اهالی قدس؛ روش‌های مبارزه و عوامل نفرت از رژیم صهیونیستی
مردم قدس همواره از نظر اصطکاک جغرافیایی با صهیونیست‌ها به عنوان مهم ابزار در پیشبرد روند انتفاضه مطرح هستند و تحریک آنها ضربات مهلکی بر پیکره رژیم صهیونیستی وارد کرده است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، همزمان با آغاز انتفاضه جدید مردم در سرزمین‌های اشغالی در واکنش به اقدام دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا در اعلام پایتختی قدس شریف برای کابینه رژیم صهیونیستی و صدور دستور انتقال سفارت آمریکا به این شهر اشغالی، خبرگزاری تسنیم بر آن شده است تا روند مقاومت فلسطین در برابر اشغالگری صهیونیستی در بیت‌المقدس و قدس اشغالی را تشریح کند. بخشی از مطالب اشاره شده در این گزارش برگرفته از کتاب " مقاومت اسلامی فلسطین در برابر اشغالگری صهیونیستی در بیت المقدس" نوشته خالد ابراهیم ابو عرفه است که تحولات مربوط به سالهای 1987 تا 2015 در این زمینه را بررسی کرده است. علاوه بر اینکه گزارش ها و تحلیل های مربوط به محافل رسمی بین‌المللی در رابطه با تجاوزهای رژیم صهیونیستی ضد قدس و بیت المقدس نیز مورد اشاره قرار خواهد گرفت.
این مطلب ضمن تشریح انواع جنایت‌های رژیم صهیونیستی ضد قدس اشغالی و مسجد الاقصی و اشاره به انواع مقاومت ملت فلسطین در برابر اشغالگران تأکید می‌کند که فلسطینی‌ها به ویژه در شرایط کنونی و توسعه دامنه انتفاضه سوم و افزایش توطئه غربی -صهیونیستی ضد این شهر و مسجد الاقصی باید تلاش بیشتری در مسیر یکپارچه‌سازی اقدامات ضدصهیونیستی و فعالیت‌های میدانی و مسلحانه در مقابله با این رژیم در دستور کار خود قرار داده و راهکار بی‌فایده سازش و مذاکرات مسالمت‌آمیز با اسرائیل را کنار بگذارند. علاوه بر اینها شواهد تاریخی و واقعیت های موجود منطقه ای و بین المللی نشان می دهد که تاریخ مصرف عوامل افول انتفاضه های فلسطین به پایان رسیده و این انتفاضه به حول و قوه الهی تا رسیدن به سرمنزل مقصود ادامه خواهد داشت.
مقدمه
رژیم صهیونیستی از زمان اشغال بخش شرقی شهر قدس در سال 1967 اقدام به اجرای استراتژی مستحکمی با هدف تسلط مطلق در این شهر مقدس و اخراج ساکنان و یهودی سازی این شهر کرده است. اشغالگران برای رسیدن به این مقصود از تمامی راهکارهای ممکن و ابزارهای متعدد سرکوب و ارعاب فلسطین ها استفاده کرده و قوانین نژادپرستانه ای را برای جلوگیری از پایداری و مقاومت فلسطینی‌ها در برابر این اقدامات وضع کرده‌اند.
فلسطینی‌ها نیز در مقابل از تمامی پتانسیل خود برای مقاومت در برابر اشغالگری صهیونیست‌ها و شهرک سازی و تخریب منازل و اخراج و سلب هویت خود استفاده کرده و مقاومت قهرمانانه ای در برابر توطئه‌های توسعه‌طلبانه و نژادپرستانه رژیم صهیونیستی و طرح‌های یهودی سازی و استقرار فرهنگ تلمودی و هتک حرمت مسجدالاقصی و سایر مقدسات دینی و اسلامی و حتی مسیحی در این شهر از خود نشان داده‌اند.
آنها از روش‌های متعددی برای ابراز مقاومت و کینه و نفرت خود نسبت به اشغالگران استفاده می‌کنند. این روش‌ها از صدور بیانیه‌های اعتراض‌آمیز و محکومیت اقدامات رژیم صهیونیستی آغاز شده و تا برپایی تظاهرات و تحصن و استفاده از سلاح سرد در مبارزه با شهرک‌نشینان صهیونیست و استفاده از سلاح گرم در برابر نیروهای نظامی و مواد منفجره و بمب های دست ساز و عملیات شهادت‌طلبانه استمرار پیدا می‌کند.
گرچه معاهده اسلو و کمپ‌دیوید تأثیر زیادی در خاموش کردن تحرکات ضدصهیونیستی فلسطینی‌ها داشت، اما عملیات نیروهای مقاومت گاه‌وبیگاه ادامه پیدا کرد تا این که انتفاضه دوم در سال 2001 به صورت شدیدتر و با تأثیرگذاری بیشتر نسبت به انتفاضه اول آغاز شد. این انتفاضه باعث پذیرش انجام انتخابات پارلمانی در فلسطین اشغالی شد و جنبش مقاومت اسلامی فلسطین حماس در انتخابات شرکت کرده و موفق شد اکثریت کرسی‌های پارلمان را از آن خود کند. با این وجود بروز اختلافات میان جنبش آزادیبخش فلسطین و حماس فرصت دیگری به رژیم صهیبونیستی داد تا بتواند به اقدامات و جنایت‌های خود در شهر قدس و مقدسات بیشتر ادامه دهد.
فصل اول: جایگاه قدس و ضرورت مقاومت
مطالعات تاریخی نشان می‌دهد که فلسطینی‌ها 1500 سال قبل از ادعای رژیم صهیونیستی مبنی بر تاسیس دولت خود با عنوان مملکت داود در سال 1000 تا 586 قبل از میلاد، در سرزمین تاریخی خود زندگی می‌کردند. گستره اعتقادات فلسطینیان جایگاه دینی و فرهنگی و تاریخی بالایی دارد و اهمیت مسجدالاقصی هنگام افزایش پیدا می‌کند که می‌بینیم برای سه دین بزرگ آسمانی نیز یک شهر مقدس به شمار می رود.
الف: قدس در تفکرات یهودیت: شهر قدس موقعیت ممتازی در رویکردهای صهیونیستی و یهودی دارد. چرا که آنها برای بسیج افکار عمومی صهیونیست‌ها در گوشه و کنار جهان تحت عنوان ادعای سرزمین موعود و توجیه مهاجرت به سرزمین‌های اشغالی و تحقق شعار صهیونیستی " ملت بدون سرزمین و سرزمین بدون ملت" به آن نیاز دارند. یهودیان قدس رااورشلیم می نامند و سعی دارند آن را در افکار عمومی یهودیان زنده نگه دارند. قدس بیش از 15 کنیسه و معبد باستانی یهودی دارد که بیشتر آنها طی دو قرن 19 و 20 و تأسیس شدند.
ب: قدس در تفکرات مسیحیان: مسیحیان نیز قدس را یکی از شهرهای مقدس خود به شمار آورد و آن را پایتخت سیاسی و دینی و فرهنگی و اقتصادی خود می‌دانند. در انجیل ده ها بار از شهرقدس نام برده شده و کنیسه ها و آثار باستانی و اهمیت تاریخی آن در نزد مسیحیان مورد توجه قرار گرفته است. اتفاقاتی نظیر شفای بیماران و زنده کردن مردگان و دیگر معجزات حضرت عیسی مسیح نیز در این شهر اتفاق افتاده است.
کنیسه القیامة و کنیسه نصف الدنیا در کنار 47 اثر باستانی و تاریخی ، از دیگر مناطق مقدس مسیحیان در قدس است. دیر مار ابراهیم متعلق به مسیحیان ارتودکس و کنیسة الجلجل از دیگر مناطق مقدس مسیحیان در این شهر است.
ج: جایگاه قدس در میان مسلمانان: کتاب‌های تاریخی و اسلامی به انبیا و شخصیت‌های برجسته دینی در صیانت از مسجدالاقصی و برپایی نماز در آن اشاره کرده است. قدس یا بیت‌المقدس قبله اول مسلمانان بوده و مسلمانان 17 ماه به سمت آن نماز گزارده اند. قدس همچنین مسیر معراج پیامبر اکرم اسلام نیز بوده که در سوره اسراء به آن اشاره شده است. این شهر یکی از سه شهر مقدس در اسلام به شمار می رود.
جایگاه حقوقی قدس اشغالی
با وجود اهمیت تاریخی و باستانی و اعتقادی شهر قدس، اما اشغالگران رژیم صهیونیستی تمامی ملاحظات منطقه‌ای و بین‌المللی در قبال این شهر و شرایط ویژه آن را نادیده گرفته و انواع جنایت‌ها و اقدامات متناقض با عرف و قوانین بین المللی را در این شهر انجام می‌دهند. این شهر در یونسکو به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی و انسانی ثبت شده که باید حفظ شود و نشانه های آن تغییر نکند.
با وجود تمامی تلاش‌های رژیم صهیونیستی ، معاهده های سابق بین المللی قدس را به عنوان پایتخت کابینه اسرائیل به رسمیت نشناخته و آن را بخشی از مناطق اشغالی به حساب آورد. قطعنامه شماره 243 شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز این موضوع را نادیده نگرفت. در توافقنامه اوسلو نیز قدس بدون اشاره به موقعیت جغرافیایی خود شامل شرق و غرب آن به عنوان یکی از محورهای مذاکرات راه حل نهایی مطرح شد.
قدس شرقی از زمان اشغالگری رژیم صهیونیستی در سال 1967 تابع قوانین این رژیم است، این در حالی است که فلسطینی‌های ساکن این منطقه تابعیت اسرائیلی ندارد.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز مصوبات متعددی را با مضامین مختلف در رابطه با شهر قدس و بیت‌المقدس مطرح کرده و هر نوع ایجاد تغییر در اوضاع این شهر را محکوم و باطل اعلام کرده است. در این قوانین قدس شرقی بخشی از اراضی اشغالی سال 1967 به حساب آمده است.
شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز قطعنامه‌های متعددی را در خصوص قدس صادر کرده که تجاوزهای رژیم صهیونیستی در این شهر را محکوم کرده و خواستار توقف فوری اقدامات یهودی سازی و تلاش برای تغییر هویت و ماهیت این شهر شده و از رژیم صهیونیستی خواسته به مسئولیت حقوقی خود در چارچوب توافق چهارم ژنو در رابطه با حفاظت از غیرنظامیان و ساختار شهر در زمان جنگ پایبند باشد.
حق مردم فلسطین در مقاومت برابر اشغالگری
مقاومت در برابر اشغالگری یکی از روش‌های ابراز دیدگاه‌های مردم قدس ضد اشغالگری و سیاست‌های رژیم صهیونیستی و روش دفاعی آنها در تعیین سرنوشت خودشان است.
ابعاد حقوقی:
الف: بند دوم قطعنامه 2621 مجمع عمومی سازمان ملل متحد بر حق ملت‌های اصیل در مبارزه با تمامی راهکارهای دسترس و ضروری ضد دولت‌های استعماری که آزادی و استقلال آنها را سرکوب می‌کنند، تأکید می‌کند.
ب: مجمع عمومی سازمان ملل متحد همچنین در قطعنامه 2672 حق ملت فلسطین در تعیین سرنوشت خود را به رسمیت شناخته است.
مبانی سازمان عفو بین‌الملل:
حق اهالی قدس در مقاومت در برابر اشغالگری بر اساس منشورها و معاهدات بین‌المللی دیگر از جمله مبانی ده‌گانه حقوق بشر صادر شده از سوی سازمان عفو بین‌الملل نیز به رسمیت شناخته شده است. این سازمان حق اهالی قدس در زندگی و امنیت و عدم شکنجه و بازداشت و حق محاکمه عادلانه در زمان بازداشت و حق آزادی حمل و نقل و تردد و بازگشت به سرزمین و کشور و منزل آنها را به علاوه حق آزادی فکر و بیان و قلم به رسمیت شناخته است.
علاوه بر اینها عدم اشاره به حقوق انسانی فلسطینی‌ها در توافق‌نامه‌های امضا شده تاکنون ، مقاومت اهالی شهر قدس را باطل نمی‌کند، بلکه این موضوع را نشان می‌دهد که این توافق‌نامه‌ها با برنامه‌ها و منشورهای بین‌المللی و انسانی در تناقض است. قطعنامه های بین المللی حق فلسطینی‌ها در مقاومت در برابر اشغالگری و ایستادگی در برابر توافق نامه‌های مذکور را مورد تأکید قرار می‌دهد.
با این وجود کابینه های متوالی رژیم صهیونیستی مقاومت فلسطینی‌ها در برابر جنایت‌ها و اقدامات وحشیانه خود را با توصیفاتی نظیر اقدامات تخریب‌گرانه و اختلال در نظم عمومی شهر نام می برند و تلاش دارند حق دینی و انسانی و اخلاقی فلسطینی‌ها در مقاومت در برابر اشغالگری را نقض کند.
عوامل مقاومت اهالی قدس در برابر اشغالگران:
از سال 1967 که رژیم صهیونیستی کنترل این شهر را در دست گرفت، در صدد تغییر چهره این شهر و مرزهای آن بر آمد و سعی کرد و آن را از محیط فلسطینی و عربی خود دور نگه دارد. آنها تجاوزهای روشمندی را ضد مناطق مقدس این شهر در دستور کار قرار داده و آزادی‌های دینی ساکنان اصلی شهر را محدود کردند. آنها همچنین به دنبال تغییر مردم‌شناختی شهر بوده و سعی کردند حضور یهودیان شهرک‌نشین را در آن افزایش دهند.
رژیم صهیونیستی در راستای رسیدن به این هدف، مجموعه‌ای از قوانین را در این شهر به اجرا گذاشت که از جمله آنها می‌توان به قانون الحاق اداری و قضایی قدس، تنظیمات حقوقی و اداری سال 1968 و قانوان نظارت بر مدارس در سال 1969 و قوانین مربوط به مصادره اراضی فلسطینی اشاره کرد. تمامی این تجاوزها بعلاوه عوامل زیر باعث شد اهالی بیت‌المقدس روش‌های متعددی را برای مقاومت در برابر اشغالگری در پیش بگیرند:
- احساس خفت و ذلت در برابر اشغالگران.
- اهالی بیت‌المقدس مصوبات کنفرانس مادرید و توافق اسلو در خصوص شهر قدس را رد می‌کردند.
- فقدان کمترین حد از عدالت در قوانین و دادگاه‌های رژیم صهیونیستی.
- سختی‌ها و مصیبت‌های اهالی عرب قدس طی سالهای اشغالگری در ابعاد اقتصادی و اجتماعی و آموزشی و حتی رفاهی.
- فقدان اطمینان به تشکیلات خودگردان فلسطین در دفاع از فلسطینی‌ها.
- مسدود بودن افق مذاکرات بین تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی.
ادامه دارد...
انتهای پیام/
