ممنوعیت حمل سلاح سرد؛ گامی برای افزایش امنیت عمومی

به گزارش خبرگزاری تسنیم، طی سالیان اخیر یکی از مطالبات نیروی انتظامی از مجلس شورای اسلامی، تصویب قانون ممنوعیت حمل سلاح سرد بود که سرانجام این موضوع پس از رفع ابهامات وارد شده از سوی شورای نگهبان، توسط مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. براساس قانون جدید، حمل، تولید، استفاده و واردات هرگونه سلاح‌ سرد ممنوع است و تنها در صورت اخذ مجوز از دستگاه‌های مربوطه مجاز است.

همچنین نحوه و مرجع صدور مجوز به موجب آیین نامه‌ای است که ظرف مدت سه ماه از تاریخ ابلاغ این قانون با پیشنهاد وزرای دادگستری و کشور و با همکاری نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران تهیه می‌شود و به تصویب هیات وزیران می‌رسد.

سلاح سرد به هر نوع سلاحی می‌گویند که برای دفاع یا تهاجم مورد استفاده قرار می‌گیرد و از حیطه باروت، شلیک و انفجار گلوله خارج باشد و شامل انواع چاقو، زنجیر، پنجه بوکس، قمه، انواع افشانه‌های اشک‌آور، خواب‌آور و بیهوش‌کننده و شوکرهای الکتریکی، تفنگ و کلت بادی شبیه سلاح گرم و ... می‌شود.

پلیس از تصویب این قانون استقبال می‌کند زیرا این قانون در بسیاری موارد، از قتل‌ها و ضرب و جرح‌ها پیشگیری کرده و در کاهش آمار جرایم خشن موثر است. به عبارت دیگر تصویب این قانون از شدت خشونت‌ها می‌کاهد. در بسیاری از قتل‌ها، چنانچه طرفین نزاع اسلحه سرد در اختیار نمی‌داشتند به قتل منجر نمی‌شد.

تصویب این قانون علی رغم کمک به کاهش آمار جرایم قتل و ضرب و جرح، ولی مشکل خشونت در جامعه را حل نمی‌کند. به عبارت دیگر، کارکرد این قانون، تعدیل نتایج خشونت‌ورزی در جامعه است اما کاهش خشونت در جامعه، همانند دیگر آسیب‌های اجتماعی، مستلزم بکارگیری تدابیر اجتماعی است. لازم است با خود بیاندیشیم که چرا در زندگی اجتماعی این همه شاهد خشونت هستیم؟ چرا در هنگام رانندگی این همه نسبت به همدیگر خشونت می‌ورزیم؟ علت انواع خشونت (کلامی، فیزیکی، قلمی و ...) در جامعه چیست؟

مهمترین آسیب پدیده خشونت در جامعه، تزلزل کرامت انسانی است که آسیب زدن به این زیر بنای حقوق بشر، آسیب‌های متعدد و جرایم خشن را به دنبال دارد. خشونت به عنوان یک مسئله اجتماعی همانند سایر مسائل اجتماعی دیگر تحت تاثیر عوامل مختلفی است. گاهی ناکامی علت خشونت می‌شود که یک موضوع روانشناختی است و گاهی پدیده‌های اجتماعی عامل خشونت‌گرایی در افراد جامعه می‌شود.

معتقدیم روش درست و اصولی برای درمان خشونت در جامعه، روش‌های روانشناختی و جامعه شناختی است. همه مردم در قبال خشونت در جامعه مسئولیت دارند و باید فرد خشونت ورز از سوی اطرافیان مورد سرزنش واقع شود و نباید اجازه داد قبح این رفتار ضد اجتماعی از بین برود.

رسانه‌ها و گروه‌های مرجع و ذی نفوذ نیز باید خشونت‌ورزی را ترویج نکنند و خشونت را در اذهان جوانان به عنوان ارزش جلوه ندهند و از آن تعبیر به شجاعت و ... نکنند. باید تلاش کنیم با روش های گوناگون، فرهنگ مدارا و تسامح که نیاز ضروری زندگی اجتماعی است را جایگزین خشونت در جامعه کنیم و با گسترش مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی و اجتماعی و آگاه سازی جامعه از عواقب رفتار خشونت آمیز، عطوفت و مهربانی را جایگزین خشونت و نفرت کنیم.

سرهنگ مراد مرادی؛ معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی تهران بزرگ

انتهای پیام/