بهزیستی کردستان هیچ حمایتی از من نداشته است

به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، معلولیت شاید به معنای محدودیت باشد اما هرگز ممنوعیت نبوده و نیست و همگی به این امر واقف هستیم که خدمت به معلولان و محرومان از مهم‌ترین عبادات است.

در استان کردستان معلولان زیادی هستند که وقتی پای درددل‌های آنان می‌شینید، به‌دلیل بی‌توجهی مسئولان مربوطه نسبت به وضعیت زندگیشان و نحوه برخورد با آنان گله‌مندی‌های زیادی دارند.

مسئولان بهزیستی کردستان باید توجیه شوند و بدانند که نباید حقوق افراد معلول با پیشرفت جامعه به فراموشی سپرده شود چراکه این قشر نیز همانند دیگر انسان‌های جامعه حق زندگی کردن دارند.

واقعاً دور از انصاف و انسانیت است که در بهزیستی کردستان به‌جای برطرف کردن مشکلات معلولان، شعارها و وعده‌های پوچ و سرخرمن به آنان می‌دهند چراکه این حرکات زشت و دور از اخلاق، سبب گله‌مندی این قشر از جامعه شده است.

سئوال اینجاست معلولان کردستانی تا چه زمانی باید به‌دلیل بی‌توجهی مسئولان مربوطه به مشکلات آنان در معرض فشارهای روحی و روانی قرار بگیرند؟

باید مدیرکل بهزیستی کردستان به‌جای وعده‌های سرخرمنی، مخفی شدن در پشت درب‌های اتاق کاری و باند بازی «کمبودها و نیازهای معلولان استان» را شناسایی و برنامه‌ریزی مناسبی جهت برطرف کردن مشکلات این قشر از جامعه داشته باشد.

خبرگزاری تسنیم کردستان به عنوان یک خبرگزاری مردمی و مورد وثوق مردم این دیار در کنار انعکاس واقعیت‌ها، بنا بر وظیفه ذاتی یک رسانه که طرح مطالبات مردم، جوانان و قشر ضعیف جامعه است، مشکلات معلولان را منعکس می‌کند؛ آنچه می‌خوانید حاصل گفت‌وگوی خبرنگار تسنیم در سنندج با یکی از معلولان سنندجی است.

معلول سنندجی: کمبودهای زیادی در زندگی دارم؛ بیشتر لباس‌هایم مال مردم است

تینا احمدی 36 ساله معلول سنندجی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در سنندج، با اشاره به مشکلات زندگی خود اظهار داشت: بنده در یک خانواده نه نفره به دنیا آمده‌ام، به بیماری Ms مبتلا هستم، خواهر و برادرهایم همه ازدواج کرده‌اند و تشکیل خانواده داده‌اند و با پدرو مادرم زندگی می‌کنم.

وی گفت: چند سالی هست که عضو بهزیستی کردستان هستم اما از سوی این سازمان هیچ حمایتی از من نشده است.

این معلول سنندجی با بیان اینکه به بیماری Ms مبتلا هستم و کمبودهای زیادی در زندگی دارم، تصریح کرد: توان خرید داروهایم را ندارم چراکه خانواده‌ام درآمد چندانی ندارند و حتی بیشتر لباس‌هایم مال مردم است.

وی ادامه داد: تاکنون چندین خواستگار داشته‌ام اما به‌دلیل بیماری که به آن مبتلا هستم از ازدواج کردن با من منصرف شده‌اند.

احمدی با بیان اینکه روزانه مشغول خیاطی کردن هستم، افزود: انجمن Ms مغازه‌ای برای شغلم اجاره کرده و هزینه اجاره آن را خودشان پرداخت می‌کنند اما سایر هزینه‌ها همچون آب و برق بر عهده خودم است.

این معلول سنندجی با بیان اینکه به‌دلیل بیماری توانایی انجام کارهای شخصی را ندارم و به دلیل مشکلات بارها قصد خودکشی را داشته‌ام، خاطر نشان کرد: از مسئولان می‌خواهم از نظر مالی از معلولان حمایت کنند چراکه زمانی جیبمان خالی است در رنج هستیم.

انتهای پیام/