چه آیاتی از قرآن در دعای ندبه وجود دارد؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا دعای ندبه که از امام صادق(ع) صادر شده است، حاوی عالی‌ترین معارف الهی است که سیر تاریخ بشریت را به صورت چکیده اما در عین حال پر محتوا از منظری الهی به شیعیان می‌آموزد. 

در ادامه، آیاتی را که در این دعای شریف اشاره شده، با رنگ سبز نشان داده می‌شود. 

** الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین‏ (حمد1)

** وَ بَعْضٌ اتَّخَذْتَهُ خَلِیلًا، وَ سَأَلَکَ‏ لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِین‏ (شعراء84) 
 بعضى (ابراهیم) را به مقام خلّت خود برگزیده، درخواستش را که وى لسان صدق در اممّ آخر باشد. 

**... وَ لَا یَقُولَ أَحَدٌ لَوْ لَا أَرْسَلْتَ إِلَیْنَا رَسُولًا مُنْذِراً، فَنَتَّبِعَ آیاتِکَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزى‏.(طه134)
  براى آنان وصى و جانشینى، براى آنکه یکى بعد از دیگرى مستحفظ دین و نگهبان آیین و شریعت و حجّت بر بندگان تو باشد از مدّتى تا مدّت معین، قرار دادى. تا آنکه دین حق از قرارگاه خود خارج نشود و اهل باطل غلبه نکنند. و تا کسى  نتواند گفت که: اى خدا چرا رسول به سوى ما نفرستادى که ما را از جانب تو به اندرز و نصیحت ارشاد کند؟

**وَ وَعَدْتَهُ أَن تُظْهِرَهُ‏ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ، وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُون‏ (توبه33) 

... و به او (پیامبر) پیروزى دینش را بر تمام ادیان عالم به رغم مشرکان وعده فرمودى

** وَ جَعَلْتَ لَهُ وَ لَهُمْ أَوَّلَ‏ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ، لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبارَکاً، وَ هُدىً لِلْعالَمِینَ، فِیهِ آیاتٌ بَیِّناتٌ، مَقامُ إِبْراهِیمَ، وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِنا. (آل‌عمران96 و 97)

... و براى او و اهل بیتش، آن خانه مکه را اول بیت و نخستین خانه براى عبادت بندگان مقرر فرمودى. و (خاندانش را) وسیله هدایت عالمیان گردانیدى. این خانه آیات و نشانه­‌هاى آشکار ایمان و مقام ابراهیم خلیل بود و محل امن و امان بر هر کس که در آن داخل مى شد. 

** وَ قُلْتَ:إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً (احزاب33) ثُمَّ جَعَلْتَ أَجْرَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَوَدَّتَهُمْ فِی کِتَابِکَ،فَقُلْتَ:قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلى‏ رَبِّهِ سَبِیلاً (فرقان57)

درباره خاندان رسول فرمودى: البته خدا از شما اهل بیت رسول هر رجس و ناپاکى را دور مى سازد و کاملاً پاک و مبرّا مى گرداند. سپس مُزد محمد که درود تو بر او خاندانش باد؛ را دوستی آنان مقرّر کردی و در کتاب خود فرمودی: بگو من از شما مُزدی نمی خواهم، الا مودّت خویشانم. باز فرمودى: بگو همان اجر رسالتى را که خواستم؛ باز به نفع شما خواستم.

** فَلَمَّا انْقَضَتْ أَیَّامُهُ أَقَامَ وَلِیَّهُ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمَا وَ آلِهِمَا هَادِیاً، إِذْ کَانَ هُوَ الْمُنْذِرَ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هاد (رعد7)

 و هنگامى که دوران عمر پیغمبرت سپرى شد، وصى و جانشین خود على بن ابى طالب (ع) را به هدایت امت برگماشت. چون او  منذر و براى هر قوم هادى امّت بود.

** إِذْ کَانَتِ الْأَرْضُ لِلَّهِ‏ یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ‏ (اعراف128) الصَّالِحِینَ‏ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ(اعراف128)*، وَ سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولًا، وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ‏، وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ*.(ابراهیم4)

... و قلم قضا بر آنها جارى شد به چیزى که امید از آن، حسن ثواب و پاداش نیکو است. چون زمین ملک خداست و هر که از بندگان را بخواهد، وارث ملک زمین خواهد کرد و عاقبت نیک عالم با اهل تقوى است. و پروردگار ما از هر نقص و آلایش پاک و منزه است و وعدة او قطعى و محقق­الوقوع است و ابداً در وعده پروردگار خلاف نیست و در هر کار در کمال اقتدار و علم و حکمت است.

** یَا ابْنَ طه وَ الْمُحْکَمَاتِ، یَا ابْنَ یس وَ الذَّارِیَات‏ یَا ابْنَ الطُّورِ وَ الْعَادِیَاتِ، یَا ابْنَ مَنْ‏ دَنا فَتَدَلَّى، فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنى‏،(نجم8 و 9) دُنُوّاً وَ اقْتِرَاباً مِنَ الْعَلِیِّ الْأَعْلَى.

و ای فرزند طه و محکمات، ای فرزند یاسین و ذاریات، اى فرزند سوره طور و عادیات؛ اى فرزند آنکه خداوند در حقّش فرمود: دنى فتدلى فکان قاب قوسین او ادنى که نسبت به حضرت على اعلاى الهى مقرت ترین مقام است. 

** وَ قَطَعْتَ دَابِرَ الْمُتَکَبِّرِینَ، وَ اجَتَثَثْتَ‏ أُصُولَ الظَّالِمِینَ، وَ نَحْنُ نَقُولُ‏الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین‏.

و دشمنانت را کیفر خوارى و عقاب بچشانى و سرکشان و کافران و منکران خدا را نابود گردانى و ریشه متکبّران عالم و ستمکاران جهان را از بیخ برکنى، تا با خاطر شاد ما به الحمد لله رب العالمین لب برگشاییم.

** یَا مَنْ‏ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى‏،(طه5) وَ مَنْ إِلَیْهِ الرُّجْعَى وَ الْمُنْتَهَى.

اى خدایى که بر عرش، استقرار ازلى دارى و رجوع همه عالم به سوى توست.