودمان ادامه می‌دهیم اما دریغ از حمایت مسئولان استان.
علیزاده تصریح کرد: امکانات من در حال حاضر کم است و حتی پولی برای آموزش نیروهایم ندارم که هزینه کنم و قصد دارم آنچنان توانمند شویم که زنان و نیروهایم خودشان بتوانند کارشان را مستقلانه انجام دهند و حتی سرمایه‌گذاری کنند و اگر بتوانم حداقل 60 نفر از زنان و بانوان آسیب‌دیده استان را آموزش دهم در اشتغالزایی و کسب درآمد این خانواده‌ها موثر بوده و اگر این آموزش‌های مداوم و مستمر وجود داشته باشد این حرفه‌ها حتی به خارج از کشور هم صادرات دارد.
صندوق کارآفرینی امید در کردستان؛ امید را از کارآفرینان گرفته است
وی ادامه داد: چرا نباید آسانی و سهولت در کارهای ما کارآفرینان وجود داشته باشد و موانع و سدهای زیادی بر سر راهمان قرار گیرد؟ بنده تاکنون برای گرفتن تسهیلات بانکی نامه‌های زیادی به صندوق کارآفرینی امید در استان کردستان نوشته‌ام اما به دفعات مکرر به من خرده و ایرادهایی گرفته‌اند و حتی پس از طی کردن مراحل مختلف گفتند باید برای گرفتن وام از این صندوق سند منزل مسکونی را رهن بگذارید که در پاسخ به مسئولان مربوطه گفتم که سند ندارم اما می‌توانم 4 کارمند رسمی ضمانت بیارم که مسئولان صندوق کارآفرینی قبول نکردند.
کارآفرین برتر استان کردستان با اشاره به اینکه هم‌اکنون 30 نفر نیروی انسانی و کاری دارد در مورد فعالیت خود گفت: انجمن حمایت از زنان آسیب‌دیده اجتماعی نسیم مهربانی کردستان به مدت 4 سال است که به‌صورت رسمی ثبت شده و 100 نفر عضو این انجمن هستند و عمده فعالیت این انجمن شناسایی افراد نیازمند و کم‌توان جامعه و کمک و همیاری کردن به این افراد در قالب کارهای خیرخواهانه و نوع‌دوستانه است.
آرزوهای بانوی کارآفرین سنندجی
وی در مورد بزرگ‌ترین آرزویش افزود: آرزوی من در مرحله اول این بوده که پاکی و درستی انسان‌ها به جامعه بازگردانده شود چراکه لطمه‌ای که می‌خوریم به خاطر همین ناپاکی‌هاست و بزرگ‌ترین آرزویم این است که شفقت و دلسوزی به مردم جامعه بازگردانده شود چون متأسفانه جامعه ما طوری شده که به یکدیگر رحم و شفقت نداریم.
علیزاده اضافه کرد: آرزوی دیگر من این است که والدین آنچه وظیفه شخصی دارند در حق فرزندان خود انجام دهند و پدران کمترین حق را در قبال فرزندانشان دریغ نکنند.
ارتقای کار و فعالیتم نیازمند حمایت سرمایه‌گذار و حامی است
بانوی کارآفرین سنندجی گفت: اگر در شرایط فعلی بتوانم 5 حرفه را آموزش دهم به 100 میلیون تومان اعتبار و سرمایه نیاز دارم که اگر افراد خیر و سرمایه‌گذاری بتوانند من را حمایت کنند برای هر کدام از رشته‌ها می‌توانم تا 100 نفر را اشتغالزایی و مورد آموزش حرفه و مهارت‌آموزی قرار دهم اما خودم به دلیل نبود حامی و مسائل مالی نمی‌توانم از عهده این آموزش‌ها برآیم.
وی از افراد خیر استان و سرمایه‌گذار خواست برای ارتقای فعالیت‌های کاری زنان آسیب‌دیده اجتماعی و توانمندسازی زنان این قشر را را مورد حمایت خودشان قرار دهند.
کارآفرین برتر استان کردستان در مورد دغدغه‌هایش خاطر نشان کرد: بیشترین دغدغه فکری من، «ایجاد سرپناه و داشتن یک واحد مسکونی» با وجود داشتن دختری 20 ساله است اما متأسفانه در جامعه امنیت روحی، روانی و شغلی نداریم چون فقط با دست خالی و بدون هیچ پشتوانه مالی کارهایمان را انجام می‌دهیم و مسئولان استان هم ما را حمایت نمی‌کنند؛ سئوال اینجاست چرا در استان‌های دیگر همچون تهران این همه امکانات و تسهیلات در اختیار افراد کارآفرین قرار می‌گیرد اما برای افرادی همچون من اینگونه مانع تراشی می‌شود؟ باید کسی به این سوالات پاسخ دهد.
علیزاده می‌گوید: من فقط به عنوان یک کارآفرین توانستم امسال 30 نفر را سر کار ببرم اما چرا نباید این شرایط فراهم شود که به جای 30 نفر، 60 نفر را سر کار ببرم؟ من از خودم که به عنوان کارافرین انتخاب می‌شوم راضی نیستم چون باید برای 3 حرفه و هر کدام از این حرفه‌ها 100 نفر اشتغالزایی ایجاد کنم آنگاه می‌توانم توقع داشته باشم که فرد کارآفرینی هستم چراکه توانایی‌های زیادی در خودم می‌بینم اما با این اوصاف از عنوان کارآفرین برتر استانی رضایت ندارم.
وعده سرکاری فرماندار سنندج برای مسکن مهر
وی با اشاره به بی‌توجهی برخی مسئولان کردستانی در قبال هنرمندان و افراد کارآفرین تصریح کرد: چندی پیش برای گرفتن یک امتیاز مسکن مهر به سراغ «زارعی فرماندار شهر سنندج» رفتم و وی من را به اداره مسکن و شهرسازی فرستاد اما آنها گفتند که سایت مسکن مهر بسته شده و جای خالی وجود ندارد اما سئوال اینجاست چرا نباید فرماندار سنندج بداند که مسکن مهری در کار نیست؟ و با وجود این همه مشغله کاری و مشکلات این همه پروسه را طی کنم و در نهایت مسکن مهری در کار نباشد.
بانوی کارآفرین سنندجی گفت: این درددل‌ها تنها حرف من نیست بلکه صحبت تمام نیروهایم است و پس از گذشت 30 سال کاری که دستانم را در سیمان و ماسه گذاشتم اما هنوز یک واحد مسکونی نداریم که در آن زندگی کنیم و حقوق یک میلیون تومانی بازنشستگی و مستأجر بودن کفاف زندگیم را نمی‌کند.
لوح تقدیر و تندیس کارآفرین برتر نیاز نداریم؛ مسئولان حمایت واقعی کنند
وی بیان کرد: افرادی همچون بنده نیازی به داشتن یک لوح و یا تندیس با عنوان کارآفرین برتر ندارم؛ لوح تقدیر و تجلیل نمی‌خواهیم و مسئولان به‌جای اینها ما را مورد حمایت قرار دهند و موانع را بر سر راهمان بردارند.
علیزاده در مورد جایگاه زنان هنرمند در جامعه و استان کردستان می‌گوید: متأسفانه هنرمندان ما در استان کردستان با کم‌ارزش‌ترین برخوردها مواجه هستند و در رده پایین جامعه قرار دارند با وجود اینکه کرستان دارای هنرهای زیادی است و این قشر سالیان درازی از عمر خود را صرف هنر و کارهای هنری کرده‌اند اما تعداد زیادی از آنان همچنان مستأجرند در حالی که در جاهای دیگر ارزش، تسهیلات خوب و امکانات زیادی به قشر هنرمند داده می‌شود.
وی اضافه کرد: هنرمندان در استان کردستان نادیده گرفته می‌شوند و آنچنان دیده و مطرح نمی‌شوند و اینها بخشی از درد دل‌های جامعه هنری ماست، واقعا نمی‌دانم چرا در شهرهای استان کردستان با وجود این همه ظرفیت و توانایی‌ها هنرمندان نباید دیده شوند؟
کارآفرین برتر استان کردستان در بخشی دیگر از سخنان خود عنوان کرد: «طرح مصنوعات بتنی چوبی» نمونه مشابهی ندارد و در حال حاضر سفارش‌های زیادی در زمینه تزئینات چوب به کشورهای ترکیه، آلمان، سوئد و امارات متحده عربی و دبی رفته و دارم و آنان حاضر هستند با ما همکاری کنند.
مسئولان کرستانی جامعه هنری را ببینند
وی در پایان خواسته خود را از مسئولان و مدیران استان اینگونه بیان کرد: مسئولان استان کردستان کارآفرینان را ببینند و به ما توجه و دردهایمان را لمس کنند، با وجود اینکه کردستان جای کار نیست اما بنده ناامید نمی‌شوم و همچنان تلاش می‌کنم و تمام همت و چشم‌داشتم به تلاش‌های شبانه‌روزی خودم است تا بتوانم چرخ زندگی و روزگارم را بچرخانم.
علیزاده در پاسخ به این سوال که اگر در جاهای دیگر به شما پیشنهاد کاری شود قبول می‌کنید، اذعان داشت: در صورت هرگونه پیشنهاد کاری خودم و تمام نیروهایم را می‌برم چرا که نیروهایم با تلاش و پشتکارشان موجب شدند که امروز من کارآفرین برتر و نمونه شوم و در کنار اینها برای گسترش و رونق بخشیدن به فعالیت‌هایم به دنبال جذب اسپانسر و سرمایه‌گذار هستم و اگر خیرین و افراد سرمایه‌گذار حاضر شوند با آنها همکاری می‌کنیم.
انتهای پیام/
