دبیر جشنواره تئاتر: تئاتر ایران به اختیار قانونمدار نیاز دارد!
دبیر جشنواره ۳۶ پس از نامه‌‌نگاری‌های اخیر حسین کیانی نسبت به دخالت برخی نهادهای نامرتبط با تئاتر نامه‌ای منتشر کرده است که در آن تنها شورای نظارت و ارزشیابی را واجد اختیارات لازم برای نظارت بر تئاتر برشمرده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در ابتدای هفته حسین کیانی در نامه‌ای از جدایی‌اش در جشنواره فجر 36 سخن گفته بود. این اتفاق فرهاد مهندس‌پور دست به قلم شد و از کیانی دلجویی کرد.
کیانی پس از نامه کوتاه مهندس‌پور به آغوش فجر بازگشته است؛ اما گویا این پایان نامه‌‌ها نبوده است. فرهاد مهندس‌پور در نامه‌ای مفصل خطاب به دوستداران و هنرمندان تئاتر ایران با اشاره به نص صریح قانون و مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی تاکید کرده است که به جز شورای نظارت و ارزشیابی هیچ نهادی حق دخالت در امور نظارتی تئاتر ندارد.
این نامه به شرح زیر است:
«جشنواره تئاتر فجر، جشن گفتگوی تئاتر ایران برای این که بتواند به تعهدات و آرمان‌های خیرخواهانه‌اش دست یابد و برای آنکه بتواند به وظیفه حرفه‌ای، اخلاقی و اجتماعی‌اش عمل کند، بیش از هر چیز به اختیار خلاقانه و اخلاقی و اندیشمندانه و قانونمدار نیاز دارد. همگی میدانیم در برهه‌هایی پیش آمده که دستگاه‌ها یا نهادهایی با گرایش‌های سیاسی و برای نوعی از تسویه حساب یا قدرت‌نمایی، تئاتر را بهانه قرار داده‌اند. این اعمال فشارها اغلب بر بنیان تفسیرها و تعبیرهای شخصی یا گروهی، از یک نمایش یا گاه فیلم و کتاب، آغاز شده و به جریانی علیه افرادی در رده‌ها و جایگاه‌های دیگر انجامیده است. در اینجا برآن نیستم که به کندوکاو این جریان بپردازم؛ ولی اگر به آن اشاره کردم برای این است که در آستانه سی‌وششمین جشنواره تئاتر فجر چند نکته را یادآور شوم. پیش از هر چیز باید یادآور شوم که تلاش این دوره از جشنواره بر این بوده است تا پذیرای بیشترین گروه‌های نمایشی کشور و دربردارنده گونه‌گون‌ترین فرم‌های نمایشی داخلی و خارجی باشد. آنچه اکنون برای یکایک جامعه تئاتر ایران اهمیت دارد این است که گروه‌های راه یافته با آسایش و فراغت و اطمینان، آثارشان را برای تماشاگران به نمایش بگذارند و بی ترس و واهمه، جشن گفتگوی فرهنگی خود را بی‌آغازند.
نخست اینکه جشنواره تئاتر فجر، از سویی رویدادی ملی است در بزرگداشت خیزش فرهنگی و مردمی ایران در سال 1357، و از دیگر سو، رویدادی است فرا ملی زیرا این جشنواره یکی از بزرگترین گردهمایی‌های فرهنگی در منطقه و آسیا است که می‌تواند تهران را به قطب فرهنگی و تئاتری این سوی جهان تبدیل کند تا سند فرهنگی زنده‌ای باشد در رد تبلیغات تروریستی گسترده علیه کشورمان.
دوم اینکه بنا بر نص صریح قانون، تنها و تنها نهادی که شورای انقلاب فرهنگی به او اجازه داده تا بر اجرای نمایش‌ها نظارت داشته باشد، «گروه نظارت و ارزشیابی» اداره کل هنرهای نمایشی است. مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، پارامترهای روشنی را بیان کرده و خطوط قرمز را به نحوی نشان داده که تشخیص آنها به تفسیر و تأویل نیاز ندارد. معنای روشن قانون این است که نمی‌توان با تفسیر و تعبیر به رد و حذف نمایشی پرداخت. از این‌رو هیچ کس حق ندارد تفسیر و حساسیت و تعبیرهایش را ملاک برخورد با تئاتر قرار دهد.
سوم اینکه نمایش‌هایی که در هر جای ایران به صحنه رفته‌اند، مجوز گروه نظارت و ارزیابی داشته‌اند و بدیهی است پذیرفتن شدن این نمایش‌ها در جشنواره، بر اساس همان اجراست و به این ترتیب نیاز به بازبینی و مجوز دوباره ندارد. زیرا نهاد برگزار کننده جشنواره، اداره کل هنرهای نمایشی و انجمن هنرهای نمایشی، خود نهادهای بالادستی گروه نظارت و ارزشیابی‌اند.
چهارم اینکه هنرمندان تئاتر ایران و گروه‌های نمایش در سراسر ایران با دانش و آگاهی اجتماعی به تولید نمایش می‌پردازند و بر این نکته واقف‌اند که جشنواره تئاتر فجر، جشن گفتگوی مردم با تئاتر و تئاتر با مردم است و این فرصت فرهنگی از همین‌روی مغتنم است تا همه با هم در آن به گفتگو بنشینیم و سرمایه‌ها و ظرفیت‌های ملی و انسانیمان را مرور کنیم.
پنجم اینکه اداره کل هنرهای نمایشی و گروه نظارت و ارزشیابی به کار خود واردند، و ستاد جشنواره تئاتر فجر که از بدنه تئاتر کشورند و به حساسیت‌ها و ضرورت‌های اجتماعی، قانونی و اخلاقی نهاد تئاتر آگاه‌اند، پشتیبان کنش شمایند و بسیار صریح به همه کسانی که نگرانند اعلام می‌کنند که هنرمندان ایران، ستایشگران و پرورش‌دهندگان فرهنگ ایران‌اند و با آگاهی و شادی و خرد، جشنواره هر ساله خود را برپا خواهند داشت.
این‌همه را برشمردم تا گفته باشم که ما با هم، و در یک خانه زندگی می‌کنیم که کشور ماست، جایی که در آن بالیده‌ایم و همه توانمان را هزینه می‌کنیم تا جوانان و نسل‌های آینده در آن ببالند و رفتار و عقلانیت امروز ما، پشتوانه فردای ایران است. کردارهای ما برای حراست از خودمان در این موقعیت‌ها نیست، بلکه برای آن است که جسارت بورزیم و خودمان را برای دیگران، برای هنرمندان و فرهنگ‌پروران و دانشورزان، هزینه کنیم. امیدوارم از این مجال بیشترین بهره را ببریم.»
سال گذشته نیز سعید اسدی در نشست خبری فجر 35 گفته بود اگر جشنواره در بخش خصوصی برگزار می‌شد لب به سخن می‌شد و از برخی چیزهای ناگفتنی سخن می‌گفت.
بیشتر بخوانید:سعید اسدی: اگر بخش خصوصی بود می‌توانستم راحت جواب بدهم
با این حال در این شرایط برخی مسئولان نسبت به رخدادهای کنونی و علل دعوت از گروه‌های به شورای نظارت سکوت پیشه گرفته‌اند.
انتهای پیام/
